ამბავი მოგვითხრობს 17 წლის ჰანა დეივისზე,რომელიც ცხოვრობს ჰოლანდიის ქალაქში,ამსტერდამში. მისი ცხოვრება არაფრით არ არის გამორჩეული.იგი ერთ-ერთი საუკეთესოა თავის კლასში.ფრიადოსანია და სტიპენდიის კანდიდატი,მაგრამ ყველაფერს ერთი ღამე შეცვლის. მის ცხოვრე...
დილით გაღვიძებისთანავე , მშვიდად მძინარე დილანს ვხედავ და უნებურად მეცინება.. ხელს ვწევ და თითებს მისი ტუჩების კონტურს ვატარებ , მთელს სახეზე ვეფერები შემდეგ კი თმებზე გადავდივარ.. ძალიან მომენატრა.. ლოყებზე ნაზ კოცნას ვუტოვებ..
საწოლიდან ვცილობ ისე ავდგე , რომ დილანი არ გავაღვიძო.. სააბაზანოში შევდივარ და შხაპს ვიღებ..
ოთახში პირსახოცის ამარა შევდივარ და უცებ იმ ტანსაცმელს ვავლებ ხელს , რაც დღეს უნდა ჩავიცვა და ისევ სააბაზანოში ვბრუნდები. გარეთ ჩაცმული გამოვდივარ და მაკიაჟის კეთებას ვიწყებ.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
როგორც ჩანს ჩუმად ყოფნა მაინც ვერ შევძელი და დილანი მაინც გავაღვიძე.. - დილამშვიდობის- მიღიმის.. - დილამშვიდობის- მეც ვუღიმი. მასთან მივდივარ და ვკოცნი. -სად მიდიხარ?- მეკითხება.. - სამსახურში.. - ოჰ.. მოიცა. მოვემზადები და მე წაგიყვან. - არა დილან იყოს. ჩემით წავალ.. - ჰანა.. მე წაგიყვან- მეუბნება და კიდევ ერთხელ მკოცნის..- მაგრამ სანამ სამსახურში წავალთ ჩემთან უნდა წავიდეთ.. უნდა გამოვიცვალო. -კარგი-ისევ ვუღიმი- მე სამზარეულოში შევალ და რამეს მოვამზადებ.. - კარგი.
საუზმის დასრულების შემდეგ დილანის სახლში მივდივართ.. - მოდი ,შემოდი..- მეუბნება.. - დილან , მე აქ დაგელოდები შენ კი მოემზადე.. - კააარგიიიი- სიტყვა გაწელა..
დილანი საბააზანოში შედის მე კი სახლის თვალიერებას ვიწყებ.. სახლი შეუცვლია... რათქმაუნდა იმ სახლში როგორ დარჩებოდა.. მიუხედავად იმისა , რომ ყველას , მეთის გარდა , მკვდარი ეგონა მაინც ვერ გარისკავდა და თავს საფრთხეში ვერ ჩაიგდებდა..
