როგორც იქნა გონზე მოვდივარ , ვცდილობ თავლები გავახილო, მიუხედავად იმისა , რომ საშინლას არ მინდა ამის გაკეთება.. თავბრუ მეხვევა და თავს საშინლად სუსტად ვგრძნობ..
ვგრძნობ , რომ საშინლად ცივა.. თვალებს ვახელ და იმ გარემოს ვათვალიერებ სადაც ვიმყოფები.. პატარა ბნელი საწყობია , სადაც საშინლად ცივა.. სკამზე მსუბუქად ვარ მიბმული.. განძრევის თავიც არ მაქვს , იმდენად ვარ გაბრუებული..
ხმაურის ხმა მესმის და ამ პატარა საწყობში ვიღაც ბიჭი შემოდის.. შევხედე თუ არა შიშის გრძნობა დამეუფლა..
მაღალი , შავგრემანი და ტატუებით დაფარული ბიჭია.. თან გამყინავი მზერა აქვს..
მომიახლოვნა ირონიული სიცილით..
- როგორ ხარ პატარავ?- მითხრა და ისევ გაიცინა..
- მე შენი პატარა არ ვარ!!- კბილებში გამოვცერი..
- ოოჰჰ როგორი ბრაზიანი ყოფილხარ პატარავ..- ისევ ის სიცილი , რომელიც საშინლად მაღიზიანებს..
- გეყოს!!.
ჩემი სიტყვების საპასუხოდ ისევ გაიცინა და სილა გამაწნა.. საშინლად ამეწვა სახე.. მინდოდა მთელი გულით მეტირა მაგრამ არა.. ახლა და აქ არა! არ შეიძლება!. მას არ ვაჩვენებ , რომ სუსტი ვარ... არ ვაჩვენებ თუ , როგორ ცუდად ვგრძნობ ახლა თავს!.. ტუჩზე ვიკბინე იმისთვის , რომ როგორმე თავი შემეკავებინა და მაშინვე ვიგრძენი სისხლის გემო.
გარეთ გავიდა... მეზიზღება!! საშინლად მეზიზღება..
ვცდილობდი , რომ როგორმე ხელები შემეხსნა მაგრამ ჩემი ცდა ამაო აღმოჩნდა..
ძალიან გამოფიტული ვიყავი იმისთვის , რომ აქედან გავქცეულიყავი.. ამიტომ დავნებდი..
როდესაც ძალას მოვიკრებ , მაშინ განვახორციელებ ჩემს ჩანაფიქრს..
თავში უამრავი კითხვა მიტრიალებს.. ჩემგან რა უნდათ?? რა დავაშავე?.. ან ის საშიში ბიჭი ვინ არის?..
სავსებით შესაძლებელია , რომ ეს მამაჩემის ბრალი იყო.. ის ხომ " ცუდ" საქმეებში იყო გარეული , ამიტომ შეიძლება ესე ვიფიქრო. მაგრა ერთი კითხვა ჩნდება ამ თეორიის წამოყენების დროს.. ახლა?.. ახლა რატომ გადაწვიტეს შურისძიება?? ამდენი ხანი რას ელოდნენ??.. 2 წელი გავიდა..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
My Love
Romantizmამბავი მოგვითხრობს 17 წლის ჰანა დეივისზე,რომელიც ცხოვრობს ჰოლანდიის ქალაქში,ამსტერდამში. მისი ცხოვრება არაფრით არ არის გამორჩეული.იგი ერთ-ერთი საუკეთესოა თავის კლასში.ფრიადოსანია და სტიპენდიის კანდიდატი,მაგრამ ყველაფერს ერთი ღამე შეცვლის. მის ცხოვრე...
