თავი 9

992 79 11
                                    

დილით როდესაც გავიღვიძე, შხაპი მივიღე და წასასვლელად გავემზადე

გადავწყვიტე ჯინსის შავი შარვალი ჩამეცვა ,რადგან ფეხი ცოტა ჩალურჯებული მქონდა

К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.

გადავწყვიტე ჯინსის შავი შარვალი ჩამეცვა ,რადგან ფეხი ცოტა ჩალურჯებული მქონდა.

კიბეებზე ჩავირბინე,სამზარეულოში კი ჩემი ძმა და დედა დავინახე.
- დილამშვიდობისა ყველას- ვთქვი და გავიღიმე.
- დილამშვიდობისა.- მითხრა ჩემმა ძმამ.-  დღეს სახლში არ დავბრუნდები. რამდენიმე დღით მეგობრებთან ერთად მივდივარ.
-კარგი, მაგრამ ჭკვიანად იყავი.- უთხრა დედამ.
  გარეთ გასვლას ვაპირებდი და დედამ შემაჩერა.
- ჰანა არ ისაუზმებ?.
- დე არ მშია იყოს.
- მოიცაა.. არარსებობს.
ჰანა დეივისს არ შიაა??.. საოცრებაა..
- გეყოს რაა..- ვუთხარი და გავიცინე.
- ჰანა ფეხი ისევ გტკივა?- მკითხა.
- არა.- რათქმაუნდა ეს ტყუილი იყო. ფეხის ტკივილმა მაინც არ გამიარა.- კაი დე წავედი თორემ დამაგვიანდება.

  როგორც იქნა სახლიდან გამოვედი. დღეს ემილისთან ერთად  არ მივდივარ, მე ვუთხარი ჩემით წამოვალთქო.
უბრალოდ ემილის დაკითხვას ვერ გავუძლებდიი..
  უეცრად ვიღაცამ მანქანა ჩემს გვერდით გააჩერა და დამიძახა.
- ჰეი ,ჰანა.. დილამშვიდობისა. გინდა წაგიყვანო??- თავიდან ვერ მივხვდი ვინ იყო სანამ ფანჯარა არ ჩამოწია.

 გინდა წაგიყვანო??- თავიდან ვერ მივხვდი ვინ იყო სანამ ფანჯარა არ ჩამოწია

К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
My LoveМесто, где живут истории. Откройте их для себя