ამბავი მოგვითხრობს 17 წლის ჰანა დეივისზე,რომელიც ცხოვრობს ჰოლანდიის ქალაქში,ამსტერდამში. მისი ცხოვრება არაფრით არ არის გამორჩეული.იგი ერთ-ერთი საუკეთესოა თავის კლასში.ფრიადოსანია და სტიპენდიის კანდიდატი,მაგრამ ყველაფერს ერთი ღამე შეცვლის. მის ცხოვრე...
მეთის აგარაკიდან გუშინ საღამოს დავბრუნდით.. ეს დღეები ჩემს ცხოვრებაში ერთ-ერთი საუკეთესოა.. ახლა კარადასთან ვარ და ვცდილობ რამე შევარჩიო.. საბოლოოდ არჩევანს თეთრ ქვედაბოლოზე და თეთრ სვიტერზე ვაჩერებ.
Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.
ქვევით სწაფად ჩავდივარ ყველას ვემშვიდობები და მაშინვე ემილისლენ მივრბივარ.. - ჰეი ემ... - ჰეი. - მეუბნება და მეხუტება. მანქანაში სწრაფად ვსხდებით და სკოლისკენ მივდივართ. - ჰანა დღეს ხომ მოდიხარ? - ჰჰმმ.. სად? - კარგი რა.. სანამ აგარაკიდან წამოვიდოდით ხომ გაგაფრთიხე არა... haloween party.. არ მაინტერესებს მოდიხარ.. ძალიან კარგ დროს გავატარებთ წამოდი.. - ემ... მაგრ.. - არანაირი მაგრამ მოდიხარ- მეუბნება ჩემი დაქალი.. მე წინაარმდეგობას ვეღარ ვუწევ და ვნებდები.. - კარგი წამოვალ.. - მშვენიერიაა- ამბობს და იღიმის..
სკოლაში მალევე მივედით.. - ემ მე ლიტერატურა მაქვს.. უნდა წავიდე არ მინდა დავაგვიანოო.. - კარგი... ხო მართლა დღეს დღეს 9-ზე.. არ დაგავოწყდეს.. - კარგი- სწრაფად ვპასუხობ და კლასისკენ მივრბივარ..ჩემს ადგილს ვიკავებ და მასწავლებელს ველოდები.. მასწავლებელი ზარის დარეკვისთანავე შემოვიდა და გაკვეთილის ახსნა დაიწყო. ამ დროს კარები გაიღო და კლასში დაგვიანებული მოსწავლე მოვიდა. დილანი ჩემკენ წამოვიდა და გვერდით დამიჯდა. - რატომ დააგვიანე?- ჩუმად ვკითხე. - ჰჰმმ.. დამეძინაა- მეუბნება და იღიმისს.. - აჰამ.. კარგი..- პასუხით დაკმაყოფილებული ისევ მასწავლებელს ვუბრუნდები და გაკვეთილის მოსმენას ვიწყებ მაგრამ ხელი მალევე მეშლება. დილანის ტელეგონსე მესიჯი მოდის ის კი სასწრაფოდ გარეთ გადის.. ამ ბიჭს თავს ნამდვილად რაღაც ხდება...
