What If

15. "Επιθετική."

Περιέργως ανέβασα στην ώρα μου, αλλά δεν ξέρω αν πρέπει να το συνηθίσετε αυτή τη περίοδο...

Έχω ακόμα τρέξιμο, δουλειά, τώρα είμαι και άρρωστη, ξέρετε!

Αλλά θα προσπαθήσω να γράψω κάποια κεφάλαια για να έχω σε περίπτωση που χρειαστούν.

Have a nice day!! 🙏🏻❤️⭐

«Πάλι δεν μιλάς πολύ.» παρατηρεί. Παίζω λίγο με το καλαμάκι του καφέ μου, μπας και το αφήσει.

Αλλά, φυσικά, για τον Ρουσσάκη μιλάμε. Από πότε αφήνει κάτι να πέσει κάτω;!

Παίρνει το ποτήρι από το χέρι μου και με κοιτάζει με το αυστηρό του βλέμμα «Κοφ' το, μικρό.»

«Εσύ κοφ' το, μεγάλε.» λέω ειρωνικά.

«Εγώ να κόψω τι;» λέει μπερδεμένος.

«Αυτό το "μικρό" και το "είμαι ο μεγάλος αδερφός". Κοφ' το.» λέω.

«Δεν ήξερα ότι σε πειράζει τόσο.» χαμογελάει απαλά «Μικρό.»

«Βασίλη, άντε γαμήσου, αλήθεια.» μόλις ακούει τη βρισιά που βγαίνει από το στόμα μου, φαίνεται να νευριάζει.

«Μην μου μιλάς εμένα έτσι.»

«Σιγά ρε Βασιλάκη.» απαντάω στον ίδιο τόνο.

Εκείνος φέρνει το πρόσωπό του μπροστά από το δικό μου, κοιτώντας με απολύτως σοβαρός.

«Σταμάτα να κάνεις σαν κακομαθημένο κωλοπαιδο και να αμύνεσαι ώστε να αποφύγεις αυτό που σε τσούζει πραγματικά. Φασωθηκες με αυτόν τον τύπο τις προάλλες και από τότε είσαι αλλού. Πες μου τι διαόλο συμβαίνει.»

«Δεν ήθελα να το συζητήσω εκείνο το βράδυ, τι σε κάνει να πιστεύεις πως θέλω να το συζητήσω τώρα;»

«Δεν θα έβγαινες μαζί μου αν δεν ήθελες να το συζητήσεις.» επιμένει.

Αυτό το παιδί παίζει να είναι τελείως ηλιθιο.

«Μπορεί να βγήκα μαζί σου γιατί μου αρέσει η παρέα σου.»

«Μαλακιες.» λέει «Αν και ισχύει, δεν είσαι εδώ μόνο γι' αυτό.» πάνω απ' όλα μετριόφρων αυτό το πλάσμα...

«Βασίλη, τι θες να σου πω;» ας τελειώνουμε πια με αυτό.

«Τα πάντα από την αρχή. Μου είχες αναφέρει τον πρώην σου, αλλά όχι αυτόν τον Νίκο.»

«Δεν είχα λόγο να σου αναφέρω τον Νίκο, δεν είχαμε κάτι.» και αυτό ήταν όντως η αλήθεια.

Παρ' όλα αυτά αν και δεν είχαμε τίποτα, είχαμε κατά κάποιον τρόπο τα πάντα...

Πόσο περίπλοκη η ερωτική μου ζωή πια;!