What If

70. "Επίλογος".

(έκανα μια μικρή αλλαγουλα στο τέλος, αν δεν βαριέστε να τη κοίταξετε. Εκεί που μπαίνουν στην εκκλησία!)

❤️

«Μπορούμε να μην τον καλέσουμε;» προσπαθεί για ακόμη μια φορά.

Του χαμογελάω ψεύτικα «Όχι!» επιμένω.

«Θα πάρω πίσω τη πρότασή μου.» κάνει σαν μωρό.

«Σε 'μένα μιλάς, σιγά μην το κάνεις.» κάνω αδιάφορα. Η Νίκη μου συγκέντρωσε σε παρουσίαση (δεν έχει κανένα ιερό και όσιο) όλη την έρευνα της για γάμους και βαφτίσεις και ό,τι είναι στη τάση αυτή τη χρονιά. Φυσικά με ανάγκασε να το δω και θα το διαπιστώνε ότι τα είδα όντως από τις σημειώσεις που θα έχω κρατήσει.

Το ότι γεννάω μέσα στη βδομάδα δεν φαίνεται να νοιάζει κανέναν τους.

Καμία κατανόηση και αλληλεγγύη!

«Μα σε γουστάρει!» παραπονιέται.

«Ναι, τώρα σου ήρθε, όταν τα έπινες μαζί του και με λέγατε καριόλα, καλά ήταν;!» ανοίγει λίγο το στόμα του να πει κάτι αλλά το ξανακλείνει αμέσως.

«Ο Άλκης δεν έρχεται στον γάμο μας, πάει και τελείωσε!» λέει τελεσίδικα.

Σηκώνομαι όρθια με αρκετή δυσκολία και χαϊδεύω απαλά τους ώμους του, φέρνοντας τα χέρια μου στο στερνό του «Ο Άλκης θα έρθει στον γάμο μας με τη γυναίκα του.» του ανακοινώνω. Προσπαθεί να κρατήσει την αυστηρή του στάση, αλλά αποτυγχάνει.

«Ο Άλκης δεν θα έρθει, Σελήνη.» επιμένει.

«Ό,τι πεις, μωρό μου.» έχει περάσει ήδη το δικό μου και το ξέρουμε και οι δυο.

«Πέντε χρόνια έζησες στη Θεσσαλονίκη και μου φαίνεται είναι λες και έζησες στη Σουηδία!» μουρμουράει. Προσπαθώ να συγκρατήσω το γέλιο μου για να μην του σπάσω κι άλλο τα νεύρα και εκείνος φυσικά, αν και αντιλαμβάνεται τη διασκέδαση μου, την αφήνει να περάσει απαρατήρητη.

«Θα φάμε;» αλλάζω θέμα.

Κλαψουρίζει λίγο «Πρέπει να δω τη παρουσίαση της Νίκης.» η απόγνωση είναι ολοφάνερη στο πρόσωπό του.

Φυσικά θα έκανε και γι' αυτόν μια αντίστοιχη παρουσίαση.

''Ολόκληρος επιχειρηματίας, άνθρωπος με μια μυαλό, όσο μπορείς, θα κάνεις έτσι στη τύχη τον γάμο σου;!" θυμάμαι είχε πει, έξαλλη.

«Πιστεύεις θα την σκοτώσει ο Γιώργος;» ρωτάω.

«Να τη πηδήξει θέλει, οπότε θα επιβιώσει.» γελάει ελαφρά.