What If

65. "Οι Κυριακές..."

(κάπου εκεί στις 1800 λέξεις με έπιασαν οι ντροπές μου και ήρθα πάνω να σας γράψω ότι ΝΤΡΈΠΟΜΑΙ. Η μισή ντροπή δική μου, η μισή δική σας. Χιχιχι😂😂)

Λίγες μέρες αργότερα

Λήξη.

Πόσο ωραία θα ήταν να υπήρχε ένα κόκκινο κουμπάκι, έκτακτης ανάγκης. Πατάς 'λήξη', όλα σου τα προβλήματα αυτομάτως σταματούν.

Λήξη, όχι παύση.

Δεν καλείσαι να αντιμετωπίσεις τίποτα, δεν θα ύπαρξη συνέχεια, θα έρθει απλώς το τέλος. Έτσι, με έναν μαγικό τρόπο τα προβλήματά σου σταματούν να υπάρχουν, το βάρος φεύγει από τους πεσμένους ώμους σου.

Η απόλυτη λύση, η απάντηση σε οτιδήποτε σου μοιάζει βουνό.

Κάπως έτσι, κοιτώντας ανέκφραστα τη θέα έξω από το διαμέρισμά μου, παρακαλώ τον Θεό να μου δώσει αυτή τη λύση.

Μα ξέρω πως κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατό.

Αν δεν σταθείς στα πόδια σου, αν δεν κοιτάξεις τους δαίμονές σου κατάματα, δεν πρόκειται να τους αντιμετωπίσεις, να τους ξεπεράσεις, να προχωρήσεις παρακάτω.

Ακούω το κουδούνι να χτυπά, μα είμαι τόσο αφηρημένη, χαμένη στις σκέψεις μου, που αργώ να συνειδητοποιήσω πως πρέπει να σηκωθώ να ανοίξω.

Σχεδόν σέρνω τα πόδια μου μέχρι τη πόρτα. Ο αδερφός μου έφυγε πριν καμιά ώρα, έπρεπε να πάρει τη μικρή από το σχολείο.

Όταν βλέπω τη Νίκη να στέκεται έξω από το σπίτι μου, σκαλώνω.

Ανοίγω τη πόρτα περισσότερο για να περάσει «Εσύ δεν έπρεπε να είσαι στη δουλειά;» κοιτάζω το ρολόι στον τοίχο για επιβεβαίωση «Σχολάς σε τρεις ώρες.» λέω μπερδεμένη.

«Ζήτησα να φύγω νωρίτερα σήμερα.» πετά τα πράγματά της άτσαλα στον καναπέ, μα κάθεται μαζεμένη. «Είπα να έρθω, να αράξουμε, να παραγγείλουμε, να πιούμε τίποτα.» λεει.

Μπερδεύομαι ακόμη περισσότερο, αλλά αποφασίζω να αποφασίσω όπως και να 'χει «Δεν έχω όρεξη να φάω, αλλά δεν έχω θέμα να παραγγείλουμε για 'σένα.» παίρνω ξανά θέση στην αγαπημένη μου πολυθρόνα και χουχουλιάζω στη χνουδωτή μου κουβέρτα.

«Να πιεις έχεις όρεξη;» αν εγώ δεν την παλεύω, αυτή έχει χάσει τον μπούσουλα.

«Παιδί μου, τι να πιούμε μεσημεριάτικα; Έχεις και δύο παιδιά σπίτι. Πως θα διαβάσεις μετά την Τζο; Τραγουδώντας Καρρά;!» δεν πάει καλά η κολλητή μου.