(σας θυμίζει προηγούμενο κεφάλαιο, είναι προηγούμενο κεφάλαιο, αλλά έχει και τη συνέχεια του! Διαβάστε το)
(κομματάρα πάνω btw)
2 μηνες μετά...
«Χριστέ μου, αυτό ήταν το προσωπικό σου παιχνίδι επιβίωσης, φίλε.» λέει η Αλεξία.
«Άσε με χρυσό μου, περάσαμε πολύ δύσκολα.» λέει η Νίκη.
«Τέτοιοι είναι, εκεί να σου βγάλουν τη ψυχή με το κουτάλι.» μουρμουράει η Γεωργία.
Ωχ, μπήκε σε λειτουργία.
«Ωχ.» μουρμουράει η Αλεξία.
«Γιατί αγάπες και λουλούδια μέχρι να βαρεθούν και τότε αποφασίζουν ότι δεν ξέρουν τι θέλουν από εσένα!» συνεχίζει τα δικά της.
«Στειλ' τον μωρέ να πάει να γαμηθεί ο μαλάκας!» της ρίχνω ένα κοφτό βλέμμα, όμως με βλέπει και η Γεωργία.
«Ναι, μην της θίξουμε τον φίλο!»
«Σας έχω πει χίλιες φορές να μην με ακατευετε στα δικά σας!» λέω με νόημα.
«Α, κάθεται και σου λέει για μένα; Τι λέει;» δαγκώνει τα νύχια της με ανυπομονησία.
Χαμογελάω «Δεν υπάρχει η παραμικρή περίπτωση να σου πω.»
«Αμάν!» κλαψουριζει, παρ' όλα αυτά, είναι για το καλό όλων.
Είμαι καλή φίλη γαμώτο.
«Είπαμε δεν θα μιλάς για τον Κώστα πάνω από πέντε λεπτά τη μέρα και μόλις πέρασαν τα πέντε λεπτά σου.» λέει με ευχαρίστηση η Αλεξία.
«Μα-»
«Σςς!» τη διακόπτει «Τέλος χρόνου!» η Γεωργία ξεψυσάει και πιάνει τον καφέ της.
Εντάξει, αυτό πήγε καλύτερα από χθες.
«Ο δικός σου που είναι;» μουρμουράει η Αλεξία.
«Αμαν μωρή κακιά.» λέω γελώντας με την αντιπάθεια στο πρόσωπό της.
«Τι; Του έχω μεγάλη αδυναμία.» υπερασπίζεται τον εαυτό της!
«Μα ναι, φυσικά, είναι έκδηλη.» κοροϊδεύει η Νίκη.
Η Αλεξία τη σκουντάει «Έχει τα δίκια της.» συμφωνεί η Νίκη.
«Τέλος πάντων!» διακόπτω το παραλήρημα πριν καν αρχίσει «Δουλεύει και θα περάσει μετά.»
«Σε πόση ώρα; Να ξέρω να σκεφτώ τι θα μου τύχει και θα πρέπει να φύγω.»
«Έλα, εντάξει, γίνεσαι υπερβολική.» λέει η Νίκη.
YOU ARE READING
What If
Teen FictionΗ Σελήνη αφήνει πίσω τα δράματα του Λυκείου και είναι αποφασισμένη να κάνει μια νέα αρχή στο Πανεπιστήμιο. Με τη μοναδική drama queen να παραμένει στη ζωή της, τη κολλητή της, προσπαθεί να βγάλει μια άκρη με τα προβλήματα που προκαλούνται σιγά-σιγά...
