Familie strijd in de 61ste Hongerspelen

Hoofdstuk 8 - De trainingen

'Je had meer moeten zeggen over je talenten. Niet dat je amper iets kan.' zei Jordan de volgende ochtend. Over een uur begonnen de trainingen. 'Ik wist niks te zeggen, dus ik zei de waarheid maar.' 'Goed, het is toch voorbij. Laten we ons nu richten op de trainingen.' Zei hij. Hij keek Rodge sterk aan. 'Rodge, laat niet teveel talenten zien, daarmee zet je alleen maar mensen tegen je op.' Rodge knikte. 'Goed, ga jullie klaarmaken, over een uurtje moeten jullie trainen.' Jordan gebaarde dat we ons moesten gaan omkleden. Vluchtig liep ik naar kamer.

We liepen in een zwart met rood pak naar de trainingen toe. Jordan en Trina wensten ons succes en liepen toen weg. We kwamen in een donkere kamer in. De rest van de tributen stonden in een halve kring naar een vrouw toe. We gingen er bij staan. De vrouw begon te praten. 'Geachte Tributen, het wordt van je verwacht dat je geen gevechten houd en je vooral netjes gedraagd.' Ze glimlachte even. 'De sponsers kijken mee, dus doe vooral je best.' Ze wenkte naar een groep mensen die wat hoger zaten. 'Verder, gedraag je serieus want elke informatie hier kan van levensbelang zijn, veel succes.'

Rodge liep op het klimmen af. Hij was als tweede aan de beurt en keek gespannen naar het touw. Het kon handig zijn. Hij was aan de beurt, hij pakte zich stevig vast en klom razendsnel omhoog, wat een talent. Ik keek naar de theorie lessen, over de natuur en wat je wel en niet moet eten. Een klein meisje met rood haar stond daar ook, ze zag er aardig uit. Verder keek een iets oudere jongen ook mee, ze waren allebei van district 7. Het is erg sneu om te zien dat van die jongen kinderen, er uiteindelijk een dood gaat. Dat ze dit al mee moeten maken.. Ik liep erheen. Een jonge vrouw legde van alles uit. 'Dus, de nachtschot. Donker van kleur, blauw paarsig en rond. Ze hangen aan bosjes. Eet ze niet, ze zijn dodelijk.' De vrouw liet een plaatje van de nachtschot zien, dit is erg handig. Hier kan je misschien wel verder mee komen, dan met geweld. 'Verder zijn er Aru planten. Deze kunnen je steken, en geven een gif door. Dit is ook dodelijk.' Nu liet ze een aantrekkelijke plant zien, het was net een roos. Dit moest ik onthouden. 'Goed, verder kun je aan de natuur zien of ruiken als er gevaar in de buurt is, rennen de dieren weg, dan moet jij ook meteen weg. Dieren voelen alles veel eerder aan.' Ik knikte, lijkt me logisch. 'Als je water hoort stromen, ga erheen. Neem wat water maar doe er wel jodium in, dat zuivert het. Verder moet je daar ook uitkijken, er zullen vast meerdere tributen rond lopen.' Het roodharige meisje schreef alles op, dat ik daar niet aan gedacht had. De vrouw vertelde maar door, soms werd ik afgeleid door Rodge. Door zijn geweldige daden die hij aan het verrichten was. Misschien was het nu ook wel tijd om wat sportiefs te gaan doen. Ik liep op het katapult schieten af, het leek me erg ingewikkeld om te kunnen doen. Een meisje van District 1 schoot een steentje af, recht op het hart. Het was mijn beurt. Ik pakte een katapult en deed het steentje achter in. Ik trok aan het achterste deel, en richtte op het hoofd. Ik liet hem afgaan. Hij was mis, natuurlijk. Het meisje uit District 1 lachtte me uit. Zij had hier jaren op getraind, logisch dat ze beter was. Ik schat haar ongeveer 14, vreselijk dat zo'n kind al graag moorden pleegt. Ik liep weer terug naar de theorie, hier zal ik me vandaag maar bij voegen.