Familie strijd in de 61ste Hongerspelen

Hoofdstuk 9 - De tweede trainingsdag

Gapend stapte ik uit bed. De volgende training begon bijna, en ik moest me nog klaarmaken. Sloom stapte ik in de klaar gelegde sloffen en liep naar de woonkamer. Iedereen was er al, zoals gewoonlijk. Ik ging zitten en pakte een boterham, rustig besmeerde ik hem met mat jam. 'En zin in de training, tributen?' Trina keek ons vrolijk aan. 'Mwah.' Antwoordde ik. Veel zin had ik niet nee. 'Hayley, doe vandaag iets sportiefs. Rodge, hou je vooral bezig met de theorie.' Zei Jordan. 'Begrepen.' Ik lachte naar hem en liep toen terug naar mijn kamer, om me om te kleden.

We liepen weer richting de trainings zaal. Veel tributen waren al aan de gang. Ik liep naar het obstakel rennen toe, eerst zou ik daar heen gaan, kijken hoe het gaat, en dan wel weer ergens anders bij aansluiten. Het meisje van District 1, was nog steeds in topvorm. Geen een doel miste ze bij het katapult schieten, en ook in het speerwerpen was ze een van de beste. Ik zocht naar de jongen van District 1, waar zou hij goed in zijn? De jongen bleek dus goed te zijn in meswerpen. Handig, dat wordt dus rennen voor mijn leven. Ik was aan de beurt. Mijn handen klemden zich om het touw en met gemak klom ik naar boven. Blijkbaar zat het klimmen in de familie, want Rodge was er ook erg handig in. Ik zwierde met het touw over een water gedeelte heen. Dan rende ik over allerlei hoge obstakels en klom ik onder verschillende bergjes door. He, dit ging best makkelijk! Snel sprong ik over een hoger obstakel heen en kroop over de grond onder een net door. Hijgend kwam ik bij het einde. Hmm, dit ging best wel goed voor mijn gevoel. Laat ik eens iets anders proberen.

Ik liep naar het katapult schieten toe, gister lukte het niet. Maar ik zal door blijven trainen tot dat ik er wat van bak. Ik greep naar een katapult en deed het steentje weer in het midden van het elastiek, waar een soort van stukje stof zat waarmee ik het steentje vast kon grijpen. Hard trok ik aan einde en richtte op het hart. Goed, gister trok ik hem recht naar achter, hij knalde toen onder mijn doel. Dan moet ik nu dus hem meer naar onderen trekken, misschien hielp het. Ik deed het elastiek een beetje naar onderen en liet hem toen afgaan. Niet slecht, hij knalde een paar centimeter naast mijn doel. Opnieuw pakte ik een steentje en deed hem weer bij het stukje stof. Als ik nu een beetje meer naar links ga, een klein stukje maar, zal ik mijn doel misschien wel halen. Ik trok weer aan het elastiek, trok het een beetje naar beneden en liet hem gaan. Ja, raak! Met een glimlach op mijn gezicht keek ik naar wat ik bereikt had. Nog een keer, dit was echt leuk. Ik pakte weer een steentje en deed hem weer bij het stuk stof. Weer trok ik hem aan, een beetje naar onder. Wat naar links en richtte tussen de ogen. Ik schoot hem af. Weer raak! Dit begon goed te werken, misschien kon ik hier wat mee. Ik zag Rodge bij de theorie staan, zo te zien verveelde hij zich. Het meisje met de rode haren stond er weer. Ik liep naar naar Rodge toe 'He, broer.' Hij keek om. Dan glimlachte hij. 'Kun je me alsjeblieft van deze saaiheid verlossen?' Ik lachtte 'Dat is goed, geef me je kladblok maar. Ik ga een soort van memory doen, alle planten soorten bij elkaar zoeken. Je kunt er veel van leren, schijnbaar.' Ik pakte zijn kladbok en liep weg. Rodge liep naar het speerwerpen toe.

Dan zag ik hem, de jongen van District 1. Hij stond met een paar andere uit District 2 en 4. De jongen pakte een speer en gooide hem recht in het hart van de pop. Dan nam hij nog een speer, die recht in gezicht van de pop kwam. Ik kan maar beter uit de buurt blijven van die jongen. De jongen van District 2 keek me aan. Even spleette hij zijn ogen. Ik krijg de rillingen van hem. Snel keek ik weg en liep naar het memory spel toe. Ik voelde zijn ogen in mijn rug branden. Er was niemand bij dit spel. Ik keek naar het grote, digitale bord voor me. Dus dat moest ik gaan uitzoeken? Al die bladeren leken op elkaar. Ik keek in het boek dat voor me lag, alles was beschreven. Er stond ook bij als het gevaarlijk was. Ik keek naar een bijzonder, driehoekig blad. De Leta heette hij. Het was een goede plant zo te zien, hij geneesde wonden en was eetbaar. Een beetje zoete smaak, dat erg verslavend was. Ik scheef het op, dit kon best handig zijn. Rustig legde ik dan mijn kladblok weg, en begon aan het spel. Veel bladeren leken op elkaar, maar als je goed keek dan had het toch wat verschil. Ik tikte twee bladeren aan, die hoorden bij elkaar en had ik dus goed. Ik ging steeds sneller, soms keek ik in het boek om te zien wat voor plant het was. Zo was het me dus opgevallen dat er een kronkelend blad was, die op een ander blad leek. Maar het verschil was, de een had acht golven en de ander zeven. Dit maakte dus veel verschil uit, het blad met acht bladeren was dodelijk. Het bevatte bladluizen die giftig waren, als je die bijvoorbeeld in je oog kreeg, dan brandde je oog weg. Verschrikkelijk. Maar die van zeven bladeren gaf juist bescherming. Het was een soort paracetamol, had je buikgriep, hevige hoofdpijn of iets anders, hielp dit blad er tegen. Na 1 minuut en 48 seconden was ik met het memory spel klaar. Geen record zo te zien, maar wel een van de beste. Welk ander district was hier dan nog goed in? Ik hoorde een luid gekrijs. Het meisje uit District 1 had ruzie met iemand uit District 3. Volgens mij ging het over voordringen, een aantal vredebewakers kwamen aangerend en haalde de twee uit elkaar. Ik zag dat het meisje uit District een nog een stomp gaf tegen het hoofd van het andere meisje. Het bloedde meteen, maar het was vast niet dodelijk. Het meisje uit District 3 werd weggebracht en behandeld. Ik hoorde een bel, de training zat erop.