Gökkuşağı İzleri🌈[girlxgirl]

🌈20

Anka

Dolabımı kapatırken gülümsedim. Geriye bir adım atıp elimdeki kitaplarla dolabıma baktım.

Harika gözüküyordu.

Yüzüm asıldı, çıkartmanın köşesi yırtılmıştı. Elimle düzeltmeye çalıştım.

"Her yeri çıkartmayla kaplayacaksın galiba."

Burnumdan bıkkın bir nefes vererek çıkartmayı düzelttim.

Kolunu dolabıma yaslayarak beni kıstırdı Azra.

"Eslem'den uzak dur,"dedi tane tane.

Bir bu eksikti. 

"O benden uzak dursun,"diye cevap verdim. "Senin arkadaşlarına yanaşmayı ben de istemiyorum ancak siz beni bir türlü rahat bırakmıyorsunuz. Sorununu Eslemle hallet."

Kalbim dibime girdiğinde hızla atmaya başladı.

Çenemi tuttu. Huzursuzca yerimde kıpraştım.

"Yürek mi yedin? Hayırdır?"

Sanırım yemiştim.

Elinden kurtulmaya çalışırken gerginlikten buz kestiğimi hissettim ancak geriye adım atmadım.

"Siktir git tepemden,"diye tısladım.

Beni ittirdiğinde dolaba sırtım çarptı. Sürtünen dirseğim acıyordu.

Kitapları dolabın üstüne koydum.

Yavaşça ona döndüm.

"Aldığın cesareti kimden alıyorsan fazla güvenme derim,"dedi sertçe.

Kendimden.

"Çekil yolumdan,"dedim sinirle.

Gözlerini kısarak alaya almaya devam etti.

Gömleğinin yakasından tutup dolaba yapıştırdım.

Herkes bize döndü.

Yakasını öyle bir sıkıyordum ki hareket edemedi. Nefretten güç alırken devam ettim. "Sonsuza kadar kötüler kazanmaz Azra."

"Bırak yakamı,"diye cırladı.

"Sen bizi bıraktın mı?"dedim alayla.

"Anka-"

"Siz bizi bıraktınız mı?"diye bağırdım.

Azra beni ittirdi.

"Yeter be! Sevgilin bizim yüzümüzden ölmedi!"

"Şimdi mi hesap soruyorsun?"dedi Azra'nın arkadaşlarından birisi.

"Şimdi cevap veriyorum,"dedim sertçe.

Ben de Azra'yı ittirdim.

Saçıma asılmasını beklemiyordum.

Koluna tırnaklarımı batırarak ittirdim onu.

Yine yakasını tutup dolaplara yapıştırdığımda gürültülü bir ses çıktı.

Eli çıkartmalara uzandı.

Sarsmaya başladım. "Beni rahat bırakacaksın! Çıkartmalarıma dokunmayacaksın!"

İçimde fokurdayan bir öfke vardı, dinmiyordu.

Azra kurtulmaya çalıştı.

Eslem'in sesini duydum. "Anka, yeterli."

"Sen de siktir git!" Bu sefer de onu ittirdim.

Düşebilirdi ama arkadaşı onu tuttu. Eslem bileğini burkmuş olmalı ki yüzünü buruşturdu.

Azra'ya döndüm. "Bir daha ne bana, ne bana ait olan önemli şeylere zarar vereceksin. Bir daha asla, anladın mı?"

Yakasını bıraktım.

Eslem kolunu yanındaki kıza atmıştı.

"Götür arkadaşını,"dedim boş bir sesle.

Eslem yanımdan geçerken kolumdan tuttu. Elektrik çarpmış gibi geriye çekildim.

"Ben Azra değilim Anka,"dedi yavaşça. Sadece ben duymuştum.

"Uzak dur benden,"dedim kuru bir sesle.

"Hadi Eslem, hocalar gelecek,"dedi kız bana bakmadan.

Kumral kıza alayla gülümsedim. "Arkadaşını dinle, Eslem."

Kitaplarımı alarak son kez herkesi süzdüm.

Sonra kalabalık bana yer açtı.

Gülerek herkesin ortasından geçtim.

Anka yargı dağıtıyor shhdd