Gökkuşağı İzleri🌈[girlxgirl]

🌈26

Anka

"Bırak Azra!"

Pes etmedim.

"Azra!"dedi Eslem endişeyle.

Tabii ki dayak yiyordum. Başımı masaya vurduğumdan yere yapıştım.

Kemiklerimin her biri ayrı bir acıyla sızladı sanki.

Azra bana bir tekme vurunca kalabalık uğuldadı.

İnleyerek karnımı tuttum, geri geri masanın altına kaçmaya çalıştım.

Kalkacak halim kalmamıştı.

Azra geriye çekildi. Gözlerimi aralayarak neden çekildiğine baktım. Dayak sahiden bitmiş miydi?

Füsun saçını tutuyordu. "Ne dedim sana?"dedi kahkaha atarak.

Eslem "Füsun, hocalar gelecek,"dedi.

Fisün Azra'yı masaya bastırdı. Millet ıslık çalmaya başladı. Yemekhanenin hepsi tezahürat yapmaya başladı. Erkekleri ayrıca görmek gerekirdi, sanki buna deli olmuşlardı. Tahrik olanlar bile aradan seçiliyordu.

"Uyardım seni,"dedi ölümcül bir sakinlikle.

"Her şeyi biliyorum, Eslem'i benden alacağını mı sandın?"

Füsun gözlerini kırpıştırdı.

"Yaa,"dedi kahkahayı basarak. "Eslem ve benim arama kimse giremez. Yoksa o kişiyi kazarım ve... derinlere inerim, öyle şeyler öğrenirim ki ayaklarıma kapanmak zorunda kalırsın."

Füsun Azra'nın başını masaya vurdu.

"Sen kimsin de beni tehdit ediyorsun?" Hatta birkaç kere vurunca Azra'nın kaşından akan kanla buz kesildim.

"Yanlış yapıyorsun kızım. Kiminle dans ettiğini bilmiyorsun."

"Öğrenirim ulan!"

"Buna çok uzaksın be Füsun. Helin de öğrenemedi, bak. Nerede? Hanimiş Helin?" Gülüp duruyordu ve gülüşü yüzünden kanım donmuştu.

"Ruh hastasısın sen."

Eslem gelip beni kaldırdı. "Revire inelim mi?"dedi yaralarımı incelerken.

"Ne demek istiyor?"dedim kuru bir sesle.

"Boş konuşuyor."

Füsun Azra'yı daha fazla helak etmeden hocalar geldi.

Azra'nın yüzünün yarısı kan içindeydi.

"Haydi, Anka. Gidelim."

Eslem'in sesiyle kendime geldim.

"Bu ne hal?"diye bağırdı hocalardan birisi.

"Füsun, müdürün yanına iniyorsun!"

"Memnuniyetle hocam ama önce,"deyip bana döndü. "Anka, benimle gelir misin?"

Eslem kolumu tuttu. "Hayır Anka."

Bakışlarım ikisi arasında gidip geldi.

"Anka, lütfen,"dedi kısık sesle.

"Her şeyi açıklayacağım." Eslem yalvarır gibi bana baktı.

Eslem ve Füsun bakıştı.

"Eslem, hayır."

"Üzgünüm, bilmek zorunda..."

"İnanma ona!"

Eslem'e güvenmiştim. Bakışları güven veriyordu sanki.

Eslem beni çıkarırken herkes şaşkınlıkla gidişimizi izliyordu.

"Anka! İnanma ona!"

Her şey karmakarışıktı.

Her şey birbirine girmişti.

Bir bölüm daha gelebilir.