Plan işliyor,
İşler kolaylaşıyor.
Kuklalar çıldırıyor,
Nefes alamıyorum.
Peki, sorunum ne?
O bana saldırıyor.
Tükendiğimi hissediyorum.
Sadece, korkuyorum...
Çiçeklere bakıyorum,
Onlarda kuruyor..
Şansım tükeniyor.
Plana odaklanmak zorlaşıyor.
Parçalanıyorum,
Dökülüyorum...
Mezara bakıyorum.
Bana acıyor,
Bana ACIYOR!
Çiçekleri açıyor...
O canlanıyor.
Bana bakıyor,
Korkuyorum.
Bu plan benim son şansım.
Son şansıma uzanıyorum.
Ama ya ulaşamazsam,
Bu boşlukta kalırsam?
Kurtulmam lazım,
Kendine gel!
Ama bana gülümsüyor...
O zarar gördü,
Ama o hala gülümsüyor.
Bir dostumu daha kaybettim..
Cesetler çürüyor,
Kokuları odayı dolduruyor.
Ama o canlıyor,
Bayrağının rengi geri dönüyor...
Millet sevgisi,
Bayrak sevgisi...
Kan tadı alıyorum.
Ne yapacağım?
Özgür olabileceğimi düşündüm.
Ama sistem engelliyor.
Şimdi şiddetim.
Kan nehri kuruyor...██ 20%
███ 40%
████ 60%
█████ 80%
██████ 100%
███▓▒░░.[ѲΨʋи Ψüκℓ3ИIΨѲЯ].░░▒▓███
???? Ağzından
Etraf parçalanıyor. Etrafımdakilere baktım. Göz yaşlarım boşlukta uçuşuyor. Güney Kore'yi ulaşmaya çalıştım.Bana gülümsedi ve "Oyun başlıyor Ukrayna... Eğer o kaybederse oyun biter. Ona yardım etmelisin. Yardımcı karakter.. Baş rol... Kan... Nehir.. Altın... Zanlı... İstek... Özgürlüğü kaybetmek.. Savaş... Gülümsemek... Rol... Pixel.... "
Güney Kore ne demek istemişti? Baş rol? Baş rol kim? Kan Nehri? Özgürlük... Beynim acıyordu. Şakaklarımı ovuşturuyorum. Hepsinin anlamı ne? Güney Korenin sesini duydum. "Düşün hadi Ukrayna... Düşünmek zorundasın. Evren yok oluyor."
Hıçkırıklar boğazımdan art arda çıkıyordu. Kafamı çevirdiğimde Türkiye'yi gördüm. Kan ağzından akıyordu. Sarı çiçekler sağ gözünü kaplıyordu. Ona doğru ilerledim. Suratına baktım. Göz yaşım suratına düştü. Sonra bir tane daha... Sonra bir tane daha... Gözlerini yavaşça açtı.Suratımı avuçlarının arasına aldı. Sesinden yorgun olduğu belliydi. "Bizi kurtarmak zorundasın. Sen benim için bir meleksin. Melekler kendi insanını korur değil mi? S-sen hızlı o-olmalısın... Ukrayna'm..." Yanağıma kondurduğu kelebek hafifliğindeki öpücük benim ağlamamı şiddetlenedirmişti. Sonra bana bir kolye uzattı. Su damlası şeklinde Altın bir kolyeydi. Lacivert mücevheri parlıyordu. "Bu kolyeyi boynundan hiç ayırma Ukrayna..." dedi ....
Evet, bölüm bu kadardı. Bir dakika fanartları alalım. Çizen kişi nisayldz905
1 tane daha...
Abi, hikaye şu. Ezgi diye bir kızın annesi çoooook açık giyiniyordu. Sesi de helyum içmiş gibiydi. Biz bununla baya dalga geçmiştikte neyse. Ben Yunriye kitabını yazacağım. Ha bu arada KopukluAyran senin bir yorumunu kitabın açıklama kısmında kullanırım. Hadi öptüm bye!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yağmur (Türkiye x Ukrayna)
FanfictionO sıcak ellerin benim kalbimi ısıtmıştı Türkiye. Senin bana verdiğin şemsiye beni ısıtamazdı ama sıcak gülümsemen kuzey kutbunu eritirdi... Sevgilisinden ayrılan Ukrayna'nın gözleri açılır. Onca yıldır nasıl görmemişti onu. Onsuz bir nefes almayacağ...