Jak najdelej stąd (WSTRZYMANE)

Wstęp

Tego dnia poranek nie różnił się od innych. Jak zawsze wstałam o 6:00, umyłam się, ubrałam i zeszłam na śniadanie. Na dole czekała na mnie moja mama i starszy brat Robbie.
-Dzisiaj Robbie zawiezie cię na przystnek. Ja muszę coś złatwić-powiedziała brunetka chaotycznie szukając jakiegoś dokumentu w swojej teczce.
-Co załatwić?-zapytałam
-To nie są sprawy dla takich dzieci-powiedziała na co mój brat prychnął przez co obdarzyłam go spojrzeniem.
-Mam 17 lat. O jakich dzieciach mówisz?-powiedziałam
-Adeline! Widzisz, że się śpiesze, a mnie zaczepiasz!-powiedziała wściekła przez co natychmist zajęłam się jedzeniem, a nie pogaduszkami z zajętą matką. Gdy zobaczyła, że odpuściłam podeszła do mnie i mnie przytuliła. Zawsze tak robiła po tym jak się uniosła , albo po prostu chciała nas tym przeprosić. Jest w trakcie rozwodu z tatą i ostatnio jest nerwowa i nie potrafi się skupić przez co ma problemy w pracy.
-Do miasteczka wprowadzili się nowi. Kupili tą nieruchomość przy jeziorze. Dali za nią ogromną sumę. Muszę się tym zająć, a do tego potrzebuje dużo czasu i spokoju. Ostatnio...nie idzie mi w pracy i jest to moja sznasa. Przepraszam, że w ostatnim czasie nie poświęcam wam czasu, ale...jak sami widzicie...dużo się dzieje.-powiedziła po czym uśmiechnęła się delikatnie i wyszła z kuchni.
-Czemu nie zawieziesz mnie do szkoły skoro też tam jedziesz?-zapytałam
-Ciesz się, że w ogóle cię zawiozę. Idę dzisiaj tylko na trening. Nie idę na lekcje-powiedział
-Odpuszczasz szkołę? Myślisz, że dostaniesz stypendium sportowe bez chodzenia na lekcje?-odpowiedziałam
-Zajmij się koleżankami, chłopakami...czy czym tam się dziewczyny w twoim wieku zajmują, a nie zawracaj mi głowę.-powiedział po czym wstał od stołu
————————————————————
Hej!❤️
Witam was w nowym opowiadaniu. Krótki rozdzialik mający wprowadzić was w opowiadanie. Gorąco zapraszam, bo w następnych rozdziałach będzie się dużo działo!😏