ALASKA

''Bir kere cazgırlık yapma be güzelim!''

‘’Alaska seninle konuşmam gereken bir konu var?’’ tipik Beyza sorunları acaba şuan neler saçmalayacak?

‘’Sorun ne?’’

‘’Sorun Kıvanç’’ kaşlarımı çatıp ona baktığımda korkmuş bir şekilde bana bakıyordu. Neden bu kadar ürkek davrandığını anlamış değilim. Belki de bu sefer Kıvanç çok ileri gitmiş kızı sıkıştırmış olabilir ;). Zaten Beyza demek saçmalamak demek en küçük sorunu büyütüp gündeme taşırdı. Birkaç haftadır Kıvançla saçma sapan nedenler dolayı kavga etmiş ve sonunda barışmışlardı. Acaba bu sefer neden kavga etmişlerdi yada Beyza neden bu kadar çıkmazda gibiydi? Cidden sorun büyük müydü?

‘’Anlatacak mısın artık Beyza!’’ meraktan çatlamak üzereydim. Bir an önce Beyza’yı dinleyip sorunu çözmek istiyordum. Son günlerde yaptığım şeydi fakat bu sefer Beyza çok farklı gözüküyordu ne biliyim sanki ilişkilerinden sıkılmış gibi.

‘’Alaska canım ben Kıvanç’a karşı hiçbir şey hissedemiyorum, onunla konuşurken heyecanlanamıyorum, yada beni deli gibi öpmesini istemiyorum ona hissettiğim duygular gittikçe köreriyor buna engel olamıyorum. Alaska sanırım ben Kıvanç’a olan hisselerimi yitirdim’’duyduğum sözler karşısında gözlerim yuvalarından çıkacak gibi oldu.

‘’Beyza sen ne söylediğinin farkında mısın!’’ diye bağırdım. Sonuçta Kıvanç benim için çok değerliydi. Ona yapılan bu şey beni derinden etkiliyordu, onun üzülmesi benim üzülmemdi. Koşulsuz şartsız güvenebileceğim tek kişi Kıvançtı.

‘’Hatırlıyor musun Kıvanç’tan önce Deniz diye bir çocuğa aşıktım. Kıvançla çıktığımızda Deniz’i unuttuğumu düşündüm fakat sadece kendimi kandırmışım, o hep içimde bir yerlerdeydi. Alaska ben Kıvanç’a bağlanmıştım çünkü onun yanında hiçbir şey aklıma gelmiyordu sadece mutluydum. Birden Deniz karşıma çıkınca sanki o mutluluk cehenneme dönüştü ve o zaman sadece Deniz olsun istedim. Kıvanç;’ın yüzüne baktıkça kendimden tiksiniyorum ve ne yapacağımı bilmiyorum.’’ Şuanda Beyza ne dediğinin farkında mıydı acaba? Nasıl ya? Bu nasıl olur? Gerçekten bu şaçmalık ne kadar sürecek? En yakın arkadaşım olmasını ragmen, onu öldüresiye dövmek istiyordum. Beni ne duruma düşürdüğünü biliyor muydu? Ya Kıvanç bunları duyunca ne olacak? Ne kadar etkilenecekti bu durumdan.

‘’Kaşar mısın olum sen! Yook yani bu düşünceye nerden kapıldın! Hadi diyelim Kıvanç’ı sevmiyorsun ama niye orospuluk yapıp başka erkeklerle takılıyorsun lan!’’ kendimi tutamıyordum. O kadar sinirliydim ki ne yapacağımı dahi bilmiyordum. Arada kalmıştım ve bu Beyza’nın yüzünden olmuştu tabi ki de bunun cezasını çekecekti fakat o benim kardeşimdi ondan en iyi alacağım intikam bir daha onunla konuşmamak olacaktı nede olsa Kıvanç benim için daha değerliydi.

‘’Mümkünse bir daha seninle konuşmayalım Beyza! Senin yüzünü dahi görmek istemiyorum. Eğer kardeşim olmasaydın inan ki bunun intikamını daha kötü yollarla alırdım! Şimdi derhal evimden defolup git!’’ kükrediğimde gözünden yaşlar akmaya başlamıştı. Bunu hak etmişti ben hariç hiç kimse ne Kıvanç’ ne de Evren’i üzemezdi. Karşımda zırıl zırıl ağlayan Beyzayı görünce içimin yandığını hissettim ona ne kadar değer versem de artık onunla konuşamazdım. Çünkü o benim tanımadığım biri olmuştu en önemlisi Kıvanç’ı başka biriyle aldatmıştı. Bu düşünce beynimde dans ederken sinirle onu tutup kapıya doğru sürükledim. 

‘’En çok bundan korkuyordum işte’’ ağlamaklı sesi durmama neden olurken gözlerimi kapattım.  Ona acımış olamazdım o hiç bizi düşünmeden kendin kafasına göre davranmıştı.

‘’Benim gözümde orospudan bir farkın yok artık!’’ Kapıyı açtığım gibi onu bahçeye fırlattım.  Son kez ona baktıktan sonra kapıyı yüzüne sertçe kapattım. Şimdi ne yapmalıydım? Kıvanç! Evet Kıvanç’ı aramalıydım. Masanın üstünde duran telefonumu elime alıp Kıvanç’ın numarasını tuşladım ve ardından onun neşeli sesini duydum.