ALASKA

''Hastasın diye üzerine düşecek değilim.''

-ALASKA-

                Her şey şaka gibiydi, ileride çocuğumun olmama ihtimali vardı ve benim elimden hiçbir şey gelmiyordu, çocukları pek sevdiğim söylenemez, fakat ileride sevdiğim adamın bir parçasını taşımak istiyordum. Çocuğumun olmama ihtimalini duyduğum an sanki her şey durmuştu,  bir cümle bir insanın hayatını o kadar değiştiriyordu ki..’Yumurtalıklarına darbe aldığından dolayı hamile kalamayabilir eğer kalırsa da hamilelik döneminde düşük yapma olasılığı çok yüksek.’ Beni kimin dövdüğünü hatırlasaydım yemin ederim doğduğuna pişman edecektim. O şerefsiz yüzünden benim çocuğum olmayabilirdi. Keşke biri çıkıp ‘bunların hepsi şaka bakın kameramızda orada’ deseydi. Bu söylediğim ne kadar imkansız gözükse de her zaman bir umut vardır değil mi? Keşke dayak yerken yalvarsaydım da yumurtalığım zarar görmeseydi. Gözümde ki yaşı silip yatağımdan kalkmaya çalıştım. Fakat ağrılarım o kadar keskindi ki bunu bile başaramıyordum. Eğer kim dövdüyse fena dövmüş hakkını vermek lazım. Acaba kavga sırasında kafama bir darbe aldım mı? Çünkü bu aralar aşırı saçmalıyordum. Her şey üst üste geldiğinden dolayı kaldıramamışta olabilirim bu durumu.

‘’Anneeeeeee’’

Sesim bir fısıltı gibi çıkmıştı. Boğazımın yanma hissi yoğunlaşınca sağ kolumu zor zar kaldırarak boğazımı tuttum, tüm vücudum acıyla sızlamaya başlamıştı, komidinin üstündeki telefonuma elime aldığım da annemin numarasını tuşladım ve odamın kapısının açılmasını izledim, şükürler olsun ki bana bakmak aklına gelmişti.

‘’Çok ağrım var ağrı kesici verir misin?’’gülümsedikten sonra odadan çıktı. Bu saatte televizyonda magazin vardı, herhangi bir magazin de durup seyretmeye başladım. Yok Hayriye’nin kocası başka kadınla yakalanmış vsvsvs… Ya ileride bana da böyle bir şey olursa? Daha neler? Yok artık. Kapının açılma sesiyle birlikte düşüncelerimden sıyrılmıştım Annem elindeki su ve ilacı bana uzattı.

‘’Nasılsın?’’

‘’İyiyim anne,  sadece biraz ağrım var.’’ Bu kesinlikle yalandı, annem benim için zaten çok endişeleniyordu böyle yaparak onu daha çok korkutabilirdim.

‘’Evrenle konuştum bugün gelemeyeceğini söyledi.’’ Elimdeki suyu ona uzatıp sıkılmış bir tavırla nefesimi dışarı verdim.

‘’Bana niye haber vermedi?’’

‘’Aramış ama telefonu açan olmamış’’

 Yok artık. Ben niye göremiyorum aradığını, biri bana oyun mu oynuyor? Yoksa ben  mi bunamaya başladım? Kimse beni aramamıştı ki.

‘’Çok sıkıcı burası’’yüzümü ekşittim. 2 gündür evdeydim ve bana gidip gelen yoktu. Bu durum çok sıkıcı bir hal almıştı. Annem bana sarıldığında ağrılarımı yok sayıp bende ona sarıldım. Evren’le hastane gününden beri hiç görüşememiştik, şirketteki işleri yüzünden yanıma gelemiyordu, Kıvanç’ın ise çok önemli işleri varmış, Ayşem, Ferhan ve Yasemin ise Üniversite sınavına hazırlanıyordu, Beyza ile küstük zaten. Annemle sarılmamız bittikten sonra odadan çıkmıştı. Gözüm magazin’e kaymıştı. Kıvanç’ın babası ve annesi çocuk yapmayı düşünüyormuş. Bunu görmemle kahkaha atmaya başladım bizim Kıvanç’ın kardeşi olduğunu düşünsene ya. Kıvanç küçükken de kızlara çok ilgi gösterirmiş. AHhhaahah ya ne güldüm sabah sabah. Elime telefonu alıp fotoğrafını çekip whatsapp yardımıyla Kıvanç’a mesaj attım.

Gönderilen: Benli moruk

‘Hayırlı olsun moruk :)’ 

Kıvançla uğraşmak çok hoşuma gidiyordu. Odanın kapısı açıldığında Evren’i görmem bir oldu. Hani gelmeyecekti? Kafamı ondan çekip telefonumu yatağımın üstüne bıraktım.  Yatağımın diğer tarafında ağırlık hissettiğimde kafam televizyona doğru dönüktü.