ALASKA

Ailen sana terbiye vermedi mi?

-ALASKA-

‘’Alaska!’’

Arkamı döndüğümde Beyza ile karşılaşmam bir oldu. Sıkıntılı gözüküyordu, bu durum sinirimi bozmaya başlamıştı. Neden endişeliydi ki şimdi. Ah be kardeşim bunu bilmemek o kadar kötü ki, onu her şeye rağmen çok özlemiştim, ne kadar Kıvanç’a götlük yapmasa da Beyza benim için çok önemliydi, o benim yakın bulduğum hatta kendimden bile önemsediğim biriydi. Ki hala da öyle..

‘’He?’’ diye karşılık verdiğim de bana iyice yaklaştı.

‘’Biliyorum bu çok küçük düşürücü bir şey fakat ben  sanırım Kıvanç’ı özledim’’ gözlerimi kapatıp sabır diledim. Çocuk oyuncağına çevirmişti bu işi, istediğinde gidip gelemezdi ve artık Kıvanç’ın onu sevdiğini bile zannetmiyorum.

‘’Kızım sen mal mısın?’’ elimde olmadan bağırmıştım. Koridorda ki bütün gözler bize doğru dönmüştü. Hayır hayır kavga etmeyeceğiz.

‘’Beni anlamanı istiyorum eğer sende böy…’’ cidden fazla ileri gitmişti. ,

‘’Öyle bir şey asla yapmam!’’ diye bağırıp onu ittirdim. Yere düştüğünde kalkmasını beklemeden yürümeye devam ettim. Cidden fazla ileri gidiyordu, Kıvanç’ı üzmesine izin veremezdim. Kıvanç çok değerliydi. O çok farklıydı. Sinirle kantinde ki herhangi bir masaya oturdum.  Neden sürekli her şeyi berbat eden biri vardı? Neden? Elimi sıkıp masaya yumruk attım. Masadan çıkan ses beni bile ürkütmüştü, elimde bir sızı bile yoktu.  Kantindeki meraklı gözlerle bana bakan öğrencilere baktım. Ne meraklısın sizde anlamıyorum ki!

‘’NE BAKIYORSUNUZ!’’ 

Sizinle mi uğraşacağım zaten sıkıntılı bir dönemdeyim, ah Beyza ah! Ne yaptın sen ya, beni ne duruma soktuğunun farkında mısın acaba? Kıvanç onu asla affetmezdi, ki bende olsam affetmezdim. Hem Kıvanç’ ın Ayşem’i sevdiğini düşünüyorum çünkü sürekli onun hakkında konuşuyor ve hep peşinde geziniyor. Ayşem ise ona yüz vermemekte kararlı gibi.

‘’Kızım sen beni deli mi edeceksin!’’ kaşlarımı çatıp Evren’e doğru döndüm. Yine ne yapmıştım acaba çok merak ediyorum.

‘’Ne ya?’’  sandalyeye oturuken bir yandanda sayıklıyordu.

‘’Sana etek giyinilmeyecek demedim mi kızım.’’ Tısladığın da eteğime baktım. Eteğim yukarıya doğru toplanmıştı.

‘’Nesi var ya eteğimin baksana ne güzel işte.’’ Evren’e baktım

‘’Evet güzel olmasına güzel…’’ eliyle eteğimle bacaklarımı kapatmaya çalıştı. O sıcacık ellerini ellerimin arasına aldım, onu sakinleştirmek benim görevimdi, zaten abartılacak bir şey yoktu. Sadece birazcık kısa etek giyindim. Tamam birazcık demek yanlış olur baya kısaydı.

‘’Ben sana kaslarını gösteren gömlek giydiğin için kızıyor muyum hiç?’’ Allah’ım bu yalanı demek zorundaydım.  Cidden ben bu konu hakkında niye ona cazgırlık yapmadım. O kaslara eriyerek bakan kız kaç tane gördüm, tabi buldular seksi bir çocuk bakın. Küfür etmeyeceğim. Harbi yani bu gömleği giyince eline ne geçiyor! Anlamıyorum yani ! Kızların sana bakması çok mu hoşuna gidiyor? Niye diğer insanlara gösteriş yapma çabasındasın.

‘’Evet ya ben sana neden kızmıyorum şu gömleği değiştir çabuk!’’  azına çakarım! Sen benimle çıkıyorsun öyle başka kızların sana bakmasına izin veremem canım ben! Oldu başka!

‘’Alaska konuyu değiştirip durma o etek değişecek!’’

‘’O gömleği çıkartmadan ben bu eteği değiştirmem!’’