Her şey birgün canı sıkılan Suganın, sürekli karşısına çıkan wattpad uygulamasını yükleyerek, kendiyle alakası olan bir kurguyu okumasıyla başladı...
▪¤▪¤▪¤▪¤▪
Wattpad uygulamasını telefonuna yükleyen Min Yoongi kendisi ile ilgili olan bir hikayeyi...
Böylece günler geçmişti. Bir ay boyunca o cevap verdiği, ben müsait olduğum zamanlar da uzun konuşmalarımız olmuştu. Hatta bir ara sohbet esnasın da cafenin adını verdiğimi farketmiş, wattpadde yazdığın mesajı geri alma olmadığı için konuyu değiştirerek dikkatini başka yere çekmeyi denemiştim. Zaten oda pek üstünde durmamıştı. Önemsemediğini, hatta belkide uykusu olduğu için okumamış bile olabileceğini düşünmüştüm.
Yanılmıştım...
..............
Ne zaman biraz tasarruf ederek, nakit biriktirmeyi düşünsem. Başıma olmayacak şeyler geliyordu. Sanırım ben kazandığım bütün parayı hiç hayal ettiğim bir şey için harcayamayacaktım.
Yine sakatlığım tuttuğu birgün hava da uçan telefonum gözlerimin önün de yerle buluşmuş ve paramparça olmuştu. Tamir ettirebilmek için ancak ertesi günü müsait olabilirdim. Ve bu dünyayla nerdeyse tek iletişim aracımdan uzak kalmam demekti. Yakınlardaki telefoncuya götürerek umut var mı yok mu öğrendikten sonra, telefonumu orda bırakarak cafeye döndüm. Rutin bir günün sonun da beni oyalayan bir şey olmadığı için erkenden uyuya kalmıştım.
Ertesi gün telefonsuz ikinci günümdü ve acısı katlanarak artıyordu. Neler oluyordu. Wattpadde attığım yeni bölümü kontrol bile edememiştim. Bay Eunji'ye cafe için gerekli bir kaç birşey alacağımı söyleyip, dışarı çıkarak hızla telefonumu bıraktığım tamirciye gittim. Seul gibi bir tekneloji kentinden yaşamanın en avantajlı kısmı buydu sanırım. Nerdeyse kullanılmaz hale gelmiş telefonumu akşam alabileceğimi söylemişlerdi.
Yoonginin anlatımından;
En son konuşmamızın üstünden üç gün geçmişti. İki gün önce yeni bölüm atmıştı, ama bölümü okuduktan sonra attığım mesaja hala cevap vermemişti. Bir önce ki konuşmamız da ona biraz takılmıştım. Evet evet, kabul etmeliyim ki baya üstüne gitmiştim. Acaba kırıldığı için bana cevap vermiyor olabilir miydi? Telefonumdan wattpadi kontrol ederken, saçları yapılan RM ve Jin birşeyler anlatıyor. Ben de onlar ne derse farkında olmadan onaylıyordum.
Katıldığımız tv programından sonra yurda dönmüş, hepimiz dinlenmeye çekilmiştik. Üyelerden ve Wattpaddeki yazardan başka sadece çalışanlarla rahatça konuşabiliyordum. Fakat sanırım Wattpadde ki arkadaşımdan cevap alamaz olmuştum.
Sıkılmıştım, bi kaç haber okumuş, fan buluşmasında gelen kahveden hazırlayarak keyfimi yerine getirmiştim. Esasen fanların getirdiği yiyecekleri diyet yapmamız gerektiği için yiyemesekte kahve olduğunu anladığım da görevliye farkettirmemiştim. Bu sasaeng fanların sabotajıda olabilirdi ama o an kahve kokusu beni sanırım baştan çıkarmıştı. Her zaman şekersiz tercih ettiğim için sert tadı ve aromasıyla her zaman beni kendime getiriyordu. Yapacak bir şeyim yoktu ve aklıma geleni uygulamak için hazırlandım. Hava kararmaya başlamıştı. Ben hazırlanana kadar şehir iyice karanlığa gömülecekti ve benim için bu bir avantajdı.
Giyindim, karanlıkta olsa maskemi ve şapkamı taktım. Kulağım da küçüklüğümden beri hayran olduğum Epic High grubu'nun eşsiz müziğiyle yola koyuldum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
