2.4

294 59 294
                                    

Selaaammm...
Iyi okumalar diliyorum...
Sizi seviyorum...
😘😘😘

Ertesi gün ise uyandığım da Hilalin kalbini hem kıran hemde dolduran adamın kim olduğunu açıklayan ve dün gece için çok mahçup olduğunu belirten mesajıyla güne başlamıştım...

..........

Aldığım mesajı bir kaç defa daha okuyarak bugün görüşüp görüşemeyeceğimizi sordum.
Ona kendine geldiğinde dinleyeceğime söz verdiğimi hatırlattığım da cevap vermek yerine aramayı tercih etmişti.
Neyse ki müsaittim ve telefonunu cevaplayabilmiştim.

Sesinden de hissettiğim gibi pek tadı yoktu dünün etkisi olduğunu düsünmüştüm.
Cafenin hala kapalı olduğunu, büyük ihtimalle yarın açılabileceğini söylüyordu.
Cafenin iç temizliğini bitirmiş biraz sonra da camlarını sileceğinden bahsederken bıkkınlıkla oflayıp pofluyordu.

Yorulmuştu ve hasta olmadığını idda etsede duyduğum her zaman ki enerjik sesin yerini alan sesinden buna inanmam imkânsızdı.

Onunla konuşurken çoktan kararımı vermiş bir yandan da giyinmeye başlamıştım.
Sanırım küçük bir yardıma hayır demezdi. Bu tarz işlerde başarılı olmasam da en azından denerdim.

 Bu tarz işlerde başarılı olmasam da en azından denerdim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Ceketimide giydikten sonra kendi kendime söylendim. Kimi kandırıyordum ki? Maazeret uydurmama gerek yoktu.
Onu görmek istiyordum.

Ne zaman bu vaziyete gelmiştim bilmiyorum ama onunla olmak bana huzur veriyordu.

Çocuklara ne zaman geleceğimin belli olmayacağını söylediğimde, Rm yarın ki çalışma planını hatırlatıyor, herkesin erkenden dinlenmeye çekilmesini tavsiye ederken özellikle bana bakıyordu.

Beni dinlendiren asıl şeyin uyku olmadığını ona o an anlatamazdım.
Durup merak etme dercesine Rm'e göz kırparak kapıya yöneldim.

Heyecanla cafeye doğru yol alırken, az bi mesafe kala taksiden indim.

Hava kararmak üzereydi ve uzaktan farkettiğim kadarıyla cafenin bi kaç ışığı yanıyordu.

Beni farketmeyeceğini düşündüğüm bir taraftan cafenin camına yaklaştım. Elimle camdaki yansımayı keserek içeriyi görmeye çalıştım.
Tezgahın yanında arkası dönük bir halde bir şeylerle uğraşıyordu.
Zaman zaman elini beline koyarak duraksıyor, tezgahtan destek alarak bir süre dinleniyordu.
Bu hasta olduğunun kanıtıydı.

Hiç beklemediğim bir anda dışardan  duyduğum sesle irkilerek camdan uzaklaştım.

"Merhaba bayım, üzgünüm ama cafe hala tadilat nedeniyle kapalı."

Duyduğum sesin sahibini onaylar nitelikte başımı salladıktan sonra yola koyulmuştum.

Duyduğum sesin sahibini onaylar nitelikte başımı salladıktan sonra yola koyulmuştum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
𝙈𝙮 𝙍𝙚𝙖𝙙𝙚𝙧 | ⓢⓤⓖⓐ | (𝙈𝙔𝙂~𝙒𝙖𝙩𝙩𝙥𝙖𝙙𝙙𝙚)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin