Her şey birgün canı sıkılan Suganın, sürekli karşısına çıkan wattpad uygulamasını yükleyerek, kendiyle alakası olan bir kurguyu okumasıyla başladı...
▪¤▪¤▪¤▪¤▪
Wattpad uygulamasını telefonuna yükleyen Min Yoongi kendisi ile ilgili olan bir hikayeyi...
Uzuuun bir aradan sonra merhaba.. ♥️♥️♥️ Bilmiyorum hala okuyan var mı? Başladığım tüm hikayeleri geçte olsa bitirmek istiyorum... Hala okuyan varsa bana destek olurlarsa yazmayı planladıklarım için de can suyu olabilirsiniz... 😊😊😊
Iyi okumalar, umarım beğenirsiniz. Eski günleri özledim... 😔
Dilimden dökülenler sanırım artık bugünkü raundu eşitliyordu. Onun yanaklarının pembeleşmesini farkettiğimde artık söylediklerimi geri alamazdım.
"Malesef ajanlığa ayıracak pek vaktim yok. Hayatım Şirket - Yurt ve Cafe üçgeni arasında geçiyor ve ben oldukça mutluyum."
..............
Hilâl boğazını temizleyip, endiseli bir ifade ile saatine bakarak ayağa kalktı.
"Bay Eunjinin ilaç saati ve birazdan muhtemelen eve gidecektir."
Diye dönerek kasada ki Bay Eunjiye attığı hüzünlü bakışın ardından aldığı derin nefesi sıkıntıyla geri verdi.
"Hastalığı yüzünden artık eskisi gibi cafe kapanana kadar burada kalamıyor." Diye eklediğinde ise sesi bir teselli arıyormuş gibi hissettiriyordu.
"Yaşlılık Hilal, biz yaşlandığımızda eminim onun kadar bile dayanıklı olamayacağız."
Gülümsedi.
" Evet...Onun bitmeyen bir enerjisi ve inadı var. Ben sadece acı çeksin istemiyorum."
Diyerek cafeye yöneldi. Onu izlerken yüzümde ki heyecanlı ifadeyi silemez olmuştum. Ve heyecan onunlayken beni hic terketmez olmuştu. Üyeler beni bu halde görse sanırım çıldırırlardı. Sert rapper Suganın bir kıza ilgisine şahit olmaları onlar için olay bir şeydi.
Olağan üstü bir olay...
............
Ertesi gün Hilalle pek konuşamamıştık. Cafede bir kaç tadilat işi olduğunu söylemişti. O tadilat işleri ile igilenmeliydi. Ben de yeni albüm için ses kaydı yaparak zaman geçirmiştim.
Yorulduğumu ancak stüdyodan çıkıp odama geçtiğimde farkedebilmiştim. Akşam olmak üzereydi ve artık mesaj atabileceğim düşünerek telefonumu elime aldım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Selam Hilal, işler nasıl gidiyor?"
İletilmişti fakat henüz okumamıştı. Oturduğum yerde oyalanırken sürekli okumuş olup olmadığnı kontrol etmek canımı sıkmaya başlamıştı. Hazırlanıp dışarı çıkmayı planladığımda kendi kendime cafeye gitmeyeceğime dair söz vermiştim. Fakat biraz sonra ayaklarım, çoktan o yöne yönelmişti bile. Havanında karanlık olmasıyla yürüyordum ve bir yandanda kendi kendime söyleniyordum.
