𝙈𝙮 𝙍𝙚𝙖𝙙𝙚𝙧 | ⓢⓤⓖⓐ | (𝙈𝙔𝙂~𝙒𝙖𝙩𝙩𝙥𝙖𝙙𝙙𝙚)

2.7

Merhaba...
Iyi okumalar...

Her yer karanlığa gömüldüğün de ise onu artık göremiyordum.

"Teşekkür ederim Yoongi."

............

Mumlarda sönünce karanlıkta kalmıştık.
Ben şaşkınlığımı henüz üstümden atamadan, karanlıkta kalmış olmanın verdiği korku, yaşadığım heyecan ve şaşkınlıkla elimi kolumu sağa sola sallarken.
Zavallı Yoonginin sesiyle kendime gelmiştim.

"Sakin ol, ve şimdi bana şartelin yerini söyle."

Bulunduğumuz ortamda sanki görebilecekmiş gibi elimle işaret ettiğimi tekrar eden sorusuyla farketmiştim.

"Giriş kapısının hemen solunda, fakat kamufle ettiğimiz için bilmeyenin bulması zor olur."

Seslerden yanımdan ayrıldığını hissediyordum ki yüksek sayılabilecek olan bir sesle telâşlanarak bir kaç adımla o yöne ilerledim.

"Bir sorun mu var?"

"Yok,Yok" derkenki ses tonundan belliydi bir şey olduğu.

Öyle ya cafenin içi sandalye ve masalar ile doluydu ve ortama aşina olmayan biri karanlıkta bir sakatlık yaşayabilirdi.

Bir kaç adım daha attığımda yanımda olduğunu hissetmiştim.

"Birlikte gidelim." Diyerek elimi rastgele hareket ettirdiğimde dokunduğum yerin göğsü olduğunu farketmek ani bir refleksle elimi geri çekmeme sebep olmuştu.

Vücut mu çalışıyordu acaba?
Bol kıyafetlerinin altından fark etmemiştim ama resmen ona dokunmuştum.
Aman Tanrım cidden bana neler oluyordu. Beynim den hızla kovmaya çalıştığım şeylerin arasında yönelttiği sorularına hızla cevap veriyordum.

"Eee, nerde?"

"Ne nerde?"

Anlık sessizliğin ardından tekrar söze girmişti.

"Hilal, biz ne arıyoruz."

Duraksadım.
Ben bir şey aramıyorum mu desem acaba? Sonuçta benim aradığım tek şey buradaydı.

Sesli bir kahkaha atarken rüyada olduğumu düşünmeye başlamıştım. Yoksa bu kadar saçmalamayı nasıl normal karşılayabiliriz.

"Ne arıyoruz yine acaba?"

"Yine derken?"

Onunla olduğum rüyalarımda sürekli saçma sapan şeylerle mücadele ediyordum. Bir defada sohbet edelim ne bileyim farklı bir şeyler olsun. Ama bu defa ona dokundum değil mi? Göğsüne dokundum aman Tanrım daha fazla dokunabilirdim.

Ardından tekrar attığım kahkahanın ardından söyledikleriyle rüyada olmadığımı farketmemi sağlamıştı.

"İçtin mi sen?"

Bu ses çok gerçekçi geliyordu. Beyin tranmasımı yaşıyordum acaba?
Dünya üzerinde kaç kişi Yoon gi ile karanlıkta başbaşa kalabilirdi ki?

"Hey... Sarhoş değilim."

Ara da sırada ufak tefek içki maceralarım olmuş olsada bugün sadece iki kadeh bir şey içmiştim ve doğum günüm olması münasebetiyle bu kabul edilebilir birşeydi.

"Bu içtim demek mi oluyor?"

Sesinin tınısından gülerek konuştuğunu anlıyordum.

Koluma değen elini hissettiğim de ise sorunu çözmenin yolunu bulmuşa benziyordu.