Το Μυστικό Της

{5}-Γοργονίτσα.

Κεφάλαιο 5ο

Στην αίθουσα,επικράτησε απόλυτη σιγή.

Όχι από αυτές που βρίσκεσαι σε αμήχανη στιγμή και δεν ξέρεις τι να πεις.

Ούτε από αυτές που φοβάσαι να μιλήσεις.

Αλλά από αυτές που περιμένεις το ξέσπασμα του άλλου.

Και αυτός ο άλλος στην προκειμένη περίπτωση,δεν άργησε να ξεσπάσει.

Γελώντας.

Ναι καλά ακούσατε,γελώντας.

"Γιατί γελάς,νεαρέ;",τον ρώτησε παραξενεμένος ο καθηγητής,όπως και όλοι μας στην τάξη.

Ο Ντέιβιντ,μη μπορώντας να σταματήσει,τον πλησίασε περισσότερο.

"Να λέτε περισσότερο τέτοια αστεία,μου φτιάχνουν την ημέρα.",είπε και κούνησε το κεφάλι του,σκουπίζοντας τα δάκρυα που είχαν βγει από τα μάτια του.

Μα καλα,που ειναι το αστείο;

Μήπως είδε τη μάπα του στον καθρέφτη πριν και τον έπιασε τώρα να γελάσει;

Χα,είμαι και αστεία η άτιμη.

Τα πράγματα ειναι σοβαρά.

"Νίλσον,δεν είπα τίποτα αστείο.Σοβαρολογώ και το ξέρεις.",είπε ο κύριος,και εγώ κοίταξα τον Ντέιβιντ που εκείνος κοίταζε τον καθηγητή και ο καθηγητής κοίταζε και τους δ-οκέυ,καταλάβατε που το πάω.

"Όχι κ.Άλνέστο,δεν το ξέρω.Τίποτα δεν ξέρω."είπε τρίζοντας τα δόντια του και τον πλησίασε περισσότερο με  απειλητικό τρόπο,"μη μου λέτε τέτοιες πίπες γιατί δεν ξέρω και εγώ τι θα--"

"Λεξιλόγιο νεαρ--"

"--κάνω.",συνέχισε γράφοντάς τον κανονικά,"Με γαμώ καταλαβαίνετε που το πάω;Εγώ.",είπε δείχνοντας τον εαυτό του και ύστερα εμένα,"Με αυτή,δεν πρόκειται να είμαστε αρχηγοί πουθενά.Αν τη θέλετε τόσο για αρχηγό ομάδας,στα αρχίδια μου,εγώ δεν θα είμαι πουθενά."είπε και πήγε να φύγει γυρνώντας την πλάτη του,αλλά η φωνή και τα λόγια του καθηγητή,τον έκαναν να παγώσει στη θέση του.

"Νίλσον,θες να μάθει ο μπαμπάκας σου για τις κοπελίτσες που πας στις τουαλέτες;",τον ρώτησε και εγώ γούρλωσα τα μάτια μου.

Ου,τώρα η όλη συζήτηση έχει ένα ενδιαφέρον.

"Απ'ότι ξέρω ένας από τους κανόνες είναι όχι σεξ στους χώρους του σχολείου,ειδικά στις τουαλέτες.Τι θα κάνει άραγε ο πατέρας σου εάν μάθει--"