THIRD PERSON's POV
"We have a meeting." Saad ni Sinadia habang nakatitig sa dalawang dilag na tutok na tutok sa panonood ng TV. Kumunot ang noo ng dalawa sa kadahilanang di nila maintindihan ang sinabi nito.
"Ugh, I'm idiot. Ang ibig kong sabihin ay may pagpupulong na magaganap tungkol sa Norrieyale at isa ako sa mga dapat na dadalo. So, iiwan ko muna kayo. Pwede niyong gawin kahit ano, bawal lang ang manira at maingay. Ayos ba iyon?" Dali namang tumango ang dalawa.
Nagmadali nang umalis si Sinadia habang naiwan namang patuloy parin sa panonood ang dalawa. "Kukuha lang ako ng maiinom." Nakangiting saad ni Rebekah at tumayo. "Wag na." Sambit ni Steph na nagmadaling tumayo at niyakap mula sa likod si Rebekah. "Steph... Pano kung mauhaw tayo?" Nakangiting tanong.
"Bahala na basta kasama kita." Pabulong na saad sabay halik sa leeg ni Rebekah, dahil dun ay daling kumalas ang dalaga at hinarap ang kaibigan. "Huwag mo sanang mamasamain pero napapansin ko nitong mga nakaraang araw, kung hindi ka malambing eh madali kang nagagalit, may problema ba?" Lakas loob niyang tanong.
Ngumiti lang at dahan-dahang lumakad palapit sa kanya ito. Kabado siya sa nakitang ekspresyon sa kaibigan kaya umatras upang panatilihin ang espasyo."Gusto mo malaman kung may problema?" Tanong nito sa tanong na binitawan.
Napabuntong hininga siya nang mapasandal sa pader. 'Bwisit, ano nang gagawin ko?' Tanong sa sarili. "Oo, syempre magkaibigan tayo." Nakayukong sagot.
Ipwenesto ni Steph ang dalawang kamay sa mukha ni Rebekah upang alalayan itong harapin siya. Nang magtagpo ang mga mata nila ay agad siyang pumakawala ng ngiti pero dali ring bumalik sa pagiging seryoso. "Ikaw, tayo, ang nararamdaman ko sayo ang problema ko, Rebekah." Malumanay na saad. "Nawawala na ako sa katinuan ng dahil sayo." Naiiyak na paliwanag.
"Anong ibig mong sabihin?" Nagtataka at kinakabahang tanong. Walang maisagot si Steph dahil kahit siya mismo ay naguguluhan. "Ito." Maikling sagot sabay halik sa napupusuang dilag.
(*Guys, lahat po ng mga ganitong scene ay naisipan kung isalin sa wikang ingles. Mas appropriate daw po kasing basahin sabi ng mga kaibigan ko.*)
Rebekah who totally in shock is trying to push her best friend away but shes to weak for her. "Steph!" She stated between their kiss. "Patawad." Is the only word that comes into Stephanie's lips.
And then it followed by pulling her closer for their body to collide. Passionately kiss her lips then her jaw to the neck. Steph other hand started to travel down from the neck to the breast and stomach. She also went under her friend shirt to perfectly touch her friend breast.
After kissing her friend chest she went back to that kissable soft lips. In just a sec, Steph pulled away for the lack of air and to know where does the salty taste liquid comes from. Its from Rebekahs eyes. She's crying.
'Nononono.' She wipe it by her thumb. "Rebekah." Now she is speechless. Her grip loosen and tears started to fall. Rebekah drop into the floor fully out of her mind.
"Hin---" Hindi niya na natapos ang sasabihin ng biglang bumukas ang pinto at bumulaga ang blangkong si Sinadia. "Hi, bumalik ako para.... Rebekah?" Pang-aagaw ng atensyon ngunit kahit gano pa ito ka lakas o kahit paulit-ulit niya pa itong tawagin ay hindi ito makakasagot dahil sa kalagayan niya ngayon.
"What did you do?!!!" Galit na tanong. "I don't have to explain it with you!" Panggigigil na saad. Nagulat siya ng gamitin rin nito ang wikang ginagamit niya ngunit mas nangibabaw parin ang galit.
Dali siyang lumapit ng marinig ang sagot sabay hawak sa kwelyo at tinulak ito sa pader. "You bastard! Hindi mo ba alam na nahihirapan siyang pakisamahan ka! Ginagawa niya ang lahat para lang maging maayos ang pagkakaibigan niyo. Tapos ito ang gagawin mo! Wala kang kaluluwa."
YOU ARE READING
MY WORSE LOVELY NIGHTMARE
RandomIs it totally that worse to fight for love? Or it is totally hard to win because of the people that surrounds us? Question that I can't totally answer. By: The princess That's not the case. You know what? If you really knew what the battle all about...