Karlar Erimeden

8.BÖLÜM "Baltayı aşka vurmak..."

Keyifli okumalar...

Genç kız, dakikalardır olduğu gibi hala gözlerini dikmiş, Aslı ile hazırladığı listeyi tarıyordu sıkkın gözlerle. Daha doğrusu çoğunu Aslı'nın yazdığı fakat Elif'in de telefonuna mesaj yoluyla gönderdiği maddeler bulunuyordu malum listede.

Hatta Elif bir ara dayanamamış, görüntülü bağlantı kurarak merakını az da olsa giderebilmişti. Bu sırada da Aslı ile birbirlerine benzerliklerini fark edip, biraz muhabbet bile etmişlerdi. Nefes her ne kadar sinirlenip itiraz etse de tatlı ikili maddelerin yanına küçük notlar düşmeyi de ihmal etmemişlerdi.

Nefes' te tam o alanlarda Aslı'nın ona ilk anlardan beri neden tanıdık geldiğini ancak farkedebilmişti. Aslı Elif'in aynısıydı! Elif'le de ilk karşılaştıklarında ona sinir oluyordu çünkü fazla sevgi yumağıydı. Onun tam aksine...

Şimdi de sırtını yatağının başlığına dayamış, dizilerini göğsüne kadar çekmiş kara kara düşünüyordu.

Tüm bu maddeleri yapacak mıydı gerçekten?

Yastığının altındaki telefonun titremesi ile gözlerini tahtadan çekip telefonuna uzandı. Tanımadığı numaradan gelen bir mesaj vardı ekranda.

" Merhaba sevgilim"

***

Evren, biraz olsun rahatlamıştı Nefes' le olan görüşmesinden sonra. En azından bir gece ailesiyle bir yemek yerler, sonra da 'anlaşamadık ayrıldık' derim diye bahaneler üretmeye şimdiden başlamıştı.

Abisi kaza olayını duymasın diye telaşla çıkıvermişti sevgili yalanı ağzından. Sonradan bin pişman olmuştu ama neye yarar?

Akşam saatlerinde gelmişti yalnız yaşadığı sakin evine. Yüksek katlı bir binanın çatı katında yaşıyordu Evren uzun zamandır. Babasının evinden ayrılalı epey olmuştu. Hatta bunun için fırsat kollamış, ilk boşluklarında da değerlendirmiş ve oradan ayrılmıştı.

Genç adam, boydan boya camla örtülü olan terasta oturmuş, birkaç gündür olanları düşünüyordu. Nasıl böyle bir durumun içine düştüğünü bile kavrayamamıştı henüz. Neresinden tutsa elinde kalıyordu.

Genç adam elinde olmadan keyifli bir kahkaha atmıştı bulunduğu terası çevreleyen. İsmini bile kız kardeşinden yeni öğrendiği bir sevgilisi olmuştu iyi mi?

Gözünün önüne gelen asi, koyu maviliklerle derin bir çekti Evren.

Nefes...

Güzeldi. Hatta güzel olunmayacak kadar güzeldi. Arabadan çıkmış endişeyle yanına koştuğunda, gözlerini gördüğü anda da düşünmüştü bunu. Gözlerinin üzerini bir gölge gibi örten dağınık kakülleri, inatla havaya diktiği küçük burnu bile bakılmaya değerdi.

Bir ihtimal karşılaşma biçimleri de gayet romantik sayılabilirdi. Yani filmlerde bu şekilde oluyordu değil mi?

Genç adam aklına gelen fikirle sinsice sırıttı. Sınırlarını zorlamayı her zaman severdi. Ama başka birinin sınırlarını zorlamak daha eğlenceli olacaktı, emindi. Hızlıca oturmadan önce koltuğun yanındaki sehpaya gelişi güzel attığı telefona uzandı. Suratında engelleyemediği bir gülümseme ile birlikte parmaklarını tuşlarda gezdirdi.

" Merhaba sevgilim" Fark etmediği bir heyecanla cevap beklerken elinde tuttuğu telefonu ağır ağır dizine vuruyordu. Birkaç dakikalık bir bekleyişten sonra gelen mesaj sesiyle aceleyle dokundu ekrana.

"Tam bir şerefsizsin!!!!!" Okuduğu bol ünlemli mesajla yüksek, eğlenceli bir kahkaha attı. Tam da beklediği yanıtla şaşırmıştı genç adam.