He is not Ordinary (Slow Update)

CHAPTER 27

- Kira POV -

"Yun nga . . Hindi ko naman in-expect --" napatigil bigla si Aiko sa pagsasalita saka tumingin sa akin with are-you-listening look.

"Are you listening with what I'm saying? Hello . . Kira?" Sita niya sa akin. Napunta naman sa kanya ang atensyon ko.

"Yeah . . I'm listening . ." Wala sa sariling sagot ko.

"Talaga? . . So, anong sinasabi ko, kung nakikinig ka? Ulitin mo nga" saad niya sakin ng nakapameywang.

"Uhm . . Yung . . sinasabi mo . ." Simula ko. She's waiting for my response. "Tsss . . Why would I repeat all that you've said? .  . I don't give a damn with it!" Palusot ko na lang saka nilagpasan siya.

She's always been this way. Talking about alot of things which I don't care. Saka wala rin relevant sa buhay niya yung pinagsasabi niya. She just love to talk about things. Nakasanayan na niya. Ipinag-lihi sa bubuyog yata.

Seriously, it's hell annoying but I got used to it. Wala rin akong magawa kahit na supladahan ko siya. She always come at me and talk about something. Despite of her annoying habit, I am glad she didn't leave me, though I, sometimes, am harsh towards her.

I don't have friends since I was a kid. I'm always by myself and grow up to take care of myself alone. Wala akong pakialam sa iba. Tanging sarili ko lang ang mahalaga.

The first day I got here, it was Aiko, who first approached me. The first time I met her, I got annoyed already. She just talk and talk like no ending.

Kulang na lang ay mag-earphone ako everytime na lumalapit siya sa akin. Tenga ko na ang sumuko. As the day passed, nakasanayan ko na rin siya. Somehow, I appreciate her company, and along the way we became close friends.

She is my only friend that knew some of my secrets. I have been friends with others pero siya lang ang may alam ng ilang bagay sa akin. Sa kadaldalan niya kasi ay nakakapag-share din ako ng ilang personal topics about myself with her. Nahawaan niya ako ng slight na kadaldalan.

I trust her with my secrets at alam kong hindi niya ipagsasabi yun. She knew what will happen if my secrets were exposed! Mas malala pa sa hell ang aabutin niya.

"Hoy, babaeng maldita . . Pansin ko ang pagiging magagalitin mo ngayon. I mean, palagi ka naman mukhang galit, pero ngayon . . parang lumala. What's wrong with you? Come on . . spill it out. I'm all ears" saad niya sa akin habang nakasunod siya sa likod ko.

"Nothing!" Saad ko rin habang diretso lang sa paglalakad.

"Talaga? . . Simula nang manggaling tayo sa hospital, lumala na yang pagiging bugnutin mo. May nangyari ba that day na hindi ko alam? Share mo naman sa akin. Is it interesting?" Pangungulit niya nang makahabol siya sa paglalalad ko. She looks excited while clinging on my right arm.

"Nothing and stop bothering me!" Inis kong tugon para tumigil siya. She'll start asking me alot of things if I say a word or more at hindi matatapos ang usapan.

"I don't buy it. Something definitely happened. Kilala kita, sabihin mo na kasi. Kaibigan mo ako, you can talk to me about things. I didn't say a thing about your secrets, you can trust me. In fact, I might help you with it" giit niya sa akin then smile widely. 

Pssh. Mapilit talaga ang babaeng 'to! Hindi ka talaga makakaiwas sa pangungulit niya. Malas lang niya dahil hindi ako kagaya ng iba. Hindi niya ako mapipilit na sabihin ang isang bagay kung ayaw ko talaga.

"If you don't stop . . you'll regret it" seryosong banta ko sa kanya. Kilala niya ako at kapag sinabi ko ang isang bagay na seryoso, gagawin ko talaga.