ေတာ္မဝင္ပါ...သို႔ေသာ္

ေတာ္မဝင္ပါ.....သို႔ေသာ္ part(5)

ေတာ္မဝင္ပါ.....သို႔ေသာ္
=============
အပိုင္း(၅)
Minn Wathone Htet(ငသုန္)

"ယႆာႏုဘာဝေတာ ယကၡာ၊ ေနဝ ဒေႆာႏၱိ ဘီသနံ။
ယဥွိ ေစဝါနယုဥၨေႏၱာ ၊ ရတၱိႏၵိဝ' မတႏၵိေတာ။
................................................
..............................................."
ပရိတ္ႀကီး(၁၁)သုတ္မွ "ေမတၱသုတၱ"ပရိတ္တရားေတာ္ကို
ဆရာေတာ္ႀကီးတစ္ပါး TVမွရြက္ဖတ္ပူေဇာ္သံသည္ မေန႔ညကဝတၳဳဖတ္ၿပီးသန္းေခါင္ေက်ာ္မွအိပ္စက္သြားခဲ့ေသာ မွဴးပိုင္ အား လႈပ္ႏိႈးလိုက္သလို လန္႔ႏိုးသြား၏။ အိမ္အျပင္ဘက္မွလည္း လူသူသံမ်ား ၾကားေနရေတာ့ မွဴးပိုင္ဆက္မအိပ္ ေတာ့ပဲ အိပ္ရာေဘးတြင္ခ်ထားေသာဖုန္းPowerအားဖြင့္ၿပီးအခ်ိန္ၾကည့္လိုက္၏။ ကိုးနာရီပင္ ထိုးေခ်ၿပီ။ ကျပာကယာ အိပ္ရာသိမ္းကာအိမ္ေအာက္ထပ္႐ွိေရးခ်ိဳးခန္းသို႔ခပ္သြက္သြက္ဆင္းလာခဲ့လိုက္သည္။ ေရခ်ိဳးခန္းနဲ႔နီးေသာ စားဖိုခန္းကိုလွမ္းၾကည့္ေတာ့ မရီးျဖစ္သူ ေက်ာခိုင္းၿပီး ခ်က္ျပဳတ္ေနတာကိုေတြ႔၏။ ေျခသံၾကားေတာ့ မရီးျဖစ္သူ မွဴးပိုင္ အား လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။
"ႏိုးၿပီလားအေထြးေလး"
"ဟုတ္ကဲ့မရီး"
"ခပ္ျမန္ျမန္ေလး ေရခ်ိဳးေနာ္"
"အေထြးေလး အတြက္ မုန္႔ဟင္းခါး မနက္စာ စားပြဲေပၚမွာ အုပ္ေဆာင္းနဲ႔အုပ္ထားတယ္၊ ဟင္းရည္ပူတုန္းေလးစားလိုက္၊ေအးသြားရင္မေကာင္းဘူး"
"ဟုတ္ဟုတ္"
မွဴးပိုင္ သြက္သြက္ကေလးေရခ်ိဳး၊အဝတ္အစားလဲကာ မရီး ဝယ္ထားေပးေသာ
မနက္စာ မုန္႔ဟင္းခါးကို အားရပါးရစားလိုက္၏။
"ကိုႀကီး ဘယ္သြားလဲမရီး"
"ကုန္အေရာက္မ်ားမယ္ ေျပာၿပီး ေျခာက္နာရီကတည္းအလုပ္ကိုသြားၿပီေလ"
"အို...သူျပန္လာရင္အေဆာင္ကိုတန္းပို႔လို႔ရေအာင္ပစၥည္းေတြသိမ္းထားႏွင့္တဲ့"
"ဟုတ္ကဲ့"
ပန္းကန္ထဲ၌တစ္ဇြန္းစာသာ႐ွိေသာမုန္႔ဟင္းခါးကိုဆက္မစားခ်င္ေတာ့သျဖင့္အမိႈက္ပုံးထဲထည့္ကာပန္းကန္ကိုေဆးေၾကာၿပီး အိမ္အေပၚထပ္ျပန္တက္သြား၏။
........
သိမ္းၿပီးေသာပစၥည္းမ်ားကို အသင့္သယ္လို႔ရေအာင္ တစ္ေနရာတြင္စုထားလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ မေန႔ကဖတ္လက္စဝတၳဳလက္က်န္အပိုင္းကိုဆက္ဖတ္ရန္အားသြင္းထားေသာဖုန္းကိုယူကာinternetဖြင့္လိုက္၏။ ဖြင့္ဖြင့္ခ်င္း လင္းလက္ ဆီက
"Morning မွဴး"ဟူေသာmessageလည္းတန္းဝင္လာ၏။ဝင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လင္းလက္ လိုင္းေပၚကဆင္းသြားခဲ့တာ တစ္နာရီပင္ၾကာေခ်ၿပီ။
"Morning လင္းလက္"ဟုreply ျပန္လုပ္ကာ Chat Boxကထြက္လိုက္ၿပီး ဝတၳဳဖတ္ရန္ FB ကိုႏွိပ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ အသင့္saveၿပီးသား႐ွိႏွင့္ေသာဝတၳဳလက္က်န္အပိုင္းမ်ားကို ဆက္ဖတ္ေန၏။ အသားခပ္ညိဳညိဳနဲ႔ မိန္းမေခ်ာ ေခ်ာေသာ မွဴးပိုင္တစ္ေယာက္ မ်က္ေတာင္ေကာ့ေကာ့ေလးနဲ႔ဝိုင္းစက္ေသာ မ်က္လုံးတစ္စုံကို လက္က်န္ဝတၳဳအပိုင္းမ်ားကို ဖတ္ၿပီးသည္နဲ႔ ဖုန္းကို စားပြဲ ေခတၱ ခ်ၿပီး ဝတၳဳထိုင္ဖတ္ရာျပတင္းဆီမွ အေဝးတစ္ေနရာကို ေငးကာ အေတြးနယ္ခ်ဲ့ေန၏။ဝတၳဳကလည္း Sweet Endingနဲ႔ အဆုံးသတ္႐ွာေတာ့ မွဴးပိုင္ တစ္ေယာက္ ကိုယ့္ပါကို ေမးခြန္းမ်ားစြာထုတ္ရင္းပင္။
ဘာေတြေတြးၿပီး အဘယ္ေမးခြန္းမ်ားထုတ္ေနပါ၏ေလာ.......
.................................................
အခ်ိန္ကား(2)နာရီထိုးေခ်ၿပီ။အိမ္ေ႐ွ႕ လမ္း၌ ရပ္ထားေသာ TAXI သို႔ပစၥည္းမ်ားကို အကိုျဖစ္သူနဲ႔ မွဴးပိုင္ သယ္ေန၏။ ကား၏ေနာက္ခန္းတြင္ ပစၥည္းအားလုံးေရာက္သြားသည္နဲ႔ ကိုထြန္းႏိုင္ Taxiဆရာ၏ ေဘးခုံတြင္ ဝင္ထိုင္ၿပီး ခါးပတ္ ပတ္ေနသည္။ မွဴးပိုင္က  မရီးျဖစ္သူ မဝတ္ရည္သင္း အား ႏႈတ္ဆက္ကာ အကိုႀကီး ကိုထြန္းႏိုင္ နဲ႔ Taxiဆရာ ၏ေနာက္ေက်ာ ကားဆိုဖာခုံ႐ွည္ေလးတြင္ ဟန္က်က် ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး ကားတံခါးကို ညင္သာစြာပိတ္လိုက္၏။ Taxi ေက်ာခိုင္းထြက္သြားေတာ့မွ မရီးျဖစ္သူအိမ္ထဲသို႔
ျပန္ဝင္သြား႐ွာသည္။ Taxiဆရာက ျပည္လမ္းအတိုင္း ကားကို ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ေလးေမာင္ႏွင္လာ၏။အင္းယားကန္နားေရာက္ေတာ့ တံတားျဖဴမွတ္တိုင္နားကားပိတ္ေတာ့သည္။ထိုအခါအကိုႀကီး ျဖစ္သူက ကန္ေဘာင္ဖက္ေငးေနေသာ မွဴးပိုင္ အား
"အေထြးေလးေရ"
"ဒါက အင္းလ်ားကန္ေလ"
"ေအာ္...ဟုတ္လားကိုႀကီး၊အ႐ွည္ႀကီးပဲေနာ္...."
Videoဇာတ္ကားေတြမွာသာျမင္ဖူးေသာရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီး၏အထင္ကရေနရာမ်ားစြာထဲကတစ္ခုျဖစ္ေသာ အင္းလ်ားကန္ေဘာင္ကို အျပင္မွာျမင္ဖူးရေတာ့ အမည္မေဖာ္လိုေသာ ခံစားမႈတစ္ခုလို မွဴးပိုင္ခံစားလိုက္ရ၏။ လြမ္းသေယာင္ေယာင္၊ေဆြးသေယာင္ေယာင္ပင္။ လက္ထဲ၌ကိုင္ထားေသာPhone Camera ျဖင့္ သူရိန္ေနမင္း၏ေရာင္ဝါျဖင့္ ပို လွပေနေသာ အင္းလ်ားကန္ တစ္ပိုင္းတစ္စကို႐ုိက္လိုက္သည္။ ႐ုိက္ၿပီးေသာ ပုံအားျပန္ၾကည့္ေနခိုက္ မွဴးပိုင္ တို႔ညီအစ္ကိုငွါးစီးလာေသာTaxiေ႐ွ႕သို႔ေနာက္ကား ေက်ာ္တက္ၿပီးေနရာလုတိုးဝင္လာျခင္းေၾကာင့္ Taxiဆရာ Breakအုပ္လိုက္သျဖင့္ မွဴးပိုင္ခမ်ာ လက္ကHand Phoneေလးလြတ္က် ရသည္ထိ ယိမ္းယိုင္သြားေလ၏။ မွဴးပိုင္ ရင္တုန္သြားၿပီး ႏႈတ္မွလည္း"ဘုရား " တ မိသည္။ ေဘးနားမွာအသင့္ပါလာေသာ ေရသန္႔ဘူး ကိုေကာက္ကာ အဖုံးဖြင့္ ေသာက္လိုက္ေတာ့မွ ရင္တုန္ ျခင္း သက္သာသြားဟန္႐ွိ၏။ ထို႔ေနာက္အသံမထြက္႐ုံတမယ္ ႏႈတ္မွ ဘုရားစာ ရြတ္ကာ Taxiဆရာေခၚေဆာင္ရာသို႔မလႈပ္မယွက္စီနင္းလိုက္ပါေလေတာ့သည္။ တစ္ခါမွကားမစီးဖူးသူ နယ္သားျဖစ္ေသာ မွဴးပိုင္ သာမက ကားကိုလိုရာခရီးေရာက္ဖို႔အျမဲတမ္းစီးေနရေသာ  ၿမိဳ႕ေနသူမ်ားပင္လ်ွင္အဲသည္လိုအျဖစ္မ်ိဳးၾကံဳရတိုင္း အသက္ အႏၱရာယ္ ကိုေၾကာက္သျဖင့္ ဘုရား တ ၾကမည္ပင္။
.....................

ေက်ာင္းအပ္ရန္၊အေဆာင္ေနရန္စသည့္ကိစၥအဝဝကိုမွဴးပိုင္ရန္ကုန္မလာခင္ကတည္းက အကိုျဖစ္သူက ေဆာင္ရြက္ထားေတာ့မွဴးပိုင္အေဆာင္ကိုတန္းဝင္ရန္ ပင္။ ရင္ တ,မမ နဲ႔ မွဴးပိုင္ စီးလာေသာ Taxiကား အေဆာင္ေ႐ွ႕ သို႔ ေရာက္ေခ်ၿပီ။ "ျမတ္ေတာ္ဝင္"
ဟူေသာ အေဆာင္ဆိုင္းဘုတ္ႀကီး နဲ႔ ခမ္းနားထည္ဝါလွေသာ အေဆာင္ႀကီးက မွဴးပိုင္ အား ေႏြးေထြးစြာ ဆီးႀကိဳေန၏။ ကိုထြန္းႏိုင္ နဲ႔ မွဴးပိုင္ Taxiေပၚမွဆင္းကာ ကားေနာက္ဘက္ထဲကပစၥည္းမ်ားကို အေဆာင္ေ႐ွ႕ေနရာလြတ္တစ္ခုတြင္ ေခတၱခ်ထားလိုက္၏။ ထို႔ေနာက္ကိုထြန္းႏိုင္က Taxi ဖိုး က်သင့္ေငြကို႐ွင္းေနသည္။မွဴးပိုင္ ကေတာ့ အေဆာင္ကို ေဝ့ဝိုက္ၾကည့္ေနေလ၏။ ေက်ာင္းသားဟု ထင္ရေသာ မွဴးပိုင္ အရြယ္ လူငယ္အခ်ိဳ႕ကိုလည္း အေဆာင္အတြင္း၊အျပင္၌ေတြ႔ရသည္။
ထိုလူငယ္မ်ားထဲမွ ျဖဴျဖဴ သြယ္သြယ္ေလးတစ္ေယာက္ အေဆာင္တြင္းမွ မွဴးပိုင္ နဲ႔ ကိုထြန္းႏိုင္ တို႔႐ွိရာ အေဆာင္ေ႐ွ႕သို႔ ဦးတည္ေလ်ွာက္လာေနသည္။
"ေက်ာင္းသားသစ္လားဗ်..."
"ဟုတ္ကဲ့ပါ" ၊"ဟုတ္တယ္...ညီ"
"က်ေနာ္လည္း မေန႔ကမွေရာက္တဲ့ေက်ာင္းသားသစ္ပါ။ အတူေနဖို႔ အခန္းေဖာ္မ႐ွိေသးဘူး"
"ဟာ...အဲဆိုအေတာ္ပဲ..ညီ"
"အေထြးေလး"
"ဗ်ာ..ကိုႀကီး"
"ဒီကညီေလးနဲ႔တစ္ခန္းတည္းအတူေနလိုက္."
"အဆင္ေျပလားညီ.."
ဟုတ္ကဲ့ ....အကို သူ႔ကိုစိတ္ခ်သာထားသြားလိုက္ေတာ့။"
"က်ေနာ္အစစအရာရာကူညီေပးလိုက္ေမ"
"ေက်းဇူးတင္တယ္...ညီ"
"ဟုတ္...ရပါတယ္အကိုရ"
"အေထြးေလး"
"ဒီညီေလးနဲ႔တစ္ခန္းတည္းအတူေနလိုက္ေနာ္"
"လိုအပ္တာ႐ွိရင္..ကိုႀကီးဆီဖုန္းဆက္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ ကိုႀကီး"
"လိမ္လိမ္မာမာနဲ႔ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ကူညီ႐ုိင္းပင္းၿပီးေနၾကေနာ္"
"စိတ္ခ်ပါအကို..."
"ကဲ...အဲဆို ကိုႀကီး ျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္ အေထြးေလး"
"ညီ..အကိုျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့"ဟုႏွစ္ေယာက္သား သံၿပိဳင္ျပန္ေျဖလိုက္ၾကေလ၏။အေဆာင္တြင္းကို ေက်ာင္းသားမွအပ မိသားစုေဆြမ်ိဳးရင္းခ်ာျဖစ္လင့္ကစား ဝင္ခြင့္မ႐ွိ သျဖင့္ အကိုျဖစ္သူ ကိုထြန္းႏိုင္ ပစၥည္းမ်ားကို အေဆာင္တြင္းသို႔ကူမသယ္ေပးခဲ့ေတာ့ေခ်။ အကိုျဖစ္သူ ေက်ာခိုင္းထြက္သြားေတာ့မွ  မွဴးပိုင္နဲ႔ ေကာင္ေလးပစၥည္း မ်ားကိုအေဆာင္တြင္းသို႔ ေျပာင္းေရႊ႔ၾက၏။ ထို႔ေနာက္အေဆာင္ Gate ဝ႐ွိစားပြဲေပၚ၌ အေဆာင္ေန ေက်ာင္းသားသစ္မ်ား၏ အမည္၊အေဆာင္ဝင္ေရာက္သည့္ ေန႔စြဲ၊ ဆက္သြယ္ရန္ ဖုန္းနံပါတ္၊လက္မွတ္ထိုးရန္ ထားရန္႐ွိေသာ Recordစာအုပ္တြင္ ျဖည့္ကာ ပစၥည္းမ်ားကို  ထိုေကာင္ေလးနဲ႔အတူသူ႔အခန္းတြင္းသို႔ ႏွစ္ေယာက္သား  တဖန္ေျပာင္းေရႊ႔လိုက္ၾကသည္။

ဆက္ရန္~~~~