ေတာ္မဝင္ပါ
သို႔ေသာ္.....
***အပိုင္း(၁၉)***
M i n n_W a t h o n e_H t e t
မနက္မိုးလင္းမွ ရြာခ်ေသာမိုးသည္းထဲ တီးကေလးတစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ အေဖာ္ျပဳလမ္းေလ်ွာက္ေနကာ ေက်ာင္းလာေနသူကား မွဴးပိုင္။
စာသင္ေဆာင္ႀကီး၏ ဆင္ဝင္ေပါက္ကို ေရာက္ေတာ့ ထီး၌စိုရႊဲေနေသာ မိုးေရေလးမ်ားကို ခါထုတ္ရင္း ထီးပိတ္လိုက္၏။
ေခါင္းကို ကိုင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မလုံတလုံ႐ွိလွေသာ ထီးေခါင္းမိုးက မိုးယိုျခင္းေၾကာင့္ ေရစက္ေလးမ်ား ဆံပင္ေလးမ်ားၾကား၌ တြဲလြဲခိုေနသည္။
လက္ေလးနဲ႔ဖြဖြကေလးသုတ္ရင္း ေလွကားေပၚတစ္ထစ္ခ်င္းတက္ကာ စာသင္ခန္းဆီသို႔ ေလ်ွာက္သြားလိုက္သည္။
ေရစိုလာေသာထီးအား စာသင္ခန္းေ႐ွ႕ ဝရန္တာတြင္ ျပန္ဖြင့္ကာ ထားမည္အလုပ္......
"မွဴး...."
အသံလာရာဆီသို႔လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့....
အခန္းဝ၌ လက္ပိုက္ကာ မတ္တတ္ရပ္ေနေသာ ဝတ္ရည္ကိုေတြ႔ရသည္။
"ဝတ္ရည္ ၊ ဒီမွာဘာလုပ္ေနတာလဲ"
"မွဴးကိုလာေစာင့္ေနတာေလ "
"ဟဟ...အထူးအဆန္း ၊ မွဴးက သမၼတမို႔လား"
"ဝတ္ရည္တို႔ ေမးစရာ႐ွိတယ္"
"အင္း ေမးေလ ၊ ဘာမ်ားလဲ"
"အခန္းထဲ မဝင္ေတာ့ဘူးလား မွဴး"
"နင္ပိတ္ရပ္ထားေတာ့ မွဴးဘယ္လိုလုပ္ ဝင္ရမလဲ"
"ဟုတ္သားပဲ Sorry"
မွဴးပိုင္ အခန္းထဲဝင္လိုက္ေတာ့ စာသင္ခန္းထဲ႐ွိ
ထိုင္ေနက် ခုံနားေရာက္ေတာ့ ျပည့္ၿဖိဳးနဲ႔ သူဇာခင္ကပါ မ်က္ေတာင္မခတ္ပဲ စူးစိုက္ၾကည့္ေနၾက၏။
"ဝတ္ရည္ မွဴး ဘာထူးဆန္းေနလို႔ ျပည့္ၿဖိဳးနဲ႔ သူဇာတို႔ကဘာလို႔ အဲေလာက္ မွဴးကိုစူးစိုက္ၾကည့္ေနရတာလဲ"
"မွဴး...နင္အခု ေက်ာင္းကိုဘယ္ကေနလာတာလဲ"
ေလသံခပ္မာမာနဲ႔ သူဇာခင္က ေမးလိုက္သည္။
ေဘးနားမွာေတာ့ ဝတ္ရည္က လက္ပိုက္ကာ မတ္တတ္ရပ္လ်က္ မွဴးပိုင္ ဆီမွ အေျဖကို ေစာင့္ေနသည္။
"မွဴး အကိုအိမ္ကပါ"
"အကိုဆိုတာေသခ်ာလား မွဴး"
"ဘာလို႔လဲျပည့္ၿဖိဳး"
YOU ARE READING
ေတာ္မဝင္ပါ...သို႔ေသာ္
Non-Fictionညီ့အခ်စ္က အကို႔အတြက္ ေတာ္မဝင္ေပမယ့္ မင္းဝသုန္ထက္ (ႏွလုံးသားျဖင့္ေရးဖြဲ႔သည္)
