ေတာ္မဝင္ပါ...သို႔ေသာ္

ေတာ္မဝင္ပါ.....သို႔ေသာ္ part(4)

ေတာ္မဝင္ပါ.....သို႔ေသာ္
*****************
အပိုင္း(၄)
Author.Minn Wathone Htet(ငသုန္)

"HUAWEI-G-730"
ကိုင္ရလိမ့္မည္ဟုထင္မွတ္မထားေသာHand Phoneေလးတစ္လုံး။ မွဴးပိုင္ ဖုန္းကိုၾကည့္ရင္းေက်နပ္ျပဳံး ျပဳံးလိုက္မိသည္။ ထိုအျပဳံးကိုဖန္တီးေပးေသာ အကိုႀကီး ကိုလည္းေက်းဇူးတင္၏။ ေခတ္လူငယ္ပီပီ Phoneသုံးနည္းကိုအထူးတေလသင္ယူစရာမလိုေတာ့သျဖင့္Powerဖြင့္ၿပီးဟိုပြတ္ဒီပြတ္လုပ္ၾကည့္လိုက္၏။Cameraဖြင့္လိုက္ၿပီး"ျဖန္း"...selfieေလးတစ္ပုံဆြဲလိုက္သည္။ထြက္လာေသာPicက
Camera Effectေၾကာင့္ေတာ္ေတာ္ေလးၾကည့္ေကာင္းသား။
ထို႔ေနာက္ျပဳံးလိုက္ၿပီး"ငါလည္းေခ်ာသားပဲ..."
ကိုယ့္႐ုပ္ရည္ကိုအမႊန္းတင္ေျမႇာက္လိုက္၏။ေနာက္တစ္ပုံထပ္ဆြဲရန္
Cameraကိုခ်ိန္ေနစဥ္ သတိတစ္ခုဝင္လာကာ Phone Callကိုခ်က္ခ်င္းဖြင့္လိုက္ၿပီးရြာေစ်းနားကနယ္ေဝးေျပာဖုန္းနံပါတ္ကို႐ုိက္ထည့္လိုက္ကာ......
"တူ....တူ....တူ..."
"ဟလို.."
"ဟလို....အရီးျမင့္..မွဴးပိုင္ပါ"
"ေအး... မွဴးပိုင္..."
"ေမေမ့ကိုခဏေလာက္ေခၚေပးလို႔ရမလား..."
"ေအးေအး"
"ခဏကိုင္ထားေနာ္...."
"ဟုတ္"
ေန႔လည္(12)နာရီဆိုေတာ့ အေမျဖစ္သူမုန္႔ေရာင္းရန္ရြာေစ်းနားကုိေရာက္ႏွင့္ေနၿပီမို႔လွမ္းေခၚခိုင္းျခင္းျဖစ္သည္။မွဴးပိုင္ တို႔အိမ္က ရြာေျမာက္ဘက္ပိုင္း၊ရြာေစ်းက အလယ္ပိုင္းမွာဆိုေတာ့နဲနဲအလွမ္းေဝးလွ၏။သည္အခ်ိန္မေခၚလိုက္လ်ွင္ အိမ္နဲ႔ဖုန္းတစ္ခါေျပာဖို႔ကို နာရီဝက္ေလာက္ေစာင့္ရမည္။ မနက္ဖက္ဆိုလည္းရြာေစ်းမွာေစ်းဝယ္လာသူမ်ားနဲ႔ဆူညံ၍စကားေကာင္းေကာင္းေျပာရမည္မဟုတ္။
"ဟလို..အေထြးေလး"
"ဟလို..အေမ.."
"အေထြးေလး...ဒီမနက္ကေရာက္တာ.."
"အဆင္ေျပလား???အေထြးေလး"
"အကုန္အဆင္ေျပတယ္အေမ.."
"ကိုႀကီး- - - -လာႀကိဳလား??"
"ဗ်ာ..ဟုတ္တယ္....ကိုႀကီးလာႀကိဳတာ"
"ဒါအေထြးေလးဖုန္းနံပါတ္"
"ကိုႀကီး....ေရာက္ေရာက္ခ်င္းဝယ္ေပးတာ"
"ဟုတ္လား...မပ်က္မစီးရေအာင္ကိုင္ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
"ေနေကာင္းၾကလားအေမ"
ေအး..ေကာင္းၾကတယ္၊က်န္းမာေရးအထူးဂ႐ုစိုက္"
"ဟုတ္ဟုတ္"
"အေမတို႔လည္းက်န္းမာေရးကိုဂ႐ုစိုက္ၾကေနာ္.."
"အေထြးေလးကို...ဘာမွမပူနဲ႔...စိတ္ခ်ပါေနာ္ေမေမ"
"ေအးေအး...အေမဖုန္းခ်လိုက္ေတာ့မယ္...မုန္႔လာဝယ္ေနၾကလို႔"
"ဟုတ္ကဲ့ပါေမေမ"
ဟိုဖက္ကအေမျဖစ္သူ ဖုန္းခ်လိုက္သည္နဲ႔
"အရီးျမင့္(ရြာဖုန္း)ဟုစာ႐ုိက္ကာContantထဲတြင္Saveလိုက္သည္။ ဖုန္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးနဲနဲေတာ့နားလည္၏။ရြာမွာတုန္းက ေရႊဇင္ ၏ ဖုန္းကိုကလိေနက်မို႔။
ထို႔ေနာက္ Facebook Softwareကိုႏွိပ္ၾကည့္ေတာ့ Account ကဖြင့္ၿပီးသား ကိုႀကီး တစ္ခါတည္းဆိုင္ကဖြင့္လာဟန္တူသည္။ Acc.Nameကသူ႔နာမည္ပင္။Profileပုံေတာ့မ႐ွိေသး။ခုနားကSelfieဆြဲထားတဲ့ပုံကိုတင္လိုက္၏။
ဖုန္းကိုအာ႐ုံေရာက္ေနေသာ မွဴးပိုင္ တစ္ေယာက္ အကိုႀကီးျဖစ္သူ
အိမ္ေနာက္ေဖးမွ ထမင္းစားဖို္႔ လွမ္းေခၚသံၾကားေတာ့မွကမန္းကတန္းနဲ႔ဖုန္းကိုinternetပိတ္ၿပီးအသံလာရာအိမ္ေနာက္ေဖး စားဖိုခန္းကို ျပာျပာသလဲ ဝင္သြားလိုက္၏။ထို႔ေနာက္လက္ေဆးၿပီး သုံးေယာက္သားထမင္းလက္ဆုံစားျဖစ္ၾက၏။
မွဴးပိုင္ ကဝက္သားဟင္းမစားေတာ့ မရီးျဖစ္သူက ရြာကပါလာေသာငါးေျခာက္ကိုစပ္စပ္ကေလးသုပ္ထားေတာ့ထမင္းစားရတာ ငါးေျခာက္သုပ္ႀကိဳက္ေသာ မွဴးပိုင္ အတြက္ ထမင္းစားၿမိန္သည္ပင္။ ထမင္းစားၿပီးသည္နဲ႔အကိုႀကီးကလည္းအလုပ္တန္းသြား၊မရီးကလည္း ဟိုဖက္လမ္းက သူ႔အမဝမ္းကြဲဆီ မွဴးပိုင္ ယူလာေသာငါးေျခာက္ ေပးရန္ထြက္သြားေလ၏။ကိုယ္စီကိုယ္စီသြားခဲ့ၾကေတာ့ အိမ္တြင္က်န္ရစ္သူက မွဴးပိုင္တစ္ေယာက္တည္းပင္။ ခဏအၾကာ မ်က္လုံးေလးေတြေမွးစင္းလာေတာ့ မွဴးပိုင္ ဘုရားစင္
ေအာက္တြင္ တေရးတေမာ စက္ေတာ္ေခၚလိုက္၏။ခရီးပန္းလာေသာေၾကာင့္ ႏိႈက္ႏိႈက္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္သြား၏။ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ မွဴးပိုင္ မ်က္ႏွာေလးက အျပစ္မဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္လို ျဖဴစင္လြန္းလွသည္ပင္။
......................
"ဝါး.."အိပ္ရာမွႏိုးလာေသာ မွဴးပိုင္ တစ္ေယာက္
အားသြင္းထားေသာPhoneကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ေလးနာရီထိုးေခ်ၿပီ။ အကိုျဖစ္သူ ေကာ မရီးျဖစ္သူပါျပန္မေရာက္ေသးသျဖင့္Internetဖြင့္လိုက္သည္။
FBတြင္ fri request႐ွစ္ေယာက္ေတာင္ေတြ႕လိုက္ရေတာ့မဆိုင္းမတြပဲအကုန္သူကိုacceptလိုက္သည္။ခ်က္ခ်င္းပင္messagerက
"တိန္"ဟုျမည္သံၾကားလိုက္ေတာ့ဖြင့္ၾကည့္လိုက္၏။
"Linn Lat"ဆိုေသာအေကာင့္က"လက္ခံေပးတာေက်းဇူးတင္ပါတယ္အေခ်ာေလး" ဟုmessageပို႔လိုက္ေတာ့ မွဴးပိုင္ တစ္ေယာက္ နဲနဲဘဝင္ျမင့္သြား၏။ ထို႔ေနာက္ "ဟုတ္ကဲ့ပါ"ဟုreplyျပန္လုပ္လိုက္ေတာ့ဟိုဖက္က အသည္းပုံstickerေလးျပန္ပို႔သည္။သည္လိုနဲ႔အျပန္အလွန္ေျပာၾက၊မိတ္ဆက္ၾကရင္း ခင္မင္သြားေလ၏။ လင္းလက္ကမွဴးပိုင္အား "မွဴး"လို႔ေခၚလို႔ရလား??messageပို႔ေတာ့ မွဴးပိုင္ကလည္း လင္းလက္သေဘာပါ လို႔ျပန္ပို႔လိုက္သည္။
ရာမညတိုင္းဆီက လင္းလက္မွာ မွဴးပိုင္နဲ႔အသက္တူတူပင္။ ဖုန္းသုံးတာၾကာၿပီဟုထင္ရေသာ လင္းလက္ က messageေလးတစ္ခုပို႔လိုက္သည္။"မွဴး" ."..Yaoiဆိုတာကိုသိလား?ၾကားဖူးလား??"ဟူေသာ messageပို႔လိုက္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပဲ Yaoiစကားလုံးကို ဖုန္းထဲမွာ အသင့္႐ွိႏွင့္ေသာEnglish Dictionary မွာ႐ုိက္ၿပီး႐ွာၾကည့္လိုက္ေတာ့မေတြ႕။ထို႔ေနာက္ messagerထဲျပန္ဝင္၊" မသိဘူး၊ၾကားလည္းမၾကားဖူး"ေၾကာင္း ဘာလဲလို႔?? ျပန္ပို႔လိုက္ ေတာ့ လင္းလက္ ကSearchမွာ႐ုိက္ၿပီး႐ွာၾကည့္ဖို႔ messageျပန္၏။
မွဴးပိုင္ တစ္ေယာက္ လင္းလက္ဆီက"out ေတာ့မယ္"messageကိုျပန္ replyေတာင္မလုပ္ႏိုင္ပဲသိခ်င္ေဇာနဲ႔မဆိုင္းမတြ ခ်က္ခ်င္း ႐ုိက္႐ွာၾကည့္လိုက္ေတာ့" All About Yaoi-Myanmar" ဆိုၿပီးခ်စ္စရာ့ေကာင္းေလးႏွစ္ေယာက္ေဘးခ်င္းကပ္လ်က္ထိုက္ကာတစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ၾကည့္ေနေသာPageေလးတစ္ခုကိုေတြ႔လိုက္ရ၏။စပ္စုခ်င္စိတ္နဲ႔likeလုပ္ၿပီးဝင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့......

Video Fileေတြ ၊ဇာတ္ကားေၾကာ္ျငာေတြ၊ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ပုံေလးေတြ၊ဒႆနစာေလးေတြမ်ားစြာေတြ႔လိုက္ရ၏။မိန္းခေလးပုံကဘာလို႔မပါတာလဲ???
သိခ်င္စိတ္ကစိုးမိုးလာကာဆက္႐ွာၾကည့္ေတာ့
ေနာက္ထပ္Pageတစ္ခုကိုShareထားတာေတြ႔လိုက္ရျပန္၏။
"Myanmar Yaoi Story"ဟူေသာPageပင္။
ခ်က္ခ်င္းပဲတန္းဝင္လိုက္ၿပီးlikeလုပ္လိုက္ကာအေပၚဆြဲတင္လိုက္ေတာ့" Boy love Story" statusေလးနဲ႔လက္ခ်င္းခ်ိတ္ထားတဲ့ခ်စ္စရာ့ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ပုံမ်ားစြာ၊အပိုင္းမ်ားစြာ၊ထိုပုံေတြ၏အလယ္ေလာက္ခန္႔၌ဝတၳဳ title၊စာေရးသူနာမည္ပါေသာဝတၳဳတစ္ပုဒ္ကိုစေတြ႔ရ၏။အေတာမသတ္နိုင္ေသာသိခ်င္စိတ္ကပိုပိုျပီးျကီးစိုးလာေတာ့ပုံေတြကိုေထာက္ၿပီးစာသားမ်ားကိုဇိမ္ပါပါဖတ္႐ႈရန္ထိုင္ေနရာမွမတ္တတ္ရပ္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္တြင္ဘုရားစင္ေအာက္နားသို႔ေလ်ွာက္လာခဲ့လိုက္ၿပီးေစာနားကစက္ေတာ္ေခၚခဲ့ေသာေခါင္းအုံးထက္ဝယ္ ေခါင္းကိုညင္သာစြာလွဲခ်ကာဝတၳဳကိုစတင္ဖတ္ေတာ့သည္။
ထိုတစ္ညေနလုံးဖတ္ေနလိုက္တာအိမ္ကလူေတြျပန္ေရာက္တာေတာင္မသိလိုက္ေခ်။စာေရးဆရာ၏ေျပာင္ေျမာင္လွေသာစကားအသုံးအႏႈန္းေတြကတကယ္အ့ံမခန္းစရာအတိ။ စာဖတ္သူကို ဆြဲေဆာင္မႈေကာင္းလြန္းလွသည္။ ဇာတ္႐ွိန္တက္ေနခိုက္ ေရခ်ိဳးၿပီးထမင္းစားဖို႔ အကိုျဖစ္သူေအာ္ေျပာေတာ့မွခတၱရပ္၏။ထိုေန႔ည အိပ္ရာေစာစီးစြာဝင္လိုက္ၿပီး ဖတ္လက္စဝတၳဳကိုဆက္ဖတ္ေနသည္။အကိုႀကီးဇနီးေမာင္နံကTVၾကည့္ရင္း စကားေတြေျပာေနၾကသည္။အခ်ိန္အတန္ၾကာေတာ့ စကားသံေတြလည္းမၾကား၊TVသံလည္းမၾကားေတာ့့လဲွေနရာမွကိုယ္ကိုနဲနဲ မ,ကာ အသံတိတ္ေနေသာ TVထားရာေနရာကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုႀကီးတို႔ကိုမေတြ႔ေတာ့ေပ။အိပ္စက္အနားယူၾကေခ်ၿပီ။ဖုန္းနာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့12ခြဲေက်ာ္ၿပီပင္။ထိုအခါမွအနေႏၱာ၊နႏၱငါးပါးကို႐ုိ႐ုိေသေသ႐ွိခိုးဦးခိုက္ၿပီးေနာက္တန္ဖိုးႀကီးလွေသာအေဖာ္မြန္ဖုန္းေလးကိုPower ပိတ္ၿပီးေဘး၌ခ်ကာ မ်က္လုံးတံခါးႏွစ္ဖက္ကိုက်က်နနပိတ္ၿပီး တစ္ညတာအတြက္အနားယူေလေတာ့သည္......

ဆက္ရန္~~~~