ေတာ္မဝင္ပါ...သို႔ေသာ္

ေတာ္မဝင္ပါ.....သို႔ေသာ္ part(10)

ေတာ္မဝင္ပါ.....သို႔ေသာ္
_______။_______
.........အပိုင္း(10).........
========{Minn Wathone Htet<ငသုန္>}

ငါးထပ္စာသင္ေဆာင္ႀကီးေ႐ွ႕၌႐ွိေသာ ထိုင္စရာခုံေလးေတြဝိုင္းထားေသာ ဗာဒံပင္ေအာက္၌
မွဴးပိုင္ စာက်က္ ေနသည္ကို ျမင္ေတာ့ ဝတ္ရည္တို႔သုံးေယာက္ အေျပးကေလး လွမ္းလာခဲ့ၾက၏။
"ဟိတ္....မွဴး....Tutorialအတြက္ စာရၿပီလား...."
"ရၿပီေလ...ခုျပန္ေႏႊးေနတာ..."
"နင္တို႔ေကာ....ရၾကၿပီလား...."
"ဟင့္အင္း....က်က္ကိုမက်က္ရေသးတာ..."
"ဟာ....ဘာလို႔လဲ..."
"မက်က္ခ်င္လို႔ေပါ့ဟ..."
"အဲဆို...ဘယ္လိုေျဖၾကမလဲနင္တို႔က"
"မွဴး ဆီကကူးမယ္ေလ...."
"မရပါဘူးေနာ္....နင္တို႔ကလည္း...မိန္းကေလးေတြျဖစ္ၿပီး....ဘာလို႔စာက်က္ပ်င္းၾကတာလဲ.."
"မေန႔ညက...ဟဲဟဲ....ကိုးရီးယားကားၾကည့္ေနလို႔ စာမက်က္လိုက္ရဘူး...ဇာတ္ကားကအရမ္းေကာင္းေတာ့.
...ဆယ့္ႏွစ္ခြဲသြားတယ္ဟ...."
"အဲဆို...အဲဒီဇာတ္ကားကိုပဲေျဖၾက..."
"မွဴး....နင္ငါတို႔ကို မခင္လား..."
"ခင္လို႔လဲ....စာက်က္ဖို႔ေျပာေနတာေပါ့..."
"ဒီတစ္ခါတည္းပါေနာ္...."
"မရဘူး...ခုက်က္ၾကေလ...tutoကေန႔ခင္းမွေျဖရမွာ...မီေသးတယ္...စာကနည္းနည္းေလးပါ..."
"ဟဲ့....ျပည့္ၿဖိဳးနဲ႔ဝတ္ရည္...မွဴး ကိုေသခ်ာၾကည့္ၾကည့္...
တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ပိုပိုsweetလာတယ္ေနာ္..."
"ဟယ္... အဟုတ္ပဲ...သူဇာေျပာမွပဲ...ငါေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့တယ္"
"မွဴး...နင္ဘာေဆးေတြသုံးလို႔ဒီေလာက္ Cuteေနရတာလဲ..."
"ေကသီပန္ေဟ့...ေကသီပန္"
ဝတ္ရည္တို႔သုံးေယာက္ မ်က္လုံးမ်ားျပဳတ္ထြက္မတတ္ျပဴးက်ယ္သြားကာတစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ၾကည့္လိုက္ၾက၏။
ထို႔ေနာက္
"တကယ္...."
သုံးေယာက္သားၿပိဳင္တူေျပာလိုက္ၾကသည္။
"တကယ္ျဖစ္စရာလား... နင္တို႔ကိုရြဲ႔ေျပာတာ....ေတာ္ၿပီ...ငါ့ကိုေျမႇာက္ပင့္တာေတြလည္း ရပ္လိုက္ၾကေတာ့...
.သနားေသာအားျဖင့္ ဒီတစ္ေခါက္ ေပးကူးလိုက္မယ္...ေနာက္တစ္ခါ...မရဘူးေနာ္..."
"ဟုတ္...."
"အဲေလာက္...ၿပိဳင္တူဟုတ္စရာမလိုဘူး..."
"မွဴး ကအရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ..."
"စာေပးကူးမယ္ေျပာလို႔မလား...."
"မဟုတ္ရပါဘူး...အတည္ေျပာတာ.."
"ကဲလာ...အတန္းခ်ိန္နီးၿပီ....အခန္းထဲသြားၾကေတာ့မယ္..."
.....................................................................
................................
"သုတ..."
"ေျပာေလ မွဴး...."
"မွဴး...မနက္ျဖန္ မွဴးရဲ႕အစ္မဆီသြားမလို႔...လိုက္ခဲ့မလား..."
"ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္လဲ...မွဴးေရ..."
"မနက္ဖက္ေပါ့..."
"Sorryပဲမွဴးေရ.... က်ေနာ္ မနက္ျဖန္မနက္ သြားစရာ႐ွိလို႔..ညေနဖက္ဆိုေတာ့ရတယ္..."
"ေက်းဇူးပဲမွဴးေရ...ေခၚတဲ့အတြက္.."
"ရပါတယ္..."
"မွဴး အစ္မက ဘယ္မွာေနတာလဲ..."
"ေျမာက္ဥကၠလာမွာပါ....."
"ေအာ္...ဒီနဲ႔ေတာ္ေတာ္အလွမ္းေဝးတာပဲ..."
"ဟုတ္တယ္...အာ့ေၾကာင့္...မနက္ဖက္သြားၿပီးညဖက္ျပန္လာမလို႔ပါ..."
"ေအးေအး...ဂ႐ုစိုက္ၿပီလည္းသြား..."
"ဟုတ္..."
မွဴးပိုင္ အိပ္ယာေပၚလဲေလ်ာင္းရင္း internetသုံးရန္ ေဘးတြင္ခ်ထားေသာ ဖုန္းကို ယူလိုက္သည္။ၿပီး FBထဲဝင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
Friend Requestေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတြ႕ရ၏။ မွဴးပိုင္ ထိုအထဲမွေရြးၿပီး
Acceptလိုက္သည္။ခဏၾကာေတာ့ ျပည့္ၿဖိဳးဆီမွ ဖုန္းဝင္လာ၏။
"ဟဲလို...မွဴး...."
"ဟဲလို..ျပည့္ၿဖိဳး.."
"မနက္ျဖန္ငါနဲ႔သူဇာေရႊတိဂုံသြားမလို႔...လိုက္ခဲ့ပါလား..."
"Sorryပဲျပည့္ၿဖိဳးေရ...မနက္ျဖန္ မွဴး...ေျမာက္ဥကၠလာက အစ္မဆီသြားလည္မလို႔..."
"ေအာ္...ေအးပါ"
"ဒါနဲ႔...ဝတ္ရည္ကေကာ မလိုက္ဘူးတဲ့လား...."
"သူလည္းသြားစရာ႐ွိလို႔ မလိုက္ေတာ့ဘူးတဲ့"
"ဟုတ္လား..."
"အင္း..."
"အားနာလိုက္တာျပည့္ၿဖိဳးေရ...ေနာက္တစ္ခါမွပဲ မွဴး လိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္..."
ရပါတယ္ "မွဴးေရ...အဲဆိုဒါပဲေလ...ဖုန္းခ်လိုက္ေတာ့မယ္..."
"ေအာ္...ေအးေအး"
"ေအာ္ဒါနဲ႔....မွဴးရဲ႕ အခန္းေဖာ္ ညီသုတမိုး ဘာလုပ္ေနလဲ..."
မွဴးပိုင္ ညီသုတမိုး ႐ွိရာသို႔ လွည့္ၾကည့္လိုက္၏။
"Game ေဆာ့ေနတယ္..."
"ေအာ္...ေအးေအး...ဟဲဟဲ..."
"ဖုန္းခ်ၿပီ...ဒါပဲ..."
သုတကေတာ့ Gameကစားေနၿပီဆို ပတ္ဝန္းက်င္ကိုေတာင္ သတိမထားႏိုင္ေခ်။
မွဴးပိုင္ Facebook ဆက္သုံးေနလိုက္သည္။ခဏၾကာေတာ့ အိပ္ခ်င္လာ၍
အိပ္ယာခင္းၿပီးျခင္ေထာင္ေထာင္လိုက္၏။ ၿပီး အနေႏၱာ အနႏၱ ငါးပါးအာ
း ဦးခ်ကန္ေတာ့ကာ ေစာင္ျခဳံၿပီး အိပ္စက္အနားယူေလေတာ့သည္။
**************************************************
********************😴😴😴**********************
မဂၤလာပါအေပါင္းခေညာင္းေဝဆာေသာ နံနက္မိုးေသာက္ လင္းေရာင္နီဦးမွာ
ေက်းငွက္သရကာအေပါင္းတို႔က သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ ေတးသီၾကဴးေနၾက၏။
ငွက္ကေလးမ်ား၏ ေတးသီသံမ်ားက ဝရံတာမွတစ္ဆင့္ ပိတ္ထားေသာ
တံခါးကိုေတာင္ျဖတ္ကာ အိပ္ေမာက်ေနေသာ မွဴးပိုင္၏
ေရႊနားစည္ေတာ္ကို ဆက္ကာဆက္ကာ႐ုိက္ခတ္ေနေလ၏။ မွဴးပိုင္ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ေတာ့ပဲ
ငွက္ကေလးမ်ား၏ ေတးသံသာမ်ား၌ လိုက္ပါစီးေမ်ာရင္း
ေရႊမ်က္လႊာေလးကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖြင့္လိုက္ေလသည္။ ေဘး၌ခ်ထားေသာ လက္စြဲေတာ္
ဖုန္းေလးကို ေကာက္ကာ နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႐ွစ္နာရီထိုးေခ်ၿပီ။
ခပ္ဝိုင္းဝိုင္း မ်က္လုံးမ်ားျပဴးက်ယ္သြား၏။"ေနာက္က်ေနၿပီ...အစ္မဆီသြားမွာ"။
လက္ဝဲဖက္ျခမ္းမွ သုတကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ႐ွိေတာ့ေပ။ ျမန္သထက္ျမန္ေအာင္
အိပ္ယာသိမ္းကာ ေရခ်ိဳးရန္ေအာက္ထပ္သို႔ ဆင္းခဲ့လိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ ဆင္စြယ္ေရာင္ေပၚ အနက္ေရာင္အဝိုင္းေလးမ်ားပါေသာ ေကာ္လံပါ အက်ီ ၤ
လက္႐ွည္ကိုပုဆိုး အနက္ကေလးတစ္ထည္နဲ႔လိုက္ဖက္စြာဝတ္ဆင္လိုက္၏။
မ်က္ႏွာေပၚ လိမ္းေနက်အတိုင္း ေရႊျပည္နန္းသနပ္ခါးလိမ္းလိုက္ကာ ေခါင္းၿဖီးလိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ ကုတင္ေအာက္မွာ ေအာကတၱီပါ ဖိနပ္အနက္ေလးကို လွမ္းယူစီးလိုက္ၿပီး လြယ္ေနက်
ေက်ာပိုးအိတ္ အနက္ေလးကိုလြယ္ကာ အခန္းတံခါးပိတ္ၿပီး ကားမွတ္တိုင္႐ွိရာဆီသို႔ သုတ္သုတ္ကေလး
ေလ်ွာက္လာခဲ့သည္။ကားမွတ္တိုင္၌ ေျမာက္ဥကၠလာသို႔ေရာက္မည့္ လိုင္းကားကို ေစာင့္ဆိုင္းေနလိုက္၏။
ခဏၾကာေတာ့....
"ေျမာက္ဥကၠလာ(ေခမာသီ)....အေဝးေျပး....ေထာက္ၾကန္႔"
"ေျမာက္ဥကၠလာ(ေခမာသီ)....အေဝးေျပး....ေထာက္ၾကန္႔"
မွဴးပိုင္ Spare Manအားေမးလိုက္၏။
"ကိုႀကီး....ဒီကား ေျခာက္ေကြ႔မွတ္တိုင္ကိုေရာက္လား..."
"ေရာက္တယ္ညီ...လာျမန္ျမန္ေလးတက္...."
မွဴးပိုင္ ထိုကားေပၚသို႔တက္လိုက္သည္။တနဂၤေႏြေန႔မို႔ ကား၌လူသိပ္မၾကပ္ေပ။ ထိုင္စရာခုံလြတ္မ်ား႐ွိေနသည္။
ကားညာဘက္ျခမ္း႐ွိ မွန္ျပဴတင္းေပါက္နားက ထိုင္ခုံတြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး လမ္းတေလ်ွာက္ ျမင္ျမင္သမ်ွကို ေငးကာ
ငိုင္ကာနဲ႔ စီးနင္းလိုက္ပါေလေတာ့၏။
အျပင္ဘက္မွလည္း ေလသုန္သုန္ကေလး ကားမွန္ျပဴတင္းကို ျဖတ္၍ ကားထဲသို႔တိုးေဝွ့ကာ
ဝင္ေရာက္ေနျခင္းေၾကာင့္ ဇိမ္႐ွိလွသည္ပင္။