ေတာ္မဝင္ပါ...သို႔ေသာ္

ေတာ္မဝင္ပါ.....သို႔ေသာ္ part(27)

ေတာ္မဝင္ပါ
            သို႔ေသာ္.....

****အပိုင္း(၂၇)****

M i n n_W a t h o n e_H t e t

"ညီ အကိုသြားေတာ့မယ္ေနာ္ ၊ က်န္းမာေရးကို အထူးဂ႐ုစိုက္ၿပီးေနေနာ္၊ စာလည္းႀကိဳးစား အကို႔ကိုလည္း သတိရေပး ၊ အကိုျပန္လာတဲ့အထိ ေစာင့္ေမ်ွာ္ေနေပးပါေနာ္"
"ဟုတ္..."
ခ်စ္တဲ့သူနဲ႔ ခြဲခြာရေတာ့မည့္ အျဖစ္ကို ဘယ္သူကေကာ ဝမ္းနည္းပူေဆြးမႈမရွိပဲ ေန႔ပါမလဲ ၊ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ေအာ္ငိုျပစ္လိုက္ခ်င္သည္။သို႔ေသာ္ သြားသူအတြက္ လမ္းခရီးေျဖာင့္ေျဖာင့္ျဖဴးျဖဴးနဲ႔ေနာက္ဆန္ မတင္းရေအာင္ ဝမ္းနည္းမႈကို ၾကိတ္ဟန္ေဆာင္ကာအားတင္း ျပဳံးရင္း မ်က္ရည္မက်ေအာင္ ေအာင့္အည္းထိန္းခ်ဳပ္ထားရသူ မွဴးပိုင္အဖို႔ "ဟုတ္" မွလြဲ၍ တစ္ျခားေျပာစရာမ်ားကို ေျပာမထြက္ႏိုင္သည္အထိ ျဖစ္ရေခ်၏။
   ေက်ာခိုင္းထြက္ခြာသြားေသာ မင္းေနာင္႐ုိး၏ ေက်ာျပင္ကို ၾကည့္ရင္းက ထိန္းထားေသာ မ်က္ရည္မ်ားပိုးပိုးေပါက္ေပါက္  ပါးျပင္ေပၚစီးက်လာေတာ့သည္။

   ရင္ထဲမွာ ဗေလာင္ဆူေအာင္ အူလိႈက္သည္းလိႈက္ ေျဗာင္းဆန္ေနသည့္အတိုင္း ခံစားရသည္။ အ႐ွက္ သိကၡာတရားမ်ားကို ခဏတာေမ့ထားၿပီး ခ်ံဳးပြဲခ် ငိုပါေလေရာ....
   ေနာက္ေတာ့မွ အသိစိတ္ျပန္ဝင္ကာ ေဘးဘီကိုေခါင္းေလး ေဝွ႔ၾကည့္ရင္း ပါးျပင္ထက္က မ်က္ရည္စမ်ားကို သုတ္လိုက္၏။ ေတာ္ပါေသးသည္ ၊ သူ႔ကို ဘယ္သူမွ
ဂ႐ုမစိုက္လို႔.....
ေလယာဥ္ပ်ံသန္းထြက္ခြာသြားေတာ့မွ
မွဴးပိုင္ အေဆာင္သို႔ျပန္လာခဲ့လိုက္သည္။
လာလမ္းတစ္ေလ်ွာက္မွာလည္း ရင္ထဲမွာဟာတာတာနဲ႔ တစ္ခုခုလိုေနသလိုပင္။
ထြက္သြားသူကေတာ့ထြက္သြားၿပီ
က်န္ရစ္ခဲ့သူအဖို႔မွာေတာ့ အလြမ္းအေဆြးမ်ားကိုရင္ဝယ္ပိုက္ရင္း
သတိရျခင္းမ်ားကို အေဖာ္ျပဳေနရေတာ့၏။
ဒီေန႔ေခတ္မွာ Communicationေကာင္းသည္ ဆိုေပမယ့္
ဖုန္းထဲမွ ႐ုပ္ေကာ အသံေကာ ျမင္ရ ၾကားရသည္ထက္ အျပင္၌ ျမင္ရ ၾကားရ ခ်င္သည္။ ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ တစ္စကၠန္႔ေလးေတာင္မွ အနားမွ မခြာေစခ်င္ ၊ ခြဲမသြားေစခ်င္ပါ။
မတတ္သာ၍သာ.....

အခ်ိန္အခါမဟုတ္ ရြာခ်ေသာ မိုးေၾကာင့္
ေအးစိမ့္စိမ့္ေလးနဲ႔ ႐ွိ၏။အလြမ္းအေဆြးဓာတ္ခံ႐ွိသူ မွဴးပိုင္ အဖို႔  Hsu ေကာ္ဖီခါးခါးေလးတစ္ခြက္ကို အရသာ႐ွိ႐ွိ ေသာက္ေနကာ စာအုပ္ဖတ္ရင္း အေဝးေရာက္ခ်စ္သူအတြက္ လြမ္းတဲ့စိတ္မ်ားကို
ေျဖေဖ်ာက္ေနေလသည္။
အခန္းအျပင္ဘက္ ဝရန္ကို ျဖတ္ရင္း
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္တိုးေဝွ႔ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္လာေသာ ေလေအးေလးမ်ားက အလြမ္းနဲ႔အထီးက်န္
ျခင္းမ်ားကို ပိုပိုတိုးလာေစ၏။
ဖတ္လက္စ စာအုပ္ကို ခ်ကာ အျပင္ဘက္မွ
ၿငိဳးမာန္ဖြဲ႔ ရြာသြန္းေနေသာ မိုးအား ေငးကာေဆြးကာျဖင့္ တစ္ခ်ိန္က မင္းေနာင္႐ုိးနဲ႔႐ွိခဲ့ဖူးသည့္ အတိတ္မ်ားဆီသို႔ အေတြးနဲ႔ ခရီးဆန္႔ေနေလ၏။