BURAK'TAN
Hanneyi yatağına yatırdıktan sonra babamla odadan çıktık.
'Niye bağırıyordun'
'Ben. Haber vermeden çıkmışsınız hastaneden. Yanında senin olduğunu da bilmiyordum. Kaçtığını düşündüm panik yaptım.'
'Eve git. Bu gece ben kalıcam. Yarın hastane çıkışına da gelmeyin. Biz direk eve geliriz. Hepiniz evde olun. Anlatacaklarımız var.'
Babam gittiğinde odaya geçip ikili koltuğa yattım. Gözüme uyku girmiyordu. Sabaha kadar uyuyamadım. Düşünüp durdum. Hanne yavaştan uyanmaya başlamıştı. Gece bir kaç kere kabus görmüştü ama uyanmamıştı. Kahvaltısını yaptı Hanne.
' Bir şey anlatmadın? Değil mi?'
'Sen olmadan anlatmam. Beraber anlatıcaz.'
Kafasını sallayıp yemeğine devam etti. Kilosu hala zayıf olsada eski haline göre çok daha iyiydi.Hastane çıkışını yapıp arabaya geçtik.
' Eve gidelim. Onlara her şeyi anlatalım. Sonra istersen orada kalırsın. İstersen eski evine gideriz.'
Bir şey demedi. Eve geldiğimizde herkes bizi bekliyordu.
'Banyo yapmak ister misin?'
Salonda oturanlara baktı çekingen bir şekilde. Kafasını salladı sonra. Odasından kıyafetlerini aldı. Onu banyoya götürdüm.
'Ben hemen şurada odada olucam. Bir şey olursa bana seslen. Hemen duyar gelirim. İstersen Asuyu çağırayım. Ya da annemi?'
Kafasını olumsuzca salladı. Gülümseyip odaya doğru gittim.
'Burak'
Bana seslenişiyle arkamı döndüm hızla.
'Sana güveniyorum.'
Arkasını dönüp gitti hemen. Bana güveniyordu. Yüzümde engel olamadığım bir gülümseme oluştu. Bana güveniyordu. Çok uzun sürmedi banyo yapması. 15 dakikada çıkmıştı.
'Saçlarını kurutmama izin verir misin?'
Kafasını salladı. Odasına geçip makyaj masasınına oturttum onu. Kurutma makinasını ve tarağı alıp arkasına geçtim. Büyük bir özenle, canını yakmamaya çalışarak saçlarını kuruttum. İşim bitince saçını öptüm.
'İlk denememe göre gayet güzel bir iş çıkarttım. Değil mi?'
Kafasını salladı. Ben önde o arkada salona geçtik. Annemle babam üçlü koltukta Asu burada değildi. Şuan bunları bilmesine gerek yoktu. Bizde diğer üçlü koltuğa geçip oturduk. Hannenin gözlerine onay isteyerek baktım son kez. Gözlerini kapatıp açtı. Kafasını aşağı yukarı salladı. Bakışlarını orta sehpaya dikti.
'Benim bildiğim babam vardı. Bir tane de amcam vardı. Arasıra gelirdi amcam. Babamla kalırdım. Hayal meyal hatırlıyorum. 7 8 yaşlarındaydım. Bana hep kızardı. Döverdi. Bir gün onun çok sevdiği bir vazosu vardı. Bende çok severdim onu. Üzerinde çok güzel çiçek resimleri vardı. Tek gördüğüm çiçek onlardı. Dışarı çıkmama izin vermezdi. Kırdım o vazoyu yanlışlıkla. Çok üzülmüştüm. Çok da korkmuştum. Babam eve gelip vazoyu kırdığımı gördüğünde yine dövdü beni. Amcam da evdeydi o zaman. Engel olmaya çalıştı ama durmadı babam. Uyuya kalmışım o döverken. Ben öyle zannediyordum. Bayılmışım yani. Amcam yatağıma yatırmış beni. Sabah uyandığımda her yerim acıyordu. Yatağımdan kalkmadım. Akşam babam eve gelince odama geldi. Sana vurduğum için üzgünüm kızım dedi. Seni sevmeme izin ver dedi. Çok mutlu olmuştum. Babam beni sevecekti. Önce saçımı öptü. Sonra yanağımı öptü. Dudağımı öptü. Oturduğum yatakta yatırdı beni üzerime çıkıp yüzümün her yerini öpmeye devam etti. Önce benim üstümü çıkarttı. Vücudumun her yerini öptü. Her yerini. Sonra kendi üzerini çıkarttı. O zaman korkmuştum biraz. Sonra. Sonra çok yaktı canımı. Çığlık atmaya başladım. Kocaman eliyle ağzımı kapattı. Nefes zor alıyordum. Uyuya kalmışım yine. Arada uyanıyordum. Bacaklarımın arası çok acıyor baba dedim. Alışırsın dedi. Benimle yatıyordu artık geceleri. Ama mutlu hissetmiyordum. 12 yaşımdayken. Yine babam beni severken amcam geldi gördü bizi. Babamla çok büyük kavga ettiler. Bana onun sana dokunmasına izin verme dedi. Nasıl engel olabilirdim ki? O kocamandı. Hem beni seviyordu. Niye engel olacaktım ki? Sonra o evden çıktık. Daha kötü eski bir eve geldik. Saçlarımdan sürükleyerek alt kata indirdi beni. Karanlık bir yerdi. Ellerimi ayaklarımı zincirledi . Her gece geldi yanıma. Bazen gün boyu yanımdaydı. Eskisinden daha çok canımı yakıyordu. Sonra başkaları da gelmeye başladı. Onların neden beni sevdiğini anlamamıştım. Tanımıyorum ki ben onları. Bazen iki bazen üç kişi gelirdi. Yemek vermezdi bana orada doğru düzgün. Evde onun yemeyipte bozulan yemek varsa verirdi. Yoksa vermezdi. Su da çok az verirdi. Çok düşünürdüm o zamanlar. Annem olsa bana yemek verir miydi diye. Kollarım acıyordu onların acısını geçirir miydi? Ya da babam canımı yakarken engel olur muydu? Sonra bir gün amcam geldi. O da beni sevecek zannettim. Sevsin gitsin istedim. Babam yeni dövmüştü beni. Canım çok yanıyordu. Elinde kocaman bir şeyle gelince onunda canımı yakacağını zannettim. Ellerimdeki zinciri koparttı. Ayaklarımdakini de. Ayağa kalkıp yürüyemedim. Bacaklarım titriyordu. Kucağına aldı beni. Hastaneye götürdü.uzun bir süre kaldım orada. Sonra bir gün babam hastaneye geldi. Bu sefer beni sevsin istemedim. Engel olmak istedim. Olamadım. Ama. Ama bıçağım vardı. Amcam vermişti. Ona batırdım bıçağı. Sonra yere düştü. Sevinmiştim. Sonra. Doktorlar bana. Hamile olduğumu söylediler. Nne olduğunu bilmiyordum. Bebeğin olacak dediler. Çok sevinmiştim. İlk defa bana ait bir şey olacaktı. Yalnız olmayacaktı ben artık. Doktorlara sürekli sordum. Ne zaman gelecek bebeğim dedim. Karnında o senin zaten seninle biraz büyüsün gelecek dediler. Karnım büyümeye başladı. Bebeğim büyüyordu yakında gelecekti. Sabırsızlıkla bekliyordum onu. Hastanedeki herkes bebeğime ve bana garip garip bakıyorlardı. Nedenini anlamıyordum. Sonra cinsiyet ile ilgili bir şey dediler. Onun da ne olduğunu bilmiyordum. Bebeğin ya kız olur ya erkek dediler. Korkmuştum o zaman. Ya erkek olursa?o da bana zarar verirdi. Döverdi beni. Ama kızdı benim bebeğim. Sonra bir gece karnımın ağrısıyla uyandım. Doktorlar geldi. Doğuruyorsun dediler. Sonunda geliyordu bebeğim. Çok canım yanmıştı. Uyuya kalmışım yine uyandığımda en sevdiğim doktor geldi yanıma. Bana bir bebek verdi. Pembe bir elbisesi vardı. Sarı saçları vardı. Benimkinden uzundu neredeyse. Saçları benimkine benziyordu. Arada amcam saçlarımı örerdi. Ordan biliyordum. Benim bebeğimin saçları da örülüydü iki yandan. Bu mu benim bebeğim dedim. Belli bir şey beklemiyordum. Ama bunu da beklemiyordum. Evet dedi doktor. Aldım bebeğimi. Ona çok iyi baktım. Annem beni bırakmıştı ama ben bebeğimi hiç bırakmayacaktım. Sonra yetimhaneye götürdüler beni. Bebeğim kucağımda gittim. Herkes dalga geçti benimle. Bebeğimle. Çok kavga ettim bebeğim için. İsmi de vardı hem bebeğimin. Su'ydu. Hastanedeki bir doktorun adıydı. Çok severdim onu. Sonra bir gün televizyonda hamile bir kadın gördüm. Sonra doğurdu bebeğini. Onun bebeğine baktım. Kendi bebeğime baktım. Gerçek değildi benim bebeğim. Bebeğimin öldüğünü öğrendim. Babamı öldürdüğümü öğrendim. Babamın bana yaptığının tecavüz olduğunu öğrendim. Sonra beni kaldığım yetimhanede başka bir yere götürdüler. Çok kötü bir yerdi. Orda bir abla vardı. Çok dövüyordu beni . Tüm çocukları dövüyordu. Bir tane yaşlı abla vardı. O yardım ederdi bazen. Kaldığım evi o buldu bana. İlk kaldığım yetimhanede kurslar vardı. Tatlı yapmayı öğrendim orda. Bu sayede iş buldum. '
