Don't touch my baby (Completed)

7.

"ကိုကို... ထယ္ထယ္ေလ.. ေက်ာင္းမတက္ခ်င္ေတာ့ဘူး''

ျမတ္စြာဘုရား!

ေက်ာင္းကေန ႀကိဳလာၿပီး အိမ္ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း လြယ္အိတ္ကို ဆိုဖာေပၚ ပစ္ခ်ၿပီး ေျပာလိုက္သည့္စကား..

ေနာက္ေန႔ ေက်ာင္းပိတ္သည္မို႔ ဒီည ကိုကို႔ဆီမွာ အိပ္မည္ဟုဆိုကာ ပါလာျခင္းပင္...

"ဘာျဖစ္လို႔လဲ baby ရဲ႕...ဆရာမက ဆူလို႔လား...သူငယ္ခ်င္းေတြက အႏိုင္က်င့္လို႔လား''

မ်က္ႏွာ မေကာင္းတဲ့ ကေလးငယ္ကို ေပါင္ေပၚ ဆြဲေပြ႔ကာ ဆံပင္ေလးေတြကို သပ္ေပးရင္း ေမးလိုက္သည္.

"Arnyiii... အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး... ေက်ာင္းက ဆရာမကေကာ သူငယ္ခ်င္းေတြကေကာ ထယ္ထယ့္ကို ခ်စ္ပါတယ္.... ထယ္ထယ့္မွာ မုန္႔ကုန္သြားရင္ မုန္႔ဝယ္ေကြၽးမယ့္ gigi လည္း ႐ွိတယ္.. repeater hyung ေတြဆို တခါတေလ ထယ္ထယ္က ခ်စ္စရာေကာင္းလို႔ဆိုၿပီး မုန္႔ေတာင္ဝယ္ေကြၽးတယ္...ဒါေပမဲ့ ကိုကိုရယ္....ဟူး.....😒''

ဒါေပမဲ့ဆိုျပ္ီး ရပ္ေနကာ သက္ျပင္းပါ ပူးတြဲခ်လိုက္သည့္ ကေလးငယ္..

ဘယ္အခက္အခဲကမ်ား ကေလးငယ္ကို ေက်ာင္းမတက္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေစပါလိမ့္..

"ဘာလို႔လဲ baby ရဲ႕... ကိုကို စိတ္ပူလာၿပီ...ေျပာပါဦး''

ဆူပုတ္ပုတ္ ကေလးငယ္က ရင္ခြင္ထဲ တိုးဝင္လာျပန္သည္...

"စာမက်က္ခ်င္ဘူး ကိုကိုရဲ႕... သခ်ာၤေတြလည္း မတြက္ခ်င္ဘူး...ၿပီးေတာ့ အဂၤလိပ္စာလည္း မသင္ခ်င္ဘူး....''

ခက္ေတာ့တာပါပဲ ကေလးရယ္... ကိုကို အလိုလိုက္မိတာ မွားၿပီထင္ပါရဲ႕... ကေလးစာေတြ ကူေရးေပး...သခ်ာၤေတြ ကူတြက္ေပးနဲ႔ ကေလးကို အပ်င္းေရာဂါ ေပးလိုက္သလိုပင္ ျဖစ္သြားသည္.

"ထယ္ထယ္က jin hyung နဲ႔ ကိုကို႔နားမွာပဲ ေနခ်င္တာ... ''

ရင္ခြင္ထဲက ကေလးငယ္ကေတာ့ အက်ႌစကို ခပ္ဖြဖြ ေခ်ေနကာ တအီအီျဖင့္.

"Baby... ကိုကို ေျပာျပမယ္...ေသခ်ာနားေထာင္ေနာ္''

ကေလးငယ္ကို ရင္ခြင္ထဲက ထုတ္ကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္တြင္ ထိုင္ေစလိုက္သည္...ဝိုင္းစက္စက္ မ်က္လံုးေလးေတြႏွင့္ ေခါင္းညိမ့္ျပသည့္ ကေလးငယ္... ပါးေဖာင္းေဖာင္းႏွစ္ဖက္ကို ခပ္ဖြဖြ အုပ္ကိုင္ကာ ကေလးငယ္ကို စတင္ ဆံုးမရသည္..