ON GOING: SURGERY [ COMPLETED ]

chapter one

V a u g h a n

"Dude are you sure that ok ka lang dito ng mag isa? Alam mo naman nagiging disaster ang bahay kapag ikaw lang mag isa dito. Aalis lang ako saglit para bumili ng grocery, ikaw na bahala rumicieve ng parcel ko." Tumango lamang ako sa kaibigan ko at pinagpatuloy ang panunuod sa laptop ng mga surgeries performed by famous surgeons. 

"Don't worry pal. I'll be locking myself inside my four sided room and won't be bothering your den, hindi din ako magsusunog sa kusina mo, or magkakalat sa living room na kaka-vacuum mo lang. I'll be having a really long date with my laptop."  Tsaka dinismiss na si Grey, pinanuod ko itong lumabas ng pintuan. 

Tsaka ako napaisip ng seryoso. Almost a week ago, before I  performed the surgery, an unknown number texted me and sent a reall confusing message. 

Please help me. Nasa isa akong abandonadong bahay malapit sa Rice river just near the borders of Crest and Steele, I'm held captive by a family of psychopaths. You need to inform the police! Trace this number! Please just save me please.

Pero syempre I disregarded it. Malay ko ba na napag tr-tripan lamang ako ng mga teenager na walang magawa sa buhay nila. Pero hindi ako mapanatag kaya't hanggang ngayon ay iniisip ko pa din ang message na narecieve ko.

Hindi ko alam kung ipagsasawalang bahala ko 'to o ano, pero binabagabag talaga ako ng text na yon. Buti nalamang talaga ay hindi ako na distract habang nasa loob ng operation, pero sobrang nawala ako sa sarili ko ng mapag isipan ko ang text ng seryoso.

Pagkatapos nga ng operasyon ay nag antay pa ako magdamag ng follow up text o ano, pero wala akong natanggap kaya hindi ko na inintindi pa.

"I should still go there, right? Baka totoo yon. Pero almost one week na din." Bulong ko sa sarili habang palakad lakad sa loob ng kwarto ko. Baka makonsensya ako mamaya pag nalaman ko nalang bigla na may natagpuan na namatay sa place na yon.

Ok then. Baka mamaya talagang totoo ang sinasabi nito saakin. Kinuha ko na ang jacket ko na nakakalat sa sahig at isinuot ito, kumuha din ako ng baseball bat incase.

I immediately dialed the police and notified them about the text I received, naniwala naman kaagad sila saakin at naintindihan ako kung bakit ngayon ko lang nasabi sakanila, matapos makausap ang mga pulis naisama nila ako sa operasyon na gagawin. 

Ngayon nandito na kame sa kalsada malapit sa nasabing bahay. Bumaba ako sa kotse ng pulis at tinanggap ang iniabot nilang maliit na revolver. Ilinagay ko ito sa bulsa ng jacket ko at in-on na din ang maliir na camera na nakakabit sa damit ko.

"Are you ready Dr. Vaughan." Tumango ako, I've served the military once when I was in another country and medyo sanay naman ako sa pakikipaglaban, I've done a little bit of mixed martial arts way back.

"We're counting on you. You take care Doctor." Tumango nalamang ako sa tinuran nya. Naglakad na ako papasok sa malagubat na daan patungo sa lugar kung saan nandon ang bahay.

"Dr. Vaughan over, naiintindihan mo ba ko?"

"Yes sir. I'm on my way, nothing weird in here it's dead quiet."

"Stay alert, just speak out what's happening in there, dadating kaagad kame jan."

Nakita ko na ang bahay at ilang metro nalamang ako mula dito. Dahan dahan akong lumapit tungo sa bahay at pinakiramdaman ang paligid. Wala akong nararamdaman na signs of other people around.

Binuksan ko ang pintuan at nagtaka ng hindi ito nakalock, ng binuksan ko ito ng dahan dahan gumawa ito ng creaking sound. Nang tuluyan na akong makapasok sa bahay, halos masuka ako sa amoy ng loob nito. It smells like rotten flesh.

Amoy natuyong dugo ang paligid. Binuksan ko ang flashlight ng cellphone ko at inilibot ang tingin, at agad akong napatakip sa bibig. Patong patong na mga sariwang bangkay ang nakita ko, para silang naliligo sa dugo at hindi ko talaga maialis sa ilong ko ang nakakadiring amoy na ine-emit ng mga katawan.

"Sir. There are bodies here, mga patay." Agad na bumalot ang takot sa katawan ko, papaano nalamang kung nandito ang killer, parang ang confidence ko ay nawala na kaya ko 'to, akala ko kidnapping lang talaga ang nagaganap, isang serial killing ito.

"Doc. Bumalik ka na, kami nalamang ang bahala, ngayon bumalik ka na." Dahan dahan akong naglakad paatras at maingat na ginawa ang mga hakbang ko. Ng makalabas ako sa pintuan ay agad akong kumaripas ng takbo.

"We'll handle it from here doctor. Sorry at naidamay ka pa namin sa operasyon, salamat sa kooperasyon nyo. Di namin aakalain na dito pala ang lungga ng serial killer na tinutuligsa namin." Tumango nalamang ako sa pulis. Muli akong napatitig nalamang sa kawalan hanggang sa mawala na sa paningin ko ang mga pulis na nag tungo sa bahay na yon. May kasama padin naman ako dito pero nasa loob sya ng kotse.

"Ano ang nakita mo don?" Napapitlag ako ng makitang nasa gilid ko na pala ang pulis na yon, ang tanging babaeng pulis na kasama namin sa pagpunta dito.

"Bunch of dead bodies. Parang kakamatay lang nila, meron din doong mukhang inuuod na. Nakakasulasok ang amoy and based on the appearance of some mukhang mga namatay within this week or more."  Liningon ko ang babae, sa unang tingin hindi mo mapapansin na pulis sya, kapag naka pang casual siguro hindi ko maiimagine na isa syang pulis, mukhang pang modelo ang mukha nito.

"So you're a doctor." Tumango ako at liningon sya, nakatingin lamang sya sa monitor kung saan nandon ang feed ng camera ng pulis na nag tungo sa loob ng bahay.

"So you're a police."

"Uh-huh. The job makes me feel at ease."

"Hindi ba weird na babae ka tapos pulis ka?"

"Hindi naman. This is my family's work, chief superintendent ang tatay ko, while my mom is a Criminology professor." Napatango tango nalang ako sa sinabi nito. Nag abang ng mangyayare hanggang sa mapansin ko ang screen ng laptop na pinag papanuorin ng babaeng pulis.

"What the fuck?"

"It is indeed the serial killer we are looking for. Alam mo ba ang nababalita na nasa kabilang bayan na serial killer na ang ginagawa sa biktima ay tinatarak sa puso ang kutsilyo? Tinotorture ang biktima at nag bibigay ng psychological disorder sa nakaligtas na biktima? Eto yon, nandito lang pala ang lungga ng hayop."
Tinutukan kong maigi ang screen, may babaeng nakahiga sa isan kamang puti na mistulang naging pula na ng dahil sa mantsa ng dugo na mula sa mga sugat at tarak ng kutsilyo sa katawan ng babae.

"Doktor! Buhay pa sya. May pulso! I-contact nyo ang ospital, maaari natin sya gawing witness kung makaliligtas man sya."