Never The Same

Chapter 16 -Subscribe To Me-

Ya kütüphanesinde eski NTS olan bana bölüm adlarını söylesin Allah rızası için agaklhsdhş

Birde salak gibi ona aşık olduğumu söyleyip çıkma teklif ettim. Onun asla benim olmayacağını nasıl düşünmedim ki? Doğum günümde tek dileğim Stefunny'nin benim olması olacak.

Stefunny ile ilgili hayaller kurarken benimde yavaş yavaş uykum gelmeye başlamıştı. Uyuduğumda hayallerim gerçekçi rüyalara dönüştü.

- Liam'ın Ağzından -

Kapı tıklatmalarıyla gözlerimi açtım, unutmuşum bugün Pierre ve Elenor gelecekti. Benim dışımdaki kimse uyanmadı, hepsi parkelerde uzanmış uyuyordu. Benim yaptığımda farklı bir şey değil ya, her yerim ağrıyordu. Herkes iğrenç görünüyor, onların bizi böyle görecek olmaları kötüydü. Kapıyı açmaya giderken bütün eklemlerim bana acı verdi, açtığımda ise beni böyle görünce çığlığı bastılar.

"Bağırmayın."

"Liam sana ne oldu?" diye Perrie merakla sordu.

"Asıl soru şu, size ne oldu?" Kapıyı ardına kadar açtım ve yerde yatanları işaret ettim.

"Evet haklısın, size ne oldu?"

"Yemek savaşı ve yorgunluktan uyuya kalma diyelim."

"Şu kızda kim?" diye sordu Eleanor.

"Niall'ın arkadaşı."

"Kız arkadaşı mı?"

"Hayır, sadece arkadaşı. Hoş Niall pek öyle olmasını istemiyor ama aramızda kalsın."

"Dudaklarımız mühürlü"

"Onları uyandırsak mı?"

"İyi fikir Perrie. Hey çocuklar, çocuklar! Uyanın!"

"Dur da yardım edeyim, UYANIN!" Çığlıkla karışık bağırmıştı ve kulaklarımın  bundan pek memnun kaldığını söyleyemeyeceğim. Ama onları  kaldırma konusunda işe yaradı, herkes yerinden zıpladı. Keşke bu kadar ani uyandırmasaydık, Stefunny ve Niall kafalarını birbirlerine çarptılar. Canlarının çok yandığı belliydi, ikisi de acıdan kıvranıyor diyebilirim.

"Dikkatli olsana sarışın!"

"Bu benim suçum değil." Başlıyoruz...

"Benimle aynı tarafa kalkmak zorunda değilsin."

"Biri kulak zarımı patlatmasaydı daha sakin uyanabilirdim."

"Başkalarını suçlama."

"Senin yaptığın gibi mi?"

"Evet, bunu sadece ben yaparım."

"Öyle mi Bayan Dünya Benim Etrafımda Döner?"

"Öyle isim takmayı bile beceremeyen on dokuz yaşındaki koca bebek."

"Kavgamızın çok saçma olduğunun farkında mısın?" 

"Sen bunun kavga değilde tartışma olmadığının farkında mısın?"

"Çok bilmiş olduğunun farkında mısın?" Şimdi de soru faslına geçtik.

"Sen çok aptal olduğunun farkında mısın?"

"Yeter! Bu ne saçma kavga." diye araya girdi Zayn.

"Tartışma." 

"Her neyse! Kesin şunu ve kendinize gelin."

"Of!" Ayağa kalktı ve telefonuna yöneldi, biraz baktıktan sonra yüzü endişeli bir hal aldı.

"Ben hemen eve gitmeliyim."