KUMSAL

BÖLÜM 15

Sonunda birbirimize itiraf edebilmiştik.Ona aşık olduğumu anlamıştım. Ona gerçekten aşıktım.İlk görüşte insan nasıl aşık olur öğrenmiştim.Şimdi sıra aşkın karşılıklı olup olmadığıydı. Temmuz sanki benim koruyucu meleğimdi ve her ne olursa olsun beni koruyabilirdi.Onun yanında kendimi hiç olmadığım kadar güvende hissediyordum. Şanslıydım benim güvenliğim için çalışan çok kişi vardı ama Temmuz çok farklıydı. Bir kelebeğin kozasından çıkıp dünyayla tanıştığı andaki kadar mutlu ve tek günlük ömrünün bitecek olmasından dolayı yaşadığı korku gibiydi içimdeki duygular. Çok karışık ve bir o kadar iyi hissettiren. 

Gün boyu orada birbirimize sarılarak sessizce oturmuştuk.Konuşacak çok şey vardı ama sadece hissetmeyi seçmiştik. Birbirimizin varlığını hissetmek bile yetiyordu. Aramızda soyut bir bağ vardı ve kelimeler olmaksızın bile güçleniyordu. Duyguların ağını ördüğü bu bağ bizi birbirimize daha çok bağlıyordu ve bu durum aitlik hissini bize aşılıyordu. Sanki her geçen saniye ona daha çok aitmişim gibi hissediyordum. Bu çok farklı bir duyguydu. Daha önce kimseyi böyle sahiplenmemiştim ve hiç başkasına ait olmayı düşünmemiştim. Hep tek başına ve özgürdüm. Şimdi başkasına ait olma fikri ise aksine özgürlüğümü kısıtlamıyordu. Kendimi kuşlar gibi özgür hissediyordum. Bu duygunun verdiği kanatlarla her yere uçabilecek kadar özgür ve yanımda onu götürebilecek kadar güçlü...

-Benim küçük meleğimin aşık olduğuna inanamıyorum. 

-Ben de. Bu çok değişik bir duyguymuş ve çok güzel. Daha önce hiç böyle şeyler hissetmemiştim. Çok yabancı duygular ama çok tanıdıkmış gibi hareket edebiliyorsun. Kesinlikle sen de aşık olmalısın Engin. 

-Tamam küçük hanım denerim. Hatta hemen yarın aşık olacağım ama bu kadar güzel bir duygu değilse sana sorarım. 

-Sadece doğru kişiyi bulman gerekiyor Engin. 

 - Mert bu güne kadar hiç sevgilisi olmadığı için dalga geçtiğimiz kardeşin aşık olmuş, neler hissediyorsun kuzen?

-Giray, kapa çeneni! 

-Sinirli hissediyormuş demek ki. 

-Mert, bir sorun mu var neden sinirlisin? 

-Peşinde bir sapık varken nasıl güvenebilirsin bu adama Kumsal! Mesajlar da Temmuz da aynı gün ortaya çıktı ve ben bu adama güvenmiyorum. Bir de sevgilim diyorsun. 

-Ben ona güveniyorum Mert. Sen de bana güven, lütfen. 

Hiç bir cevap vermeden odadan çıktı.Bana güveniyor olamaz değil mi?

Evet, peşimde bir sapık var ama bu yüzden hayatımı yaşayamayacak değilim. Mert'in bu kadar tepki vermesini anlamıyorum. İlk defa aşık oluyorum ve kardeşim yanımda olmuyor. Böyle olmasını beklemiyordum. Mert benim hep yanımda olurdu. Şimdi neden böyle yapıyor, anlayamıyorum. 

-Sadece kardeşini paylaşmak istemiyor. 

-Öyle mi dersin? 

-Tabi ki. 

***

 Defne: Sonunda birbirinize itiraf edebildiniz. Ben ilk günden anlamıştım zaten birbirinizden hoşlandığınızı. Çok sevindim tatlım. 

  Kumsal: Keşke burada olsaydın. O kadar karışık ki her şey. 

  Defne: Ben de orada olmayı çok isterdim ama hala kafamı dinlemeye ihtiyacım var Kumsal. Deniz'i unutmam gerekiyor.

  Kumsal: Biliyorum. Bir an önce toparlan Defne. Seni iyi görmek istiyorum. 

  Defne: Denerim.