Ölü Kardeşim/Devrim Serisi 1

1. BÖLÜM/ABLAM ÖLDÜ!

(Merhaba severek okuyanlar, henüz okumayanlar. Artık uzun bölümler gelecek ve ilk bölümü giriş diye kısa yazmıştım. Takipte kalın, hoşcakalın!)

Diane
Bugün çok mutluydum çünkü 14 yaşıma sadece 3 hafta kalmıştı. Sevgili anne ve babacığım kraliyet ailesinden olduğum için her doğum günümde büyük bir parti veriyorlardı. Sevinçle arabaya bindim ve okula kadar sabırsızca bekledim.

Okulda bütün arkadaşlarıma söyledim, dans kursunun başlaması için beklemeye başladım. Dans kursu hocamız değişmişti ama hocalar genelde beni severlerdi çünkü örnek öğrenciydim. Yeni hocamızı da partiye davet ettim. Hoca

"adın ne? "

Diye sordu.

"Diane Thompson"

dedim. Hoca şok olmuştu.

"Bence doğum gününü kutlamamalısın."

"Neden?"

"Çünkü ablan senin yaşındayken öldürüldü"

dedi. NE?! Bırak ablamın öldürülmesi, bir ablam olduğunu bile bilmiyordum. Karnımın ağrıdığını, dans edemeyeceğimi ve eve gitmek istediğimi söyledim.

Saraya vardığımda anneme sordum:

"anne benim bir ablam var mıydı? "

"Kızım neden soruyorsun? "

"Çünkü yeni dans öğretmenim, benim ablamın 14. yaş günüme denk gelen günde öldürüldüğünü söyledi. "

"Kızım ben demedim mi benden başka kimseye inanma diye. "

"Tamam anneciğim. "

"Tamam prensesim benim hadi git dinlen, hizmetçi de doktoru çağırsın. "

Odama gitmeye başladım ama hizmetlilerin sohbetini duydum:

"Cidden kızın öldüğü günü kutlayamaz. "

"Bence kutlar Aline, ondan her şeyi beklerim. "

"Eğer kutlarsa bile Marie onu affetmez.

" Beni gördüler, aynı anda"iyi günler prensesim. "Dediler. Onlara aldırmadım ve odama gittim. Edindiğim bilgiler yüzünden başım ağrıyordu. Önce bir ablam olduğu için sevinmiş, sonra onu kaybetmemin hüznünü yaşamış, Marie diye bir kadının annemi rahat bırakmayacağını öğrenmiş, doğum günümün güzel bir partiden ziyade çok tepki çekecek kötü bir gün olduğunu anlamıştım. Belki de sadece gerçekten hasta olduğum için başım ağrıyordu. Bilemiyorum.

Sofia
"Aşkım ne yapacağız? "

"Bilmiyorum aşkım. "

Dedi Jackson. "Aşkım onun öldürüldüğünü kimsesin bilmemesi lazım. "

"Ne yapacaksın SOFİA! Helen gibi onu da mı öldüreceksin. "

Sesi artık fısıltı kadar az çıkıyordu şimdi.

"Evet Jack, bilen herkesin ölmesi lazım. "

"Üzgünüm Sof, senin yüzünden kimseyi öldürmeyeceğim artık. "

"Aşkım beni öldürürlerse ne yaparsın? "

"İyi ama bütün suç senin git kendin öldür. "

"Tamam. "

"Ciddi misin sen?! "

İç geçirdim

"Evet "

bir anda eli yüzümde patladı.

"Aşkım ne yapıyorsun? "

"Senin kızıma yaptığın şeyin binde birini yapıyorum. "

"BEN HAMİLEYİM! "

Yalan söylemiştim ama pişman olmasına yetmişti sanırım.

"Aman tanrım, çok üzgünüm Sofia, bunun acısını senden çıkardığım için çok üzgünüm. İyi misin? "

"Bilemiyorum. "

"ÇABUK DOKTOR ÇAĞIRIN! İyi olacaksın"

Sanırım yemi yutmuştu ama benim gerçekten de hamile olmam lazımdı. Eğer Marie kızımı kandırırsa onu da öldürmeliydim.

Bu sabah gizli numaradan mesaj gelmişti:Helen'i öldüreli 13 yıl üç hafta oldu. Her yıl sen o aptal partileri verirken ben kızımın yasını tutuyordum ama artık o aptal partileri veremeyeceksin çünkü parti verebileceğin o pislik kızın olmayacak. Bunun Marie olduğundan adım gibi emindim ve onu kesinlikle durdurmam lazımdı. Açık bir tehdit savuruyordu:Kızım 14 yaşında öldürecekti.