NAZ VE İLKER...
Aşk kızı yakaladığında, İlker çok uzaklara gitmişti.
Sonra İlker tutuldu o aşka, ama bu sefer de Naz vazgeçmişti.
İki inatçı, iki delidolu gencin savaşı da o zaman başlayacaktı.
"Gururumu uzaklarda bırakıp sana geldim. Şimdi sevdamı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sertaç duyduğu şeyle derin bir nefes alıp, kadına döndü, "Demek boşandın," dedi ve yapmacık bir kahkaha attı önce, sonra öfke ile kızı duvarla kendi arasına sıkıştırdı. "Giderken, evlenirken haber verdin mi ki şimdi kalkmış bana boşandığını haber veriyorsun? Gidişinin gözümde kaç kuruşluk değeri var ki, dönüşünün bir anlamı olmasını bekliyorsun Sevda?" diye sinirle bağırdı. "Sen... Sen sadece beni değil, kendini de bitirdin. Ben de öyle bir Sevda'ydın ki sen, inan değerini görseydin, aklını kaçırırdın." Saçlarına dokundu, "Ben orada saçlarının her telini özlüyordum, ben orada tenine değil, nefesine muhtaçtım. Boğuluyordum ve sen acımasızca beni öldürdün. Şuan baktığın Sertaç değil. Sadece bir bedenden ibaretim ve hayatıma son vermiyorsam, bu bana değer veren içeride gördüğün o mükemmel ailem için, onları üzmemek için."
Kız hıçkırıklarla ağlarken Sertaç'ın içi parçalanıyordu. Hala bu kız ağladığında kalbi deliniyordu ağrıdan. "Kes! Kes ağlamayı!" diye bağırdı.
"Sertaç beni... Din-dinle!"
"Ben seni dinlemek için aradım Sevda! O günü hatırlıyor musun? Kocan açmıştı telefonu! Anlamanı bekledim, beni aramanı bekledim. Sevda yapmamıştır dedim!" adamın da gözünden bir kaç damla yaş aktı.
Sevda başını öne eğdi. "Ö-özür dilerim."
"Neden buraya geliyorsun Sevda? Bitirmedin mi yeterince beni? Ama her katil cinayet yerine geri dönermiş, sen de o yüzden mi geldin? Yada..." alayla güldü, "Dur ben söyleyim neden geldiğini. Ben gittiğimde kocan seni teselli etmişti. Şimdi de benim teselli etmemi mi istiyorsun?"
Sevda öfkeyle adama bakıp, yüzüne sert bir tokat attı, "Senin hiçbir halt bildiğin yok!" diye bağırdı. Ama devamını getiremeden Sertaç onun dudaklarını dudakları ile örttü. Bu aşktan çok nefret kokan bir öpücüktü. Sert başlayan ve karşılıksız kalan öpücüğü yine sert bir şekilde bitirdi.
Kapı aniden açıldığında Serdar ikisinin haline kaşlarını çattı. Ama ne Sertaç ne de Sevda gelene bakmamıştı. Sevda adamın acımasızlığını sindirmeye çalışırken, Sertaç kadının sıcaklığını ne kadar özlediğini düşünüyor ve birbirlerinin gözlerine bakıyorlardı.
"Ben uygunsuz-"
"Hayır tam zamanında geldin kardeşim, gidelim." Bunu söylerken Sertaç kızı serbest bıraktı ve yerdeki ceketini alıp, odadan çıktı.
Serdar üzülerek abisine baktı. Daha Sevda'nın gelişini kabullenememişti. Şimdi bir de kızı vardı. İnanamıyordu ve yarın onunla tanışacaktı.
"Abi iyi misin?"
"İyiyim aslanım, sıkıntı yok. Hadi milleti bekletmeden gidelim."
