The Bitter, The Better (Salvador Series #1)

Chapter 35: Delusyonada

"Yes Mom, ako na po bahala. I'll text you later when I get there."

"Thanks, sweetie. We love you." I heard a sigh pf relief from the other line which is probably from my Mom.

"No, problem. Gotta go na."

I stared at my cellphone for awhile. Mom and Dad is on Paris because Mom was invited by a famous designer in a ball. Ang kaso naman, saka nagkaproblema, may dumating daw na costumer sa boutique at nagrereklamo for she received a different design of her gown.

"Mel?"

"Yes, Miss Kacy?" nakatunghay siya sa akin habang nakataas ang dalawang kilay.

"Give me my schedule for today." at ayun nga sinabi niya sa akin ang schedule ko, mukhang umaayon naman sa akin dahil hindi naman ganoon kaimportante ang mga meetings na iyon kaya pinacancel ko muna.

"Mel, text me if something happens, okay? Kung talagang emergency ay tumawag ka na. You can stay in my office if you want, wag ka lang magdadala ng babae dun at kung ano pang ga-" he cut me off.

"Miss Kacy naman! You're so vulgar, I am not like that. I neither do have a girlfriend." I shrugged.

"Sabi mo yan eh. Ge, asikasuhin mo mana ang mga dapat asikasuhin mo, if someone ask you kung nasaan ako lalo na kung business matter, just tell them that I went to an urgent meeting with some client." he nod at me kaya naman pinindot ko na ang button at pumasok sa elevator.

Just as the elevator stopped and open, I was so shock when I saw Zander. Papasok at siguro galing din magpark. Oh, of course, parking lot ito kaya nagpark nga naman. Stupid, Kait?

"Good morning." again ay nagulat ako, did he just...

"G-good morning, too. Uhmm, have a nice day, bye." agad na akong naglakad papunta sa kotse ko at di na siya nilingon. Pagkapasok kosa kotse ay hinawakan ko ang dibdib ko.

"Geez, you're driving me crazy, Zander Liam Manzano!" at saka hinampas ang manibela. "Ay palaka." bigla kasing tumunog ang busina ng kotse, hayst, my senses are leaving me once again just because of him!!

Habang nagdadrive ay di ko pa rin maiwasan ang isipin si Zander. Sa sobrang pag-iisip, muntikan na akong tumuloy-tuloy kahit nakastop ang traffic light sa may intersection. Buti nalang tumigil ang kotse sa unahan ko.

Tinignan ko ang paligid, parang kung titignan kasi ang normal na ng ganito. Pero para sa akin, hindi. Nakakita ako ng isang matandang uugod-ugod habang naglalakad kasama ang isang batang madungis. Mga palaboy sila.

Sa isang banda naman ay may dalawang bata ang nag-aalok ng tinitinda nilang sigarilyo nakalagay pa sa isang maliit na itim na box at sinasamantala habang nakastop pa ang traffic light.

I was sudden stopped from observing around when I heard a knock on my window. Pinagbuksan ko ang window at lumitaw ang isang batang matamlay ang mukha, marumi, magulo ang buhok, payat, at nakalahad ang kamay para mamalimos.

A sudden pain entered my heart, a pain for them. Kung tutuusin ay maayos pa ang kalagayan ko dahil nakakakain ako tatlong beses sa isang araw, minsan sobra pa nga kasi kasabay ang snack.

"Ate, pahingi naman po kahit piso o singko lang ho. Gutom na gutom na po ako." kahit naaawa ako ay nginitian ko siya at kinuha ang wallet ko sa handbag. Ibibigay ko na sana iyon sa kaniya nang bigla siyang mahimatay sa daan.

Sa sobrang gulat ko ay di agad ako nakagalaw, napabalik lang ako sa wisyo nang bumusina na ang nasa likuran kong kotse. Shiz, green na ang traffic light!!

Paano ang batang to? No one even dared to hel her. Agad akong lumabas. "Excuse me, sir! Give me a minute!" Agad kong hinawakan ang bata at tinulungan makabangon at maisakay sa backseat.