He's My Boss (Book 2) (Completed)

Chapter 18

Chapter 18

Airah's POV:

Nakakaasar talaga si Jutay!

Akala ko nagbago na sya, pero hindi pa pala.
At talagang napagdiskitahan nyang  insultuhin ang baby bra at dede ko.

Ano naman kung flat diba?
At least, sumobra ako sa ganda!

Tsk.

Dahil sa pagkainis ko sa kanya, I decided na wag muna syang kausapin, kaya mas pinili kong matulog na lamang.

Mahimbing sana ang pagkatulog ko kaso isang amoy ang syang sumira ng araw ko.

Ang amoy na yon ang dahilan kung bakit napabalikwas ako ng biglaan.

Suminghot ako ng suminghot para kompirmahin kung anong bagay ang naaamoy ng aking ilong.

And I guess, sunog na yata ang niluluto ng kung sinong tao.

Lumingon ako sa may kama at ganon na lang ang pagtataka ko nang hindi ko makita si Gino.

All I know, katabi ko palang syang humiga dito kagabi.

So it means, yung binata ang syang nagluluto sa kusina?

Dahil don ay kumaripas ako ng takbo patungo sa lutuan.
Mahirap na, baka makasira sya ng gamit dito sa pamamahay ko.

Sa pagtapak ko palang sa kusina, laking gulat ko nang masilayan ko si Gino na parang sumasabak sa digmaan.

Ginagawa kasi nitong shield ang takip ng rice cooker para sa ganon hindi sya matamaan.

What the hell!
Kalalaking tao takot sa talsik ng mantika.

Yes, mantika ang kinatatakutan nya kaya medyo napapalayo sya sa kanyang niluluto.

"Ako na lang dyan."
I said.

Wala eh, masyado ng tutong ang chicken na piniprito nya.

"Ahm no Airah. Ako na."
tugon nito.

Base on his reaction, nahihiya itong makita ko syang ganito.

"Wag matigas ang ulo Gino. Look what you did? Simpleng pagluto lang, hindi mo kaya. Ang laki mong tao, talsik lang ng mantika para kang nababakla."
inis na wika ko.

Ewan ko ba, naging badtrip ang umaga ko.

Hindi ko sadyang sabihan sya ng kung ano-ano.
Pero wala akong magawa dahil ayaw magpakontrol ng bibig ko.

"Sorry."
"Gusto ko lang naman na paglutuan ka. Pero mali pala ang ginawa ko."
malungkot na sabi ng binata kasabay non ay inilapag nito ang hawak-hawak nyang pamprito at takip ng rice cooker.

Umalis na rin ito sa aking harapan at hindi na sya nag-atubling lumingon pa sa akin.

I hurt him again.
I hurt him gamit lamang ang mga pananalita ko.

Shit!
So stupid Airah.
So much stupid.

Gino's POV:

Galit akong napaupo sa labas ng bahay ng dalaga.

Sinabunutan ko na rin ang aking buhok dahil sa kawalang kwentang tao ko.

Hindi ako galit kay Airah.
Galit ako sa sarili ko dahil kahit pagluluto lang ay hindi pa ako magaling.

Gumising ako ng maaga para talaga sa babaeng mahal ko.
Gusto kong makabawi sa kanya kahit sa paghahanda lang ng almusal just to prove na espesyal sya sa akin.

Pero hindi ko inaasahan na ganon ang magiging reaksyon nya.

Halos magsalubong na ang kilay nito nang makita nyang hindi tama ang paraan ng pagluluto ko.

Kung sabagay, kasalanan ko naman.
Kasalanan ko dahil kahit pagprito lang ng chicken, natutong ko pa.

Hays!
Putanginang buhay to!

Ilang minuto akong nag-stay sa labas at maya-maya'y biglang bumukas ang pinto.
Hindi na sa akin bago kung si Airah ang bubungad sa akin dahil nga't kami lang na dalawa dito.

"Ahm. Halika na, mag-almusal na tayo."
aya niya sa akin.

"S-sige salamat. B-busog pa ako."
hiyang turan ko.

Humakbang naman ito palabas at hinarap ako.

Pero hindi ko inaasahan nang ilahad nito ang kanyang kamay kasabay ng pagngiti.

"Tara na. Sabay na tayong kumain." muling aya ng dalaga.

Hindi pa rin ako pumapayag dahil nilalamon ako ng hiya at pride.

Kaya naman, narinig ko ang malalim na paghinga nya dahilan para mapatingin ako rito ng diretsa.
Nagtama naman ang mata naming dalawa sa isat-isa.

"I'm sorry."

Tila nabaliktad ang pangyayari.

Kung kanina ay ako ang syang humingi ng tawad, ngayon sya na.

"Hindi ko sinasadyang sabihan ka ng ganon."
patuloy na saad nito.

"Kaya halika na, wag ka ng magtampo dyan."
sambit niyang muli.

Hindi pa sapat ang pag-sorry ni Airah kaya nanatili akong nakaupo at hindi ako pumayag na sumama sa kanya papasok sa loob.

Gusto ko kasi yung lambingin nya ako.

Yumuko naman ako para kunware ay wala akong ganang kumain.

At yon, bigla itong lumuhod sa aking harapan para sa ganon maging kapantay nya na ako.

Inangat nito ang ulo ko and she look at me directly to my eyes.

"Hindi ko alam, kung sino ba sa atin ang nareregla. Ikaw ba o ako?"
wika nya na animo'y may naguguluhan.

"M-may dalaw ka ngayon?"
pagtatanong ko.

"Yeah, kaya nga, medyo mainitin talaga ang ulo ko. And that's the reason kung bakit ang bilis kong magalit sayo. So sorry na, okay?"
mahinang bigkas nya.

Awtomatikong namula ang aking pisngi nang halikan nya ako sa noo.

Puta!
Noo palang ang kiniss nya, kinikilig na ako.
Pano pa kaya kung sa labi na?

Fuck.
Kahit naman lalaki ako, marunong din akong kiligin lalo pa't yung babaeng mahal ko ang dahilan.