Rozdział 1

640 39 1
                                    


Nie mogłam w to uwierzyć... Jaka śpiączka, dlaczego nic nie pamiętam.

–Ale jak to?

–Trafiła pani do nas 3 miesiące temu z wypadku.

–Zaraz jakiego wypadku?

–Chwileczkę, to pani nic nie pamięta?

–Gdybym pamiętała nie zadawałabym głupich pytań.

–Przepraszam na chwilę, muszę wyjść.

Lekarz wyszedł z sali, a ja miałam mętlik w głowie. Jaki wypadek? Jaka śpiączka? Dlaczego nic z tego nie rozumiałam? Z tego całego stresu starsznie rozbolała mnie głowa, pomieszczenie widziałam całe zamazanę. Zasnęłam.

                          &&&&&&&
Powoli otwierałam oczy, dopiero teraz odczuwałam jaki kolwiek ból, szczególnie ból głowy. Zobaczyłam że na krześle siedzi mama i trzyma mnie za rękę, a za nią stoją najważniejsze osoby w moim życiu.

–Mamo? –Powiedziałam niepewnie.

–Jestem. –uścisneła mocniej moją dłoń.

–Co... Co się stało?

–Nie teraz, musisz odpoczywać.

–Jak się czujesz? –Spytała brunetka.

–Jakbym ożyła na nowo... Sama nie wiem jak to nazwać.

–Miło znów słyszeć twój głos.

–Twój również, Octavia.

–Chyba wyspałaś się za całe stulecie. –Zażartowała Raven.

–Przynajmniej teraz nie zaśpi już. –Wtrąciła się O.

Do sali wszedł lekarz.

–Witam serdecznie. Widzę że już się przywitałaś z mamą.

–Dziękuje że pan mnie wezwał.

–Taka moja powinność, a teraz przepraszam ale musicie wyjść dziewczyny, zostaje tylko mama Clarke.

Octavia oraz Raven opuściły salę, zostałam ja i mama.

–A więc, mówisz że nie pamiętasz jak doszło do wypadku.

–Nie.

–A jakie jest twoje ostatnie wspomnienie? –Spytał lekarz.

–Pamiętam... Pamiętam jak siedziałam w kawiarni z dziewczynami i o kimś rozmawialiśmy.

–Dokładniej? Pamiętasz może dzień?

–Tak, to było przed domówką u Raven, dlaczego pan pyta?

–Zaraz, nie pamiętasz nic później? –Spytała mama.

–Było coś później?

–kochanie.... To było 6 miesięcy przed wypadkiem...

–Co!!!

–Musi pani wyjść.

–Ale dlaczego?

–Stresuję pani mi pacjentkę niech pani wyjdzie.

Rodzicielka z przymusu opuściła salę, zostałam sama z lekarzem.

–Co mi jest dlaczego nie pamiętam ostatnich miesięcy mojego życia? –Zaczęłam płakać.

–Możliwe że jest to spowodowane amnezją wsteczną.

–Co to znaczy?

–Przez uraz głowy który doznała pani w wypadku mógł właśnie to spowodować, a to znaczy że nie pamięta pani 6 miesięcy z przed wypadku.

–Czy, czy jest opcja że sobie to przypomnę?–Spytałam.

–Tak może to być przejściowe i po pewnym czasie odzyska pani pamięć ale..

–Ale co?

–Może być tak że już pani sobie nie przypomni co działo się przez ostatnie 6 miesięcy.

Rozpłakałam się, to jest okropne uczucie wiedząc że coś robiłaś przez te 6 miesiące przed wypadkiem ale nie pamiętasz co, jakim człowiekiem byłaś. Musiałam dostać na to odpowiedzi, ale nie od mamy, od dziewczyn które zawsze są ze mną szczere.

–Może pan zawołać Raven i Octavie?

–Musi pani odpoczywać, to był naprawdę męczący dzień, a jeszcze trzeba postawić jednoznaczną diagnozę.

–Tylko na 5 minut.

–Niech będzie.

I do not remember~ClexaOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz