Beni Sevebilir Misin?

-23- Sana Dair Şeyler

CAITLEN'IN AĞZINDAN........

Odamda oturmuş sevdiğim bir kitabı 3. defa okurken zevke gülümsedim. Sonunu biliyor olmama rağmen sanki ilk kez okuyormuş gibi heyecanlıydım. Tam Justin ve Drea'nın öpüşeceği kısımda aşağıdan gelen bağırma sesiyle sıkıntıyla nefesimi dışarı verip elimdeki kitabın kapağını kapatıp yatağımın üzerine koydum. Yavaşça ayağa kalkıp salona indiğimde son 2 haftadır aşina olduğum sahne gözlerimin önüne serildi. Jack dış kapının önünde durmuş sinirli gözlerle Stark'a bakarken bir yandanda bağırıyordu.

"Dışarı çıkamazsın! Zaten peşindeler, ne istiyorsun? Amy'i de bu işe bulaştırmayı mı?! Gittiği iyi oldu. Sen de bir yere gitmiyorsun, en azından bir süreliğine."

"Kapa çeneni Jack!!"

Stark'ın bağırmasıyla irkildim. Çok sinirliydi, ikisi de. Son iki haftadır Stark daha da sinirliydi çünkü Amy abisinin yanına gitmişti. Neden gittiğini bilmiyordum, en kötüsü Stark da bilmiyordu ve bu onu çıldırtıyordu.

"Amy'i görmem gerekiyor tamam mı?! Neden gittiğini bilmem lazım!"

"Sikerim lan aptal aşık gibi davranmayı kes!!"

Ortam gitgide gerilirken elimi Stark'ın koluna koydum. Aniden bana dönmesiyle hızla elimi çektim. Gözleri ateş saçıyordu adeta ve sanırım uyuşturucu kullanmaya devam ediyordu. Gözlerinin içi kanlıydı ve göz altlarında hafif hafif morluklar vardı. İki haftadır doğru düzgün yemek de yemiyordu.

"Ne var!"

diye bağırdı.

"Sen dışarı çıkamıyorsun ama ben çıkabiliyorum. İstersen Amy ile konuşabilirim. Adresi söylemen yeterli."

"Kendim gidip konuşabilirim."

Verdiği ters cevaba karşı sinirlenirken Jack araya girdi.

"Bu işten kurtulduktan sonra, tabi ki gidebilirsin."

"Bi siktir olup gitsene sen!"

Yardımımı istemiyorsa yapacak bir şey yok. Dış kapıya yöneldiğim de Stark'ın mırıldandığı küfürleri duydum. Ardından tam kapıdan çıkacakken seslendi.

"Gel buraya ne söyleyeceğini anlatacağım."

***

Stark'ın verdiği adrese doğru ilerlerken ceketime sıkıca sarıldım. Hava soğuktu. Karşımda ki eve doğru ilerlerken Amy'e söyleyeceklerimi kafamda tartıyordum. Şuan evde, sıcacık odamda kitabımı okuyor olabilirdim, uyuyor olabilirdim, test çözüyor ya da makarna yiyor olabilirdim. Her seçenek şuan bulunduğum konumdan iyiydi sanırım. Kapının önüne geldiğimde zile bastım. Kapının açılmasını beklerken soğuk içime işliyordu. Sarışın orta yaşlı bir kadın kapıyı açtığında hafifçe gülümsedim.

"Amy evde mi acaba? Onunla konuşmam gereken şeyler var da."

"Kim geldi diyeyim?"

"Caitlen."

Kadın içeri girip, kısa süre sonra geri döndüğünde eve girmem için önümden çekildi. Önde yürürken yeşil kapısı olan bir odanın önünde durduk. Kapıyı yavaşça açıp içeri girdim. Amy piyanonun başında oturmuş, tuşlara dokunuyordu. Burada olduğumu belli etmek istercesine boğazımı temizleyip seslendim.

"Amy."

Başını yavaşça yukarı kaldırıp gülümsedi. Yanında ki tekli kanepeye oturup çantamı bacaklarımın üzerine yerleştirdim. Tamam onunla konuşmak için gelmiştim ama tam olarak ne diyeceğimi bilmiyordum ki. Amy, Stark sen yoksun diye çok sinirli ya da Amy seni eve götürmek için geldim mi diyecektim.