Beni Sevebilir Misin?

-16-Bunlar Seni Neden Mutlu Etmiyor Amy?

Zorlukla suyun yüzeyine çıktığımızda Amy'i bacaklarından tutup toprağın üzerine ittirdim. Tam kendim de çıkacağım sıra bacağıma giren krampla gözlerim sonuna kadar açıldı.

"Hadi ama. Tam da zamanıydı!"

Bacağıma giren kramp, hareket etmemi zorlaştırırken suyun yüzeyinde kalabilmek için büyük bir çaba harcıyordum. Yavaş yavaş suyun içine çekilirken ellerimle suya vurmaya başladım. Bacağımdaki acıyı umursamadan kenara doğru yüzmeye çalıştım. Biliyordum ki böyle çırpındıkça yorulacaktım ve dibi boylamam pek uzun sürmeyecekti. Kenara yaklaştığımda elimi toprağa koyup kendimi yukarı çekmeye çalıştım. Islak ellerim işimi zorlaştırıyordu.

"Daha ne kadar kötü olabilir!"

Gölün kenarında duruyordum fakat toprağa çıkamamıştım. Gözüme kestirdiğim dala elimi uzatıp yavaşça kendimi çektim. Ayaklarım sonunda yere değdiğinde bacağımdaki acı geçmişti. Koşarak Amy'nin yanına ilerledim. Yüzüne yapışan saçları elimle geriye doğru ittim. Derin bir nefes alıp dudaklarına eğildim. Ağzımdaki havayı ona doğru üflerken parmaklarımı göz kapaklarına götürüp gözlerini açmaya çalışıyordum. Tekrar dudaklarına hava üflerken öksürmeye başladı. Elimi sırtına yerleştirip doğrulmasını sağladım. Sıkıca kollarını boynuma dolayıp öksürüyordu. Yorgunluğun etkisiyle kendimi sırt üstü yere bırakırken, Amy'de boynuma sardığı kollarıyla beraber üzerime düştüğünde ıslak kirpikleri kirpiklerime değiyordu. Büyülenmiş gibi gözlerine bakarken

"Şuan seni öpmek istediğimi söylesem ne düşünürsün?"

diye mırıldandım. Gülümsedi.

"Boğulmama izin vermediğin için teşekkür ederim."

"Boğulmana izin vermeyeceğini söylemiştim değil mi? Seni kurtardığıma göre bir ödülü hak ediyorum sanırım."

"Her yaptığın için ödül mü isteyeceksin böyle?"

Beline yerleştirdiğim ellerimi sıkılaştırdım.

"Karşılıksız bir şey yapmam."

deyip dudaklarımı dudaklarına bastırdım. Onu öpmeyi seviyordum, dudaklarının baskısını hissetmeyi seviyordum. Ve bu beni tedirgin ediyordu. Ben birini sevmek istemiyordum. Eğer onu seversem onun için endişelenecektim, hep yanımda olmasını isteyecektim, onun yokluğunda onu arayıp varlığında adlandıramadığım bir şekilde mutlu olacaktım. Ben, zaman zaman kendimden bile sıkılırken nasıl Amy'nin varlığını kabul edebilirdim ki? Dudaklarımdan ayrıldığında nefes nefese kalmıştı. Ayağa kalkıp onu da yanıma çektim. Kıyafetlerimi giyinip ona giyinmesini için yardım ettim. Kıyafetlerimizi giyindiğimizde güneş batmak üzereydi. Havadaki kızıllık ağaçlara çarparak göle düşerken zevkle gülümsedim.

"Vay anasını."

Amy'i tanıdıkça görmenin nasıl bir şey olduğunu anlıyordum. Elini tutmuş kulübeye doğru ilerlerken arasıra göz ucuyla Amy'e bakıyordum. Gördüğüm en güzel kız değildi ama görebileceğim en güzel gözler onda vardı. Kulübeye girdiğimizde derin bir nefes aldım. Amy üzerinde ceketi çıkartırken, bende şömineye birkaç odun atıp içerisinin ısınmasını sağladım. Şuan bir ormandaydık hava kararmıştı üstelik yani kulübe soğumaya başlamıştı. Üzerimdeki ceket ve tişörtden kurtulup sadece pantolon ile kaldığımda kanepeye uzanıp Amy'i üzerime çektim. Şuan üzerimde yatarken yüzünü inceleme fırsatıyla gözlerimi bir an olsun kırpmadan ona bakıyordum. Duyulan tek ses odunların yanarken çıkarttığı çıtırtılar ve nefes alış-verişlerimizdi. Elimi kaldırıp parmaklarımla kirpiklerine dokunduğumda gözlerini kapattı. Gülümsedim sadece.