Beni Sevebilir Misin?

-7-Seni Görmeyi İstiyorum

STARK'IN AĞZINDAN...........

"Ben göremiyorum ki Stark."

Ne diyeceğimi bilemiyordum. Ne yani o şimdi göremiyor muydu? O yüzden mi buraya geldiğimde bana bir kez olsun dönüp bakmadı? Kendimi birden tuhaf hissetmeye başladım. Hiçbir şeyi göremediğimi düşünmek bile istemiyordum. Tamam hayattan pek zevk aldığım söylenemezdi. Uyuşturucu haplar sayesinde yaşıyor olabilirim, bağımlı olabilirim ama yağmuru izlemeyi seviyorum, küçük bir çocuğu oyun oynarken izlemeyi seviyorum, Amy'i izlemeyi seviyorum. Tanrım! Ben görmeyi seviyorum. Amy'e dönüp yüzüne baktım. Gözlerinin boş boş bakmasının nedeni buydu demek ki?

"Amy, ben özür dilerim... bilmiyordum."

"Önemli değil, ben söylemesem anlamayacak mıydın gerçekten?"

"Bilmiyorum, tuhaf bakıyordun sanki bir yere dalmışsın gibi ama anlamamıştım."

"Gerçekten çok sıkılıyorum. Hep karanlık tarafta olmak beni bunaltıyor ve ben git gide bu karanlıkta kayboluyor gibiyim."

O an onun ışığı olmayı o kadar çok istedim ki. Görmesini sağlamayı istedim.

"İstersen sana anlatabilirim her şeyi, ben senin gözlerin olabilirim."

Gülümsedi.

"Neden benimle uğraşasın ki? Daha beni tanınıyorsun bile ve ben de seni tanımıyorum."

"Bazen tanıyıp tanımamak o kadar da önemli değildir. Hissettiğimiz şeyler bize doğru yolu gösterir zaten. Seni tanımıyor olabilirim ama seni hissediyorum. Senin iyi biri olduğunu hissediyorum."

"Seni görmek istiyorum."

"Sana kendimi anlatabilirim istersen. Ne dersin?"

"Aynı şey değil ama anlat."

Kendimi süzüp ona anlatmaya başladım.

"Amy, şimdi uzun boyluyum şöyle 1.88 falan..."

dedim ellerimi havaya kaldırıp boy aralığını belirtirken. Sonra beni görmediği aklıma gelince derin bir nefes aldım.

"Saçlarım sarı ama koyu bir sarı, gözlerim mavi....hmm üzerimde neler var onlarıda anlatayım mı?"

Gülmeye başlayınca devam ettim.

"Üzerimde siyah bir pantolon var, onun üzerinde de gri bir kazak ve siyah deri ceket..."

"Stark."

deyince sustum.

"Sana göremediğimi söylüyorum sen gelmiş bana renklerden bahsediyorsun. Anlayamıyorum seni."

Yaptığım şeyi anlayınca salaklığıma küfrettim içimden.

"Özür dilerim, sen bana kendini anlatmak ister misin?"

"Nasıl? Sen zaten beni görüyorsun ya."

"Olsun, bak şimdi gözlerimi kapatacağım ve seni hayal etmeye çalışacağım."

Ellerimle gözlerimi kapatıp onu dinledim.

"Şey şimdi saçlarım belime kadar uzanıyor sanırım çünkü dokunduğumda öyle olduğunu hissediyorum, boyum...boyum en son ölçtüğüme göre omuzlarına bile gelmez."

Gözlerimi açıp ona baktığımda gözlerini elleriyle kapatmıştı.

"Gözlerimin rengi çok güzelmiş sanırım, annem öyle demişti."