Beni Sevebilir Misin?

26- Ne Oluyor

Masada buğulanmış gözleriyle gözlerime bakarken kapıya yasladığım omuzunu çekip doğruldum. Scott çatılmış kaşlarla beni izlerken neden buraya geldiğimi düşünüyor olmalıydı. Ona uzunca bir süre buraya gelmeyeceğimi söylemiştim çünkü. Söylediklerimi yapma konusunda o kadar da iyi değildim sanırım. Bir iki adım atıp yanlarına gittim. Ellerimi masaya koyup Caitlen'a baktığımda cevap beklediğimi belirten bir ses çıkardım. Boğazını temizleyip sırtını dikleştirdi.

"Senin gibi olmak eğlenceli olacak."

Alayla gülümsedim. Eğlenceymiş. Ne kadar dayanabilir ki benim gibi olmaya? Ben bile kendimden bu kadar sıkılırken... Aklıma gelen fikirle gülümseyip hızla kolunu tuttum ve ayağa kaldırdım. Şaşkın bakışlarına aldırmadan onu peşimden sürüklerken dediklerini hiç umursamıyordum bile.

"Hey! Yavaş olur musun? Nereye gidiyoruz ya?!!"

***

Gizlendiğimiz ağacın arkasına biraz daha sinip çenemi Caitlen'ın omzuna koydum. Başını bana doğru döndürürken fısıldadım.

"Önüne bak. "

Başını sallayıp önüne döndüğünde çenemle ileriyi gösterdim.

"Duvarın kenarında ki siyah kazak giyen adamı görüyorsun değil mi?"

"Evet."

"Tamam. Senden isteğeceğim şey çok basit. Şimdi o adamın yanına gidip arka cebinde ki cüzdanı alacaksın. "

"Ne? Benden cüzdanı çalmamı istiyorsun yani öyle mi? Saçmalama Jack, bu bir suç."

Dudaklarımı kulağına yaklaştırıp fısıldamaya başladığımda irkildiğini fark ettim.

"Söylesene Catt, şu ana kadar yaptığım hangi şey yasaldı?"

Vücudumu biraz uzaklaştırınca bana döndü. Sokak lambasının yüzüne vuran ışıkları onu görmemi kolaylaştırıyordu. Usulca dönüp adama baktıktan sonra

"Bunu yapmak zorunda mıyım? Ayrıca paraya ihtiyacın olduğunu da sanmıyorum."

diye mırıldandı. Kaşlarımı çattım. Para sikimde değildi zaten.

"Benim gibi olmanın eğlenceli olacağını söylediğini hatırlıyorum."

Oflayıp omuzlarını düşürdü. Bunu yapmak istemediğini anlayabiliyordum sadece vazgeçmesini istediğim için böyle bir şey istemiştim. Başını kaldırıp gözlerime bakarken hafifçe tebessüm ettiğinde kaşlarımı 'ne var?' anlamında havaya kaldırdım.

"Bunu yaparsam ödülüm ne olacak?"

"Parayı kırışırız."

Kaşlarını çattı.

"Paradan istemiyorum."

Bu seferde ben kaşlarımı çattım. Zaten cüzdanı çalmıştıda parayı kırışmak kalmıştı.

"Tamam, ne istiyorsun?"

"Cüzdanı alırsam bana yemek yaparsın."

"Bakarız. Sen önce git cüzdanı al gel de."

Adama dönüp yavaşça yürümeye başladığında siyah kazaklı adam onu fark edip süzmeye başladı. Elinde tuttuğu telefonu yavaşça cebine soktu. Ağacın arkasına yaslanıp onları izlerken Caitlen'in ne kadar korktuğunu ve heyecanlandığını bu mesafeden bile anlayabiliyordum. Adamın tam önünde durduğunda sırtı bana dönük olduğu için yüzünü göremiyordum ama adamın sırıttığını görmemek mümkün değildi.