Geçmiş Gelecek Arasında

17'den Kesit

Bölümü tamamlayacak vaktim olmadı. Bu yüzden küçük bir kesit yayımladım. Umarım yakın bir zamanda tamamlarım.

Brian daha küçük bir çocukken annesi camdan dışarı bakıp korkuyla ona ve kardeşine döndü.

"Beni dikkatli dinleyin. Ne olursa olsun o yatağın altında kalacaksınız ve sesinizi çıkartmayacaksınız."

Brian annesinin sözünü dinleyip yatağın altına saklanmıştı. Kapının açılma sesini duydu ve bir çift siyah ayakkabı gördü.

"Nerede?" dedi sesi kalın çıkan adam. "Nereye sakladın onu?"

"Ne istediğini bilmiyorum." dedi annesi ağlayarak.

"Bana yalan söyleme." diye bağırdı adam ve tokat attı kadına. Kadın yere düştü ve yatağın altına baktı. Brian o minik elleriyle Veronica'nın gözlerini kapatmıştı. Veronica da kendi kulaklarını. Kadın çocuklarının güvende olmasını istiyordu. Tekrardan ayağa kalktı ve haykırdı.

"Beni rahat bırak." Açık olan kapıdan babası gözüktü ve adamın arkasından yavaşça yaklaşmaya başladı. Onun boğazına yapışacağında adam onu fark etti ve silahını onun kafasına ateşledi. Bunu gören annesi bağırarak ayağa kalktı ve adama saldırdı. Hayatının aşkını kaybetmişti ve gözü dönmüştü. Bu arbede sonucu adam kadını vurdu ve kadın yatağın yanına düştü. Gözleriyle Brian'nın gözlerine bakarken son nefesini verdi.

O gün Brian ölümün gözlerine bakmıştı. Ölümün derinliklerine. O günden sonra her gece annesinin gözlerini gördü. Ölüm bakan gözlerini. Bir süre sonra alıştı ve artık ölülerden korkmaz olmuştu.

Korkudan titrerken bile kardeşinin gözünü kapatmayı bırakmamıştı. Kaç yaşındaydı? 8 mi? Ellerini görevliler gelene kadar ayırmadı kardeşinin gözünden ve annesinin gözüne bakmayı da bir an olsun bırakmadı. Onları yatağın altından çıkardıklarında Veronica hâla olan biteni göremiyordu. Onları apartmandan çıkartıp kontrol etmeye başladılar.

Brian üzerinde gördüğü örümceği yere attı. Daha sonra başka bir örümcek fark etti sol kolunda. O an çığlık atmaya başladı. Ağlıyordu ve bunun annesinin ölümüne olduğunu inkar ediyordu kardeşine karşı. Ağlıyordu çünkü örümceklerden korkuyordu. Böyle söylemişti küçük kardeşine. Korkmasın diye böyle söylemişti. Zamanla bu yalana kendisi de inandı ve büyüdü.