Chapter ~ 14

23K 1.9K 75
                                    

[Zawgyi]

ခြန္းစစ္မင္း ဖုန္းကိုျပန္ခ်ထားလိုက္ၿပီး ေတြ႔သင့္မေတြ႔သင့္ စဥ္းစားေနမိတယ္...။ ႐ွိန္းဆက္ပိုင္က ဟိုးတစ္ေန႔ကိစၥၿပီးသြားကတည္းက...သူရဲ႕ 'ငါမင္းမ်က္ႏွာမျမင္ခ်င္ဘူး' ဆိုတဲ့စကားကို တစ္တေဝမသိမ္းလိုက္နာၿပီး သူ႔ေ႐ွ႕ေပၚမလာခဲ့တာ ဒီေန႔နဲ႔ဆိုသံုးရက္႐ွိခဲ့ၿပီ... ။ အခု ႐ုတ္တရက္ႀကီးေပၚလာျပန္ေတာ့လဲ အခ်ိန္မဟုတ္အခါမဟုတ္...။ သူ႔ရဲ႕စိတ္ကိုလဲ ႐ွိန္းဆက္ပိုင္သိေနတာေၾကာင့္ သတ္သတ္အေၾကာင္းမဲ့လာတာေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ေတြးလိုက္မိတယ္...။

" ေတာင္းပန္ဖို႔လာတာမ်ားလား???..."

သူ႐ွည္႐ွည္ေဝးေဝးထပ္စဥ္းစားမေနေတာ့ပဲ ထြက္ေတြ႔ဖို႔ဆံုးျဖတ္ၿပီး ေအာက္ဆင္းသြားလိုက္တယ္...။ အဲ့ရဲ႕ရလဒ္အေနနဲ႔ ... အိမ္တံခါးဖြင့္ဖြင့္ခ်င္းေတြ႔လိုက္ရတာက ကားကိုမွီၿပီးရပ္ေနတဲ့ ေျခေထာက္နဲ႔ေျပးမိတ္ဆက္ခ်င္စရာ မ်က္ႏွာေဘးနဲ႔႐ွိန္းဆက္ပိုင္... ။

" မင္းလာရဲေသးတယ္ေနာ္..."

႐ွိန္းဆက္ပိုု္င္က စပ္ျဖဲျဖဲနဲ႔ျပန္ေျဖတယ္...။

" သတိရတာကိုး ခြန္းရဲ႕...အဟင္း!..."

" ငါမင္းကိုမေတြ႔ခ်င္ဘူးလို႔ ေျပာထားတယ္ေလ..."

" ခြန္းကလဲ...မင္းမေတြ႔ခ်င္ေပမဲ့ ငါေတြ႔ခ်င္တယ္ေလ...ဒီရက္အတြင္း ငါ့မွာသတိရလိုက္ရတာ...မင္းေရာ...ငါ့ကိုသတိမရဘူးလား...ခစ္!..."

ခြန္းစစ္မင္း ျပန္ေျပာဖို႔ပါးစပ္ျပင္လိုက္ေပမဲ့...စိတ္ထဲမွာ ႐ွိန္းဆက္ပိုင္ပံုစံက မူမမွန္ဘူးလို႔ခံစားလာရတယ္...။ နဂိုကကိုလဲ ႐ွိန္းဆက္ပိုင္ဆိုတာက လက္ရဲဇက္ရဲမ်က္နွာရူးဆိုေပမဲ့...ဒီေန႔က်မွ ပိုၿပီးအူျမဴးေနပံုေပါက္တာေၾကာင့္ အနားကိုတိုးသြားလိုက္မိတယ္...။ သူေသခ်ာစူးစမ္းမိေတာ့ ႏွာေခါင္းထဲတိုးဝင္လာတဲ့ စူး႐ွ႐ွအနံ႔သဲ့သဲ့တစ္ခုေၾကာင့္...႐ွိန္းဆက္ပိုင္အခုလိုျဖစ္ေနရျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းအရင္းကိုနားလည္သြားတယ္...။

" ႐ွိန္း...မင္းမူးေနတာလား..."

" အိုး!...ေပါက္ကရေတြေျပာေရာ့မယ္...မူးစရာလား...ဘီယာေလး ဆယ္ဘူးေလာက္ေသာက္ထားတာကို..."

ME, MYSELF AND MY FUCKIN' WORLD Where stories live. Discover now