[Zawgyi]
ခြန္းစစ္မင္းနဲ႔ စကားခဏတျဖဳတ္ေျပာၿပီးတာနဲ႔ လင္းေခတ္ဦးက အတန္းဆီထြက္သြားေတာ့တယ္...။ ဒီေျဖခဲ့ၿပီးတဲ့ငါးရက္အတြင္းမွာ အခုလိုလင္းေခတ္ဦးအတန္း႐ွိတဲ့ေန႔ဆို... သူဘာသာသူျပန္ေနၾကမို႔ သိပ္ေတာ့ကိစၥမ႐ွိဘူး...။ ဒါနဲ႔ သူေက်ာင္းအေပါက္ဝ႐ွိရာကို ဦးတည္သြားေနတုန္းမွာပဲ...သူ႔ေဘးကို ခတ္ႏြယ္တစ္ေယာက္ အေမာတေကာနဲ႔ေရာက္လာခ်တယ္..။
" မသာေကာင္...ဒီေလာက္ေခၚေနတာကို မၾကားဘူးလား...ေမာလိုက္တာဟယ္..."
" ဟင့္အင္း..."
" ဘာလဲ...ျပန္ေတာ့မွာလား...ကိုလင္းေရာ..."
" သူကအတန္း႐ွိလို႔..."
" အဲ့တာဆိုမျပန္နဲ႔အံုး...လာ...ငါနဲ႔ကန္တင္းလိုက္ခဲ့..."
" မလိုက္ပါဘူး...ငါအိပ္ခ်င္ေနၿပီ..."
" မသိဘူး လိုက္ခဲ့...ငါ သစ္သစ္ကိုေစာင့္ရအံုးမွာ...ကူေစာင့္ေပး...လာစမ္းပါဟာ...အလြန္ဆံုးၾကာ ၁၅မိနစ္ေပါ့...သူက အခ်ိန္ျပည့္မွထြက္လာမွာ..."
" နင္ကေရာ ဘာကိစၥေစာင့္မွာတုန္း...ျပန္ပါ့လား ကိုယ့္ဟာကို...ကားပါေနတာကို..."
" အံမယ္...နင္ကအဲ့လိုေပါ့ေလ...အခုေနာက္ပိုင္း နင္က ကိုလင္းေနာက္ပဲပါပါသြားေတာ့...ငါနဲ႔ သစ္သစ္ခမ်ာ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ေဖးမရင္းေနေနရတာပါေနာ္...အဲ့တာေတြ နင္မွမသိပဲ...ငါတို႔က နင့္လို သစၥာေဖာက္မဟုတ္ဘူး..."
" အြန္! ျဖစ္ရတယ္... သြားဟာ သြား...နားကိုၿငီးတယ္..."
" ဟီး ဟီး!...ေကာ္ဖီေအးဝယ္တိုက္ပါမယ္ဟ..."
အဲ့ေနာက္ ကန္တင္းထဲေရာက္ေတာ့ ခတ္ႏြယ္ကမထိုင္ေသးပဲ...မုန္႔ေတြသြားမွာၿပီးမွ ခြန္းစစ္မင္းေဘးကိုျပန္ေရာက္လာတယ္...။
" ေရာ့...ဒီမွာ...နင့္ရဲ႕ ေကာ္ဖီေအး..."
" အင္း..."
" ေျဖႏိုင္လား..."
" Test 1 တုန္းကထက္ အမ်ားႀကီးရပါတယ္..."
" Ommm...ငါလဲ ေတာ္ေတာ္ေလးေျဖႏိုင္တယ္...႐ွိန္းဆက္ပိုင္တို႔ေရာ ဘယ္ေတာ့ေျဖရမွာလဲ..."
YOU ARE READING
ME, MYSELF AND MY FUCKIN' WORLD
Romance📌 Just Read. You Will Know What This Shit. 🚫 WARNING 🚫 (Age Restricted) [Zawgyi] ဤ fiction တြင္ အလြန္ပြင့္လင္းေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားႏွင့္ စကားအသုံးအႏႈန္းမ်ား ပါဝင္ေၾကာင္း ႀကိဳတင္အသိေပးအပ္ပါသည္။ [Unicode] ဤ Fiction တွင် အလွန်ပွင့်လင်းသော အကြော...
