[Zawgyi]
" ခင္မ်ားကြၽန္ေတာ့္ကိုလိမ္တယ္..."
( ဟင္!...)
ခြန္းစစ္မင္းေမာဟိုက္စြာနဲ႔ အိပ္ရာေပၚႏိုးထလာခဲ့တယ္...။ အသက္ကိုထိန္းရႈေနမိရင္း နဖူးေပၚကေခြၽးအနည္းငယ္ကို လက္ဖမိုးနဲ႔ပဲအသာသုတ္လိုက္တယ္...။ ေဘးမွာခ်ထားတဲ့ဖုန္းကိုလွမ္းယူၿပီးၾကည့္လိုက္ေတာ့ မနက္ ၃ နာရီပဲရွိေသးတယ္...။ ဒါနဲ႔ သူသက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္ၿပီး အိပ္ရာေပၚျပန္လွဲခ်လိုက္တယ္...။
( ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ...ဒီအိမ္မက္ကိုမမက္ေတာ့တာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ...ဘာလို႔အခုမွ...)
သူခႏၶာကိုယ္ကိုတေစာင္းလွဲလိုက္ၿပီး ေဘးကေခါင္းအုံးတစ္လုံးကို ခပ္တင္းတင္းဆြဲဖက္ထားလိုက္တယ္...။ မီးဖြင့္အိပ္တတ္တာမို႔ အခန္းတစ္ခုလုံးကလင္းထိန္ေနၿပီး...တိတ္ဆိတ္လို႔ေနတယ္...။
( ဒီအခ်ိန္ သူအိပ္ေလာက္ၿပီေပါ့...)
ခဏေတြးလိုက္အၿပီးမွာ သူဖုန္းကိုျပန္ယူလိုက္ၿပီး ဖုန္းနံပါတ္တစ္ခုထဲဝင္လိုက္တယ္...။ ဒါေပမဲ့ ေခၚလိုက္မလို႔လုပ္ၿပီးကာမွ ဖုန္းကိုပိတ္လိုက္မိျပန္တယ္...။
( ဒီေန႔ဆို သူစာေမးပြဲစေျဖရၿပီပဲ...ငါ့ေၾကာင့္အိပ္ေရးပ်က္ေနအုံးမယ္...)
အဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ဖက္ထားတဲ့ေခါင္းအုံးကိုပဲ တစ္စုံတစ္ေယာက္အမွတ္နဲ႔ မ်က္ႏွာကိုအပ္ရင္း မ်က္လုံးေတြကိုမွိတ္လိုက္မိတယ္...။
ဒါေတြက ဘယ္အခ်ိန္တည္းကစတင္ခဲ့တာလဲ...။ ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းကလဲ...။ ဘယ္အခ်ိန္တည္းက...လူတစ္ေယာက္အေပၚ ဒီေလာက္ထိတြယ္တာတတ္သြားတာလဲ...။ ပထမဆုံးအႀကိမ္ဖြင့္ေျပာခံရတုန္းကလား...။ မေမွ်ာ္လင့္ထားေပမဲ့ မသိစိတ္ကေပ်ာ္ေနခဲ့တာကိုေတာ့ သူတျဖည္းျဖည္းသတိရလာတယ္...။
ဒါမွမဟုတ္ ဒီထက္ပိုၿပီးေစာေစာတည္းကလား...။ ေက်ာင္းမွာပထမဆုံးျပန္ေတြ႕တဲ့အခ်ိန္...သူ႔ကိုမမွတ္မိတဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႔ ၾကည့္လာတုန္းကလား...။ သူတကယ္မသိေတာ့ဘူး...။
" ဒီေန႔ေရာ..."
" ေျဖႏိုင္တာေပါ့...ကိုယ္ပဲဟာ...အျခားသူမွမဟုတ္တာ..."
YOU ARE READING
ME, MYSELF AND MY FUCKIN' WORLD
Romance📌 Just Read. You Will Know What This Shit. 🚫 WARNING 🚫 (Age Restricted) [Zawgyi] ဤ fiction တြင္ အလြန္ပြင့္လင္းေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားႏွင့္ စကားအသုံးအႏႈန္းမ်ား ပါဝင္ေၾကာင္း ႀကိဳတင္အသိေပးအပ္ပါသည္။ [Unicode] ဤ Fiction တွင် အလွန်ပွင့်လင်းသော အကြော...
