Chapter ~ 40

24.7K 1.6K 60
                                    

[Zawgyi]

( Shit!...)

" ကိုလင္း..."

" ဘယ္လိုလဲ..."

ခြန္းစစ္မင္း အေရာင္ေတာက္ေနတဲ့မ်က္လုံးေလးေတြနဲ႔အတူ လင္းေခတ္ဦးကိုဖက္လိုက္မိတယ္...။ ၿပီးမွ ဝမ္းသာျခင္းျပည့္ႏွက္ေနတဲ့အသံေလးနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္...။

" ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ပါတယ္...ၿပီးေတာ့ တစ္ဘာသာပဲထိတယ္..."

" ဟုတ္လား..."

လင္းေခတ္ဦးလဲဝမ္းသာစြာနဲ႔ပဲ မ်က္လုံးေလးေတြလျခမ္းေကြးသြားတဲ့အထိၿပဳံးရင္း... ခြန္းစစ္မင္းရဲ႕ေခါင္းေလးကိုအသာပြတ္ေပးလိုက္မိတယ္...။

" ကိုယ့္ကိုျပပါအုံး..."

ေအာင္စာရင္းကို သူ႔မ်က္လုံးနဲ႔ကိုယ္တိုင္ျမင္ခ်င္တာေၾကာင့္ ေတာင္းၾကည့္လိုက္မိတယ္...။

" ေတာ္ေသးတာေပါ့...ထိတဲ့ဘာသာကလဲ လက္ေတြ႕မပါတဲ့ဘာသာဆိုေတာ့ ဒီေျခာက္ပတ္ကို ေပါ့ေပါ့ပါးပါးတက္လို႔ရၿပီ..."

" Ommm...ကြၽန္ေတာ္ ပါပါး'တို႔ကိုဖုန္းဆက္ေျပာလိုက္အုံးမယ္..."

" အိုေက အိုေက..."

လင္းေခတ္ဦး တက္ႂကြစြာနဲ႔အေဖေတြကိုဖုန္းလွမ္းဆက္ေနတဲ့ ခြန္းစစ္မင္းကိုလွမ္းၾကည့္ရင္း...ဆိုဖာနဲ႔စားပြဲေပၚမွာျပန္႔က်ဲရႈပ္ပြေနတဲ့ စားထားေသာက္ထားသမွ်အမႈိက္ေပါင္းစုံကို ေကာက္သိမ္းေနလိုက္တယ္...။

သူတို႔ေက်ာင္းက စာေမးပြဲေျဖအၿပီးေနာက္တစ္ရက္ဆိုတာနဲ႔ Result တန္းထြက္ေလ့ရွိတယ္...။ ဒါမွလဲ တစ္ဘာသာ ႏွစ္ဘာသာက်ရႈံးတဲ့သူေတြအတြက္... ေက်ာင္းပိတ္တဲ့ႏွစ္လအတြင္းမွာ ထိုဘာသာေတြကိုျပန္ေျဖၿပီး အတန္းသစ္ေရာက္ဖို႔ ျပန္ႀကိဳးစားလို႔ရမယ္...။ ဒုတိယအခြင့္အေရးေပးတဲ့သေဘာမ်ိဳးပါပဲ...။ ေက်ာင္းအေခၚနဲ႔ဆိုရင္ေတာ့ 'Supple' ေပါ့...။ ဒါေပမဲ့ ဘာသာအမ်ားက်ရႈံးတဲ့သူေတြကေတာ့ ထိုအခြင့္အေရးကိုမရၾကဘူး...။ သူတို႔ကေတာ့ ေက်ာင္းေတြျပန္ဖြင့္မွပဲ တစ္ႏွစ္လုံးျပန္တက္ၿပီး အစအဆုံးျပန္ႀကိဳးစားၾကရတယ္...။ သူတို႔ကိုေတာ့ 'Round' တယ္လို႔ေခၚတယ္...။

ခြန္းစစ္မင္း ပထမႏွစ္တုန္းကဆိုရင္ စာဆိုတာၿဂိဳလ္နဲ႔လားဆိုတဲ့အေျခအေနထိဆိုး႐ြားခဲ့တာေၾကာင့္ သုံးဘာသာေတာင္ Supple ထိခဲ့တာ...။ ကံေကာင္းေထာက္မၿပီး 'Round' ကေနသီသီေလးလြတ္ခဲ့တာေပါ့...။ ဒါေတာင္ အခုခ်ိန္ထိအဲ့ကိစၥျပန္ေျပာတိုင္း သူ႔ကိုယ္သူဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး 'Round' ကေနလြတ္ခဲ့မွန္းေတာင္မသိဘူးတဲ့ေလ...။

ME, MYSELF AND MY FUCKIN' WORLD Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon