[Zawgyi]
" ခြန္း ကိုယ္တစ္ခုေမးမယ္ေနာ္..."
" Ommm..."
လင္းေခတ္ဦးရင္ဘက္ေပၚ အသာေခါင္းမွီထားတာေၾကာင့္...အနည္းငယ္ျမန္ေနတဲ့ လင္းေခတ္ဦးရဲ႕ႏွလုံးခုန္သံေတြကို ခြန္းစစ္မင္းခံစားလို႔ရေနတယ္...။
" အကယ္၍... အကယ္၍ေပါ့ေနာ္...ကိုယ္ကအားလုံးနဲ႔ေဝးရာ တစ္ေနရာရာကိုထြက္သြားမယ္ဆိုရင္...မင္း...ကိုယ္နဲ႔လိုက္ခဲ့မွာလား..."
သူ လင္းေခတ္ဦးရဲ႕ရင္ခြင္ထဲကထြက္လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္မိတယ္္...။
" ခင္မ်ားကကြၽန္ေတာ္နဲ႔ႏွစ္ေယာက္တည္း ဒီကလူေတြနဲ႔ေဝးရာကိုထြက္သြားခ်င္တာလား..."
" Ommm..."
" ဆိုေတာ့...ကြၽန္ေတာ့္ကိုခိုးရာလိုက္ခိုင္းေနတာလား..."
" ....."
လင္းေခတ္ဦးေၾကာင္အသြားရမွာ တစ္ခ်က္ရယ္လိုက္ၿပီး ေခါင္းညိတ္လိုက္တယ္...။
" အင္!!!...အဲ့လိုပဲထားပါေတာ့...ဘယ္လိုလဲ...ကိုယ္နဲ႔ခိုးရာလိုက္မွာလား..."
" မျဖစ္ႏိုင္တာ..."
" ဘာလို႔လဲ..."
" ခင္မ်ားက ခင္မ်ားနဲ႔ပတ္သတ္တဲ့သူေတြကိုထားခဲ့ႏိုင္ေပမဲ့...ကြၽန္ေတာ္ကအဲ့လိုမလုပ္ႏိုင္ဘူးေလ...ၿပီးေတာ့ ခိုးေျပးစရာေတာင္မလိုပါဘူး...ခင္မ်ားအဲ့ကဆင္းလာၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔အိမ္ေပၚတက္ေနလို႔ေတာင္ရတယ္...ပါပါး'တို႔က ခြင့္ျပဳမွာ..."
" အဲ့လိုလုပ္လို႔မရဘူးဆိုရင္ေရာ..."
" ျဖစ္မလာေသးတာေတြအတြက္ အဲ့ေလာက္ထိစိတ္ပူမေနသင့္ဘူးေလ..."
လင္းေခတ္ဦး ယဲ့ယဲ့သာၿပဳံးရင္း ခြန္းစစ္မင္းရဲ႕ဦးေခါင္းေလးကို ခပ္သာသာပြတ္ေပးလာတယ္...။
" ကိုယ္လိုခ်င္တာအဲ့လိုအေျဖမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး...ကိုယ့္ေနာက္ကိုမင္းလိုက္ႏိုင္မလိုက္ႏိုင္သိခ်င္တာ...အကယ္၍မ်ား ကိုယ္နဲ႔အတူဘဝတစ္ခုထူေထာင္မယ္ဆိုရင္..."
" ခဏ ခဏ...ကိုလင္း...ခင္မ်ားအတည္ေျပာေနတာလား..."
လင္းေခတ္ဦးက ဘာတစ္ခြန္းမွျပန္မေျဖပဲ သူ႔ကိုသာၾကည့္လာတယ္...။
ESTÁS LEYENDO
ME, MYSELF AND MY FUCKIN' WORLD
Romance📌 Just Read. You Will Know What This Shit. 🚫 WARNING 🚫 (Age Restricted) [Zawgyi] ဤ fiction တြင္ အလြန္ပြင့္လင္းေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားႏွင့္ စကားအသုံးအႏႈန္းမ်ား ပါဝင္ေၾကာင္း ႀကိဳတင္အသိေပးအပ္ပါသည္။ [Unicode] ဤ Fiction တွင် အလွန်ပွင့်လင်းသော အကြော...
